RUHUNUN SEVGİ ÇİÇEĞİ ATEŞTEN GÖMLEK KIRIM’DI. MÜSTECİP ÜLKÜSAL
Ruhunun sevgi kurdelesi, ateşten gömlek Kırım’dı. 19 yaşına kadar hiç görmediği Kırım’ın sıcacık yüzüne aşıktı. Kırım’a olan sevgisi Müstecip Ülküsal’ın ruhunun aydınlık yüzüydü. Kırım’da zalimle dayanılmaz bir şekilde yaşananlar ve hemşerilerinin işkenceler ile ölümlere varan hayatları ise karanlık yüzüydü.
Kırım’da her kapının arkasında gri ve siyah dünyalar vardı. Alabildiğince hüzünlü ve gülümsemelerini unutmuş bu insanlar Müstecip Ülküsal’ın bedeninde, ruhunda ve hayatında onarılmaz her nefes aldığında yaralar açıyordu.
1899 yılında Dobruca’da dünyaya geldi. İlk öğretimini Dobruca’ da orta öğrenimini İstanbul’da tamamladı. 1. Dünya savaşının başlaması ile İstanbul’a dönemedi. 1916 yılında Romanya’nın da savaşa katılmasıyla öğrenimi yarım kaldı. Bundan sonra üç Türk arkadaşıyla kendi köyünde öğretmenlik görevinde bulundu.
1918 yılında Kırım’daki Sulkiewicz hükümeti, Kırım kökenli tüm aydınların yurda dönmeleri istediğinde bir Rus şilebiyle kaçak olarak gittiği Akyar limanında Almanlar tarafından yakalandı. Kısa bir tutukluluk süresi sonunda serbest bırakıldı…! Serbest kaldığında Bahçesaray’da öğretmenliklerde vazifesine devam etti. 1920 yılında Kırım’dan ayrılarak kaçak olarak bir Türk motoruyla Ereğli’ye geçti.
Türkiye’de lise öğrenimini tamamlamasının ardından Bükreş Üniversitesinin Hukuk Fakültesinden mezun oldu.
Mezuniyeti ile birlikte Avukatlığının yanı sıra, derneklerde, okullarda “Türk birliği ve Türkçülük “ konularında konferanslar verdi…! Türk gazetelerinde makaleleri çıktı. 1930 yılının başında büyük emek verdiği Emel mecmuasında yazıları yayınlanmaya başladı.
Müstecip Ülküsal; Issız gecelerde deniz kenarında, bağrındaki hüzünleri dalgalar ile paylaştığı kesindi. Gamlı ruhunu burada ancak sakinleşiyordu…!
“Şu an bu yıldızların altında, Kırım’da hangi vatandaşım esaret ve zorluklar içerisinde Rusların işkenceleri altındadır” Kırım’ dan gelen rüzgarlar ile hafifletmeye çalışırken, bu gün ben Kırım için ne yapabilirim di ? Tüm düşüncesi ..!
Kırım kurultay hükümetinin eski Dışişleri Bakanı ve Kırım Milli Merkezi Başkanı Cafer Seydahmet Kırımer’in önerisi ve önderliğinde “ EMEL DERGİSİN “ Kırım Türklerinin ve Kırım İstiklal mücadelesinin resmi yayın organı ilan edilmesi ile Dobruca’ da, Türkiye’de ve Bulgaristan’da yaşayan ve bu davayı destekleyenlerin başında vatansever olarak Müstecip Ülküsal bulunuyordu…!
Türklük ve Kırım için ne yapabilirim diye, devamlı arayış içerisindeydi. Bu vatansever, hürriyet aşığı, gerçekçi bir yazar ve fikir adamı hayatı boyunca dil ve din birliğinin önemini vurgulamış birlik ve beraberlik olmadıkça hiçbir gayeye ulaşılamayacağını gördü …!.
İstiklale kültür bütünlüğünü korumak inancını, herkese anlatmaya çalıştı.
Çiçeklere, binlerce böcek konmaktadır. Ama o çiçeklerden bal’ ı ancak Arı alır. Çünkü Arı’lar diğer böcekler gibi gayesiz çiçeklere konmazlar. Gayeleri vardır.
1899- 1996 yılı arasında, 97 yıllık uzun bir ömründe gayesi hep devamlı olarak Türkiye, Kırım ve insanlığın insan gibi yaşamaları vardı….!
10 Ocak 1996’da aramızdan ayrılışının 24 yılında ruhu ile aramızda devamlı olarak yaşayacaktır…!
Mekanı cennet olsun….!