DƏYANƏT OSMANLI – ŞEERLER

Nazım Ahmetli

Kırımınsesi Gazetesi

Azerbaycan Temsilcisi

Dəyanət Osmanlı

1965-ci ildə Gürcüstanda qədim türk yurdu Borçalıda doğuddu. 1991-ci ildə Bakı Dövlət Üniversitetinin jurnalistika xakültəsini bitirdi. Bir çox illər  qəzetlərdə reportyor  olaraq çalışdı. Azərbaycan ədəbiyatında özünəməxsus üslubu olan yenilikçi şair olaraq tanınmaqdadır. “Ağ kitab” (1997), “İlk… Və… Son…” (2009), “Nə­­fə­simin qatili” (2015), “The Sound of Blood” (İngilis dilində), (2015), “Həsrətin həzzi” (2020), “В тени слов” (rus dilində), (2024). “Seçilmiş şeirlər. I cild”(2025,) şeir və  “Anlar… Və… Anılar…” (ədə­bi, ictimai düşüncələr) (2024), “Sözdən yazıya və yad­daşa” (ədəbi tənqid) (2024), adlı ədəbi-tənqidi, düşüncə və 10-dan çox publisistik kitabı nəşr edilib. Onun müəl­lifliyi və təbbüsü ilə ardıcıl şə­kildə Azər­ba­ycanda, Gürcüstanda, Türkiyədə, ölkəmizin re­gionlarında ədəbi-mədəni irsin, milli-mənəvi dəyər­lə­ri­mizin, müa­sir ədəbiyyatımızın təbliği ilə bağlı layihələr hə­yata keçirilmiş, bir neçə dildə poeziya antologiyaları nəşr olunub. 2008-ci ildə Azərbaycan Prezidentinin tə­qaü­dünə layiq görülüb. Əsə­rlərindən seçmələr bir neçə xarici dilə tər­cümə olunaraq Gür­cüstanda Türkiyədə, Amerika­da, Bolqqrıstanda, Ru­si­yada, İranda dərgi və al­ma­nax­larda çap olunub. Haqqında bir çox məqalələr ya­zılıb.

DƏYANƏT OSMANLI

UCALIQLAR SƏRDARI

Çarəsizliyin başı üstə
qosqoca türk bayrağı,
surətini görüncə
adamın sözü dilində,
dili ağzında titrər al-qumaş kimi.

               ***

Düşmənin qəsbkar xislətində
əsir-yesir qalan vətən torpağı
sərdarını bular-bulmaz
üstünə yeriyər
basılmaz ölümün
ardıyca o bayrağın…

               ***

Qosqoca türk bayrağı,
qızıl-qırmızı sinə dağı,
fələyin ünü yetməz yeniltməyə
qosqoca ucalıqlar sərdarını…

QAZİ MARŞI

Takt 1

Vətənin nəbzi vurur

əsgər məzarlığında.

Zəfər himni duyulur

yurdun hər sabahında.

Qanım tökülən hər yer

mənə kutsal vətəndir!

Hər şəhidlik ünvanı

bir qanlı and yeridi.

Qoruyan yurd-yuvanı

ulu bayraq sehridi.

Qanım tökülən hər yer

mənə kutsal vətəndir!

Takt 2

Bu torpağın bağrında

közdü düşmən yarası.

Bu ulusun alnında

paslanıb haqq davası.

Qanım tökülən hər yer

mənə kutsal vətəndir!

Sözü dualı dilim

azadlıq sorağında.

Gözəl taledi ölüm

gözəl ölüm uğrunda.

Qanım tökülən hər yer

mənə kutsal vətəndir!

ULU YOLUN SÜKUTUYAM

Mən Tanrının lal diliyəm,
hərə bildiyin anlayır.
Ağzımda sözüm quruyub,
hərə bir dildə oxuyur.

               ***

Səhranın kor bulağıyam,
dəvələr üfürüb içir.
Türkün vahim sorağıyam,
səsimdə yovşanlar bitir.

               ***

Ulu yolun sükutuyam,
izimdən fəryad boylanır.
İtmiş ruhumun quluyam,
kölgəmin könlü atlanır.

               ***

Məzarımın daşı diri,
yaramı gendən tanıram.
Hərdənbir boylanıb geri
dostumu düşmən buluram.

BƏLKƏ XATIRLAMAĞA…

Heç bilmirəm dünyanın

harasında çaşmısan

gəlib bağlı qapımın

yanından addamısan.

               ***

Bəlkə də yol uzunu

qaramca deyinmisən

tanımadan üzümü

min lənət söyləmisən.

               ***

Bəlkə xatırlamağa

nə bir söz var

nə adam

bəs niyə ağlamağa

dərd istədin

ay adam.

               ***

Bir iz yoxsa önündə

fürsət düşməz getməyə

mənəm itin günündə

adam tapdın hürməyə.

               ***

Yenə aldatdım səni

bir sevginin adına.

Çöldənmi tapdım səni

qoyum öz insafına.

               ***

Aramızda toz-duman

gözüm önümü seçməz.

Nə tuhafsan

ay aman

ruhun özünə dönməz.

               ***

Əgər ölməyəcəkdin

bəs niyə ürəyin var.

əgər  getməyəcəkdin

nəyə gərəkmiş yollar.

DOSTLAR YERİNİ GEN İSTƏR

Nə varmış söz yandırmağa

bir dil bilməzin başında

hər kəsin yalan çağında

nə var haqdan can almağa.

               ***

Nə var ölümdən qaçmağa

göz qəzanı görə-görə.

Bir ürəyə yürə-yürə

nə var bir könül qırmağa.

              ***

Ürəyimi açan kimi
qan tək içəri dolursan.
Bir sözünü tapdadımmı
qızıl qanımdan çalırsan.

               ***

Dostlar yerini gen istər

dost qursağı dar olduysa.

Sevdim şükür deyə-deyə

Tanrı bəla buyurduysa.

               ***

Getmək üçün mənzil yaxın

yol qəbirdən dar gəlir.
Hər addımı bir haqq yenir
hər yol bir addımda bitir
sinəm üstə qara dağın
başının qarı seyrəlir.

ÖZ CANIMI OXUYURAM

İçib haqqın şərabını,

bir daha  oyanamasam,

oyanıb ruhumu sadiq,

özümü sağ bulamasam…

               ***

Ömrüm arı dodağında

ətri qalmış qar çiçəyi.

Evimizin qabağında,

tək ağacın budağıdı

son mənzilimin dirəyi.

               ***

Yaralı yerimə baxıb,

sağ yerimi qanadıram.

Tale kitabın qapayıb,

öz canımı oxuyuram.

               ***

Bağlı yolum da açıldı,

gedəsi halım qalmadı.

Uçmağın anı yetişdi,

amma qanadım çıxmadı.

               ***

Mən gedərəm,

          dərdim qalar,

çəkərsənsə,

          halal olsun.

Baş daşım yox,

          başım üstə

bitərsənsə,

          halal olsun.