Acı dil – Şeir – Tamaşa Sübhan

Acı dil
Yerdə sürünürsən bir ilan kimi
Nə olsun,zəhərdir dilin mar kimi.
Nə qədər qorxulu olsanda inan,
Şəhərin hökmülə sən hökmransan.

Sancaq adətidir,bilirəm bunu,
Sən onu etmisən həyat qanunu.
Nə qədər dilinə bal töksən əgər,
Yenə dilin açı, zəhərdən- zəhər.

Tökürsən hamıya zəhər dilini ,
Bilmək olmur,fikirini,feylini.
Nə olar xoş eylə acı dilini ,
Bu qədər zəhərlə yaşamaq olmaz

Yurdun hər fəsli gözəl,
Qışı ,payızı gözəl.
İnsana ruh can verən,
Yazın gəlişi gözəl.

Hər yan gül-cicək acmış,
Nərgiz,bənövşə acmış.
Baharın ətri gəlir,
Təbiət də oyanmış.

Quşlar da artıq gəlmiş,
Yuvasına yerləşmiş.
Hər yan quşların səsi,
Yaz səhəri gözəlmiş

Tamaşa Sübhan.
Təqaüdçü ,Pedaqoq şair.
Goranboy rayonu , Dəliməmmədli qəsəbəsi,