İnqilab İsak – Şeirler

Nazım AHMETLİ

Kırımınsesi Gazetesi

Azerbaycan Temsilcisi

İnqilab İsak

 YALAN DANIŞMAZ Kİ

Özgələr yanında sənin nə işin

Görən nə söylər istəyim sənə.

Nədən baxışıma çiyin çəkirsən

Şübhələr oyadır de nəyim sənə?

***

Sözümü danışır dili lal olmuş,

Bəxtimə cavabı ay sual olmuş,

Bu mənəm dünyası halbahal olmuş

Çarə diləmirmi diləyim sənə?

***

Könül oyaq olar səsə düşəndə,

Hicranın ayağı tərsə düşəndə,

Yubanar qismət də bəhsə düşəndə

Nə deyim fələyim, mələyim sənə?

***

Bu sənsən sevdama açılan buta,

Dünya dağılmaz ki, əl-əldən tuta

Gözümü gözündə tikdim sükuta,

Yalan danışmaz ki, ürəyim sənə.

DAĞINTI

Sözümə, fikrimə qəm xətti düşüb

Ha pozdum cücərdi yenə də qəmlə,

Qərib ağrılarım canımdan qaçaq

Ağrılar nəbzimi tutar Vətənlə.

***

Gerçək olmuşammı biləmmədim heç

Xəyal yollarında azdı – bu ömrüm.

Nağıllar nə yaxşı yuxumu qatdı

Yuxusuz dərdləri yazdı – bu ömrüm.

***

Ağlım gəlməyibdi başıma hələ

Nəğməm köklənməyib bir simin üstə.

Mən öz taleyimin dağıntısıyam

Dava qoparıram gör kimin üstə?

NEYLƏYİM

Bir vaxt bu yollardan nazı keçərdi,

İndi qocalığı keçir, neyləyim?

Odlu baxışları məni seçərdi

İndi eynək ilə seçir, neyləyim?

***

Bahardan gələrdi ətri, nəfəsi,

Əlləri üstümə qanadlanardı.

Soyuq bir cığırın tənhalığı da

Dumana düşübdü, düşübdü adı.

***

Saçının rəngini gecə hörərdi

Heyif, boyağını payızdan alıb.

Elə bil, dünyanın acığı tutub

Bütün heyifini bu qızdan alıb.

ZALIM ÜRƏK

(Orxan Vəliyə)

Nə qovğadır, zalım ürək?

Eşq dolu bir cam içində.

Yerin-göyün qorxuları

Rəqs edir bu can içində.

***

Dərindi dərdin gözləri,

Naləsi tütək kimidi.

Ağ vərəqlər bəxt üzünə

Çəkilən örpək kimidi.

***

Nə desən, gələr ağıla,

Huşun sözdən çıxan vaxtı.

Canım qələmə can tikib

Öz evini yıxan vaxtı.

***

Bu ürəklə, bu ağılla

İnanmayın bu dəliyə.

Mən halalca bir dərvişəm,

Qardaşam Orxan Vəliyə.

QƏLƏBƏ

Canı dincələcək bu qorxuların,

Bir gün boşluğuma əli çatacaq.

Mənim ümidlərim gecikən yola,

Mənim ağrılarım əlli çatacaq.

***

Yüz peşman olsa da daha nə fayda,

Qoşunum oyanmaz cəsarət üçün.

Köhlənim bağlansa bir quru ada,

Cıdırım çidarlı ətalət üçün.

***

Bu çək-çevirlərə cavab tap, barı,

Diri gümanlarım suala dönsə.

Yanmaz sevdaların gecə şamları,

Həsrətin gündoğan atəşi sönsə.

***

Ağrımın, acımın nədir qazancı?

Bu gecə pusqulu gözünü oydum.

Açdım qorxuların yarasını da

Yerinə sözümün duzunu qoydum.

QAN

(Milli Qəhrəman Mübariz İbrahimovun xatirəsinə)

Ölüm – yamyaşıl kədər…

Boz səhra meydanında,

Yerin ana təkində,

Göyün yeddi qatında

Qanın gül açan günü.

Axan qanın mübarək!

Bayraq, bayraq ucalıq!

Ayaq altından çəkib öpdüyün torpaq kimi.

***

Salam, baba ruhuna kişnəyən at nalından,

Cilovunu daraltmaz oyanan səngər yeri.

Qəbrinə diz çökürəm damarımda borclu qan,

Sənə necə oxuyum, bilmirəm, bu şeiri…

SƏBRİM, İNADIM

Kiminə qocayam, kiminə cavan,

Gözlə ürək işi köhnə davadı.

Di gəl, bu dünyanın min oyunu var,

Mənimki sümüyə düşən havadı.

***

Gücüm qaçaq imiş giley-güzardan,

Bəxtə əl açmadım gözüyumulu.

Yavan qismətimə toxam hər zaman,

Fikrimin şahıyam, andımın qulu.

***

Yolu addımbaşı yalana çəkən,

Kürsüyə düşmənəm, qələmə öcəm.

Fikir tumlarını ulduza əkən,

Könül sabahına bağbandı gecəm.

***

Qaranlıq boğuram işıq olunca,

Neyləyim, baharı qış haqlayıbdı.

Zirvə arzularım ucadan, uca

Uçqun qəzasını söz saxlayıbdı.

***

Yenə ümidlərim cənnət soraqlı,

Əzabı tanıyan yola inandım.

Durub ocağımda əliçıraqlı,

Bax, qoca səbrimlə, cavan inadım.

BU LAL BOŞLUQ İÇİNDƏ

Bu lal boşluq içində

Ağlamaq çatmaz dada.

İndi tənha ağacı

Meşə salarmı yada?

***

Ömrə sahiblik edən

Nə sevincdi, nə də qəm.

Özümdən qorxa-qorxa

Özümə çəkilmişəm.

***

Yer, göy dəyişib tamam

İtirib məkanını.

Nağıl yolundan azıb

Hardan tapdım bu anı?

***

Tanımaz məni heç kim

Bu görkəmdə, bu gündə.

Kölgəm yad adam kimi

Dayanıbdı önümdə.

DÖYMƏ, QAPIMI DÖYMƏ...

Döymə, qapımı döymə…

Dərdim səsə oyanar.

Xatirələr – köksü qan…

Ağrılara boyanar.

***

Ömür bir uzanan yol…

Tale könül yolçusu.

Cücərtmədi sevdamı

Arxamca atılan su

Döymə, qapımı döymə…

***

İlğımlara bükülüb

Çəkilmişəm içimdən.

Allah bilir hardayam,

Allah bilir kiməm mən.

***

Bəlkə göz yaşlarımdan

Qanadlanmış buludam.

Yağışıma düşərsən

Çəkil yoldan, ay adam.

Döymə, qapımı döymə…

***

Eh… dərdlər tünlüyündən

Gör ki, hara qaçmışam?!

Mən ki, çoxdan qapımı

Tənhalığa açmışam.

Döymə, qapımı döymə…

ÖPÜB QURTARIB…

Açılıb… örtülüb qapı qurtarıb…

Canında heyi yox bir səs saxlasın.

Bu şəhər bu qızı öpüb qurtarıb

Daha göz yaşı yox töküb ağlasın.

***

Havası bulanıb şehin içində,

Küləyi boğulub mehin içində,

Cavabı gah yoxun, ehin içində

Bir söz də qalmayıb udub ağlasın.

***

Gecəsi gizlənər hey gündüzündən,

Göyü utancaqdı yerin üzündən.

Bu dünya düşübdü daha gözündən

Üzünü bəs kimə tutub ağlasın?

NƏ AYRILIQDI BELƏ…

(Telejurnalist, dostum Qaraş İsmayılın xatirəsinə)

Nə qara-qorxu xəbər

Nə aynlıqdı, Qaraş?

Mən qardaş itirmişdim

Əcəl pusqudan çıxıb

Səni də tapdı, qardaş.

Dur, yalanı güldürüb

Elan eylə efirdən.

Doğra qəhər lentini,

Bu qəfil reportaja

İnandırma bizi sən.

Qızlarının gözündə

Qapanan ekranlara,

Açılmayan səhərə

Nə təhər dözəcəksən?..

Zarafatın ürəktək

Dostları dindirərdi.

Şəhərinə gəlmişəm

Zarafat eylə indi.

Nə qara-qorxu xəbər

Nə ayrılıqdı, Qaraş.

Nolar bir məni eşit,

Nolar mənə qulaq as.

Boşla-boşla sən Allah

Ölümlə zarafatı,

Belə zarafat olmaz.

DÜŞÜNCƏ…

Ən ətirli çiçəyin

Cığırına düşüb qar.

Teleqraf tellərində

Qərib səslər ağlayar…

***

Unudulmuş sevdalar

Həsrətinə boyanıb.

Bir körpə yuxusunda

Köhnə divar oyanıb.

***

İşıq qovan kölgələr,

Təslim olur anbaan.

Gözlər yenə yol çəkir

Təbəssüm qıtlığından.

YENƏ, YENƏ DƏ…

Bu çaş-baş taleyin susdurub səni

Məsum baxışların sualla dolu.

Hayandan baxırsan yollar görünür,

Yollar da tərs kimi – ayrılıq yolu.

***

Nədən düşünürsən belə fikirli,

Adamın külü də odundan çıxır.

O qədər hay-küyə alışmısan ki,

Doğma sükutun da yadından çıxıb.

***

Gedib çəkildiyin o dar komada

Təsəlli umaydın Ay işığından.

Özünə yaraşan ömür biçəydin

Kədərin solmayan yaraşığından.

***

Təəssüf həddinə tez çatır adam

Bir də görürsən ki, zaman barışır.

Güzgülər də yaman yorulur, yaman,

İndi güzgülər də yalan danışır.

***

Çəkilməz dumanlar, səngiməz savaş –

Xatirə qıtlığı sökər yaddaşı.

Yenə də ömürdə… gün ehtiyatı,

Yenə də xilaskar duzlu göz yaşı.

2022

DARIXDIM…

Bu susuz, əlacsız… uçqun yerində,

Nə xoşdu yol yorub o haya çatmaq.

Belə hay-həşirlə ömür yaşanmaz

Barı çoxmu çətin haraya çatmaq?

***

Xəbər də tərs kimi kilidli, bağlı…

Külək də dil-dodaq tərpətməz daha.

Nədəndi barışıq eyləməz həsrət –

Ötən ayrılığa, ötən günaha?

***

Şıltaqlıq sevdası – yer-göy ovsunu

Saat da görüşü çəkir geriyə.

Heç kəs əhvalımı soruşmur, bir bax,

Sözümdən, səsimdən qaçaqsan – deyə.

***

Qınağa tutulmaq, vaxtsız hədələr…

Dost, həmdəm tapılmaz burda sükuta.

Ay da ulduzlara qoşubdu beşik –

Dizinin üstündə yuxulu layla.

***

Günlərim beləcə vaxtı uduzur,

Nahaqca uzanır höcət hecalar.

Qəfil pəncərə aç, işığı yandır –

Darıxdım, darıxsan, görən, nə olar?..

2022

DÜNYADAN QORUNMAĞA

Sən hələ güzgülərə inanırsan, əzizim,

Nazını daraq-daraq çəkirsən tellərinə.

Mənsə soyuq qış günü soba kənarındayam,

Düşünürəm əlcəksiz, işıqlı əllərini…

***

İkimiz də duyğular, əfsanələr adamı

İndi bizi aldadır xəfif əsən külək də.

Xəyalında hələ də çiçəkləri tutmusan

Hünərə bax, hələ də bahar gülür biləkdə.

***

Baxışının qıyqacı nəzəri də çox gözəl

O məni unudanda, tapmayanda olur lal.

Hələ ki, gizlin deyil, dərdim aşkardı, aşkar –

Gözlərin gözlərimdə cavab axtaran sual.

***

Ümidlə ovunmağın axır ki, çatdı həddi

Həsrətdə dava qurur, ayrılıqla əlbəəl…

Yoxsa görüş yerində saatsızdı gecələr –

Qorxuram ki, deyəsən, harda qaldı bu əfəl?

***

Ocaqdakı çırtaçırt, deyən, döyür özünü,

Burdan özgə yermi var, bu birliyi qurmağa?

Belə getsə çar-naçar, daha əldən düşərik –

Son əlac – könlümüzdü, qorxudan qorunmağa…

2022

NƏ OLSUN…

Dili dinc… əlləri iti adamlar

Bir də görürsən ki, itir adamlar…

Gedib bir baxışda bitir adamlar –

Sükutu özündən, sözündən fağır…

***

Harayı içində, hayı içində

Damlası, dəryası, çayı içində

Bənzəri, oxşarı, tayı içində

Sükutu özündən, sözündən fağır…

***

Dinib dincəlməz ki, nəzir-duası

Bir dərviş misallı… gəzir duası.

Dəysə də daşlara, bəzən duası

Sükutu özündən, sözündən fağır…

***

Bu da ürəyinin şəkili, əksi

Güldü, kəpənəkdi adam çəkisi

Di gəl, bu adamla adam çəkişir

Nə olsun, sükutu özündən fağır?

2022

TALEYİM…

Sözün də söz tutan vədəsi ötdü…

Alınır, allanır, yanaqlar indi.

Təzə-tər anlarım xəzan yelində –

Yaman hay-küydədi yamaqlar indi…

***

Gözə kül üfürən közün əlacı

Nəfəsi qaralmış ocaq daşında.

Bacamı tüstülü tale ovurmuş –

Kəlmə savaşında, söz savaşında.

***

İnadım asanca düşməz kilidə

Kölgəm də yan ötər bağlı qapıdan…

Soyuq günlərimin hirsi, qınağı,

Keçirər kölgəmi yeddi qatından…

***

Daha sağ əlim də soluna ögey

Bir can təkliyində – ayrı adamlar.

İçinin güzgüsü, haqqı sınanda…

Vurhavur bəzəyir bayrı adamlar.

***

Gör necə haldayam, gör necə gündə…

Əzaba, sevincə könül xətriyəm…

Toxunsan, incitsən, qanım tökülər

Mən öz taleyimin yanlış xəttiyəm…

2022