Səddam Laçın – Şeirleri

Nazım AHMETLİ

Kırımınsesi Gazetesi

Azerbaycan Temsilcisi

Səddam Laçın

Yuxu yozma

Yum gözünü, bəlkə hər şey düzəldi?
Bir yuxu ki, gerçəyindən gözəldir,
Oyanma.Oyandınsa, yuxulara inanma.

***

Bir yuxudur gerçək olan, bir həyat
Aç gözünü, inanmasan, bir də yat.
Yubanma.
Yubandınsa, əbədi yat, oyanma.

***

Ölmüşəmmi ağlayasan, gözəlim?
Kim desə ki, ağlamaqla düzəlir,
İnanma.
İnandınsa, ağla qızım, utanma.

***

Bir eşqi ki, qurban verdik bir səhvə,
Yüz dəfə də “gəlmə” desəm, bir dəfə
Gəl, amma
Evdə səni gözləyən var, yubanma.

Ölü adam

Əcəlin də öz vaxtı var
Öldürməklə adam ölmür
Sözün də bir söz vaxtı var
Öl deməklə adam ölmür

***

Adam ölür dərd çəkəndə
Adam ölür qəm çəkəndə
Adam ölür bir gülüşə
Kirpikləri nəm çəkəndə

***

Birdən birə adam ölmür
Adam ölür ayrılanda
Adam ölür bir yuxuda
Adam ölür ayılanda

***

Əkdiyini biçə-biçə
İçə-içə ölür adam
Başın tutub qaça-qaça
Küçə – küçə ölür adam

SƏNDƏN GÖZƏL OLMASIN

Mən səni neynirəm ki…
Sən olsan da sevirəm, olmasan da sevirəm
Ey dodağı yasəmən, yanaqları qızılgül
Qorxma payız gələndə
Sən solsan da sevirəm, solmasan da sevirəm

***

Sən sev deyə sevmirəm…

Mən səbəbsiz sevirəm, qarşılıqsız sevirəm

Sizin sevgiləriniz, bu gün olur, sabah yox.
Mən sevəndə bir ömür ayrılıqsız sevirəm


***

Mən səni neynirəm ki…

Sən olmayan günlərin

Hər günü bir şeirdi, hər günü bir qəzəldi

Səndən gözəl olmasın, sənsizlikdə gözəldi


Qadınsan

Yaman kövrək olmuşam, ürəyim dərd tapalı

Bir bəhanə tap, qayıt, sən ki, gözü qapalı
İnandığım qadınsan


***

Heç kəsim yoxdur axı, dərdimi ovutmağa

Əl-ələ gəzmək nədi, gözlərinə baxmağa
Utandığım qadınsan


***

Sən ayrısan əzizim, ifadə etmək olmur

Gözlərindən uzağa gördüm ki, getmək olmur

Dayandığım qadınsan
***

Səndə həqiqət tapıb, inanmışam sevgiyə

Hər doğulan günəşlə daha çox sevim deyə

Oyandığım qadınsan

***

Çalış göz gözə gəlmə, vədə vermə axşama

Sənə alışmayıblar, girmə könül baxçama
Çiçəklər qısqanırlar


***

Ən gözə rəssam mənəm, bu da əsərim deyib

Qurban olduğum Allah, elə gözəllik verib
Mələklər qısqanırlar


***

Üz cevirib gedirsən, getmə, qayıt deyəndə

Dağınıq saçlarını düzəltmək istəyəndə

Küləklər qısqanırlar. 

Kişi unutqanlığı

Bir qadın unutmuşam…

Göz rəngi yadımdadı,
gözün xatırlamıram.

Bir qadın unutmuşam…

Səsi qulağımdadı
Sözün xatırlamıram.


***

Yanından düz keçərəm

Səsin duysam, dönərəm

Axı mən, bədbəxt oğlu

Səsin xatırlayıram

Özün xatırlamıram.
***

Bir qadın unutmuşam.

İllərdi dodağımda

Dodağının dadı var

Gözlərimdə həsrəti,

əllərimdə boşluğu

Hardasa ən təpədə
Ürəyimdə adı var.

***

Bir qadın unutmuşam.

Ona yazılan şeirin

Sətrin unutmamışam

Evimin ünvanını

Unuduram, İlahi

Unutduğum qadının
Ətrin unutmamışam.

***

Çoxmu unutqanam mən?

Dəli kimi sevdiyim,

qadını unutmuşam.

Belə unutmaq olmaz!

Ad günü yadımdadı
Adını unutmuşam

Dikdaban

Acı həqiqətlər qorxudur deyə

İnsan adət edir xəyallar qura.

Kaş aşiq olduğum rəngli gözlərin
Ağ-qara dünyamı işıqlandıra

***

Kaş ki, səhvlərimi saymaq yerinə

Çox yox, bircə dəfə məni sayaydın

Yerə qoymadığın telefon kimi
Məni də yanından ayırmayaydın

***

Səni qısqanıram əyin-başına

Yaraşır deməzdim sevinməsəydin

Məni paltarıntək sev istəyərdim
Hər həftə təzəsin geyinməsəydin

***

Məni incidirsən, yorursan demə

İzin ver qəlbinə girim bu səfər

Sənə yük olmaram həyatın boyu
Çiynindən asılan çantalar qədər

***

Hələ hündür daban ayaqqabları

Elə sevirsən ki, utanır ömrüm

O səni bir qarış uzun göstərir

Mən səni görəndə uzanır ömrüm

Özünə vəsiyyət

Sevdin, sevilmədinmi?
Özünü oda atma.

Dərhal ordan uzaqlaş
Alışmayasan, şair.

***

Danışmaqla düzəlmir.

Hətta düzəlsə belə

Gərək bəzən susasan
Danışmayasan, şair.

***

Nə yardan inciyəsən,

nə də ki Yaradandan

Bəxtindən inciyəsən
Barışmayasan, şair.

****

Baş götürüb gedəsən,

Özgələri bir yana

Heç öz işinə belə

Qarışmayasan, şair

İBRAHİMƏ
Kaş səni İbrahim kimi
Yandıralar, yanmayasan
Əzrail girə yuxuna
Yatasan, oyanmayasan

***

Bir dodaqda ah olasan

Gah öləsən, gah olasan

Yusif kimi şah olasan
Qulluğunu danmayasan

***

İnsan, nə gec oyanmısan?

Heç özündən utanmısan?

Murdar sudan yaranmısan
Özünü pak sanmayasan

***

Allah sevər ar edəni

Günahını xar edəni

Niyə səni var edəni
Bircə dəfə anmayasan?

***

Su verib, sən də içmisən

O salan yoldan keçmisən

Qanmazlığı sən seçmisən

Mümkün deyil qanmayasan
***

Bəsdi oldun hayıl-mayıl.

İnsan ol, insandan sayıl

Ayıl, insan oğlu, ayıl

Ayıl ki, yubanmayasan

Bir qarışlıq adam

Günəşi görmək üçün gecə baxırsan göyə…

Hamı sənə kor deyir, necə baxırsan göyə?
Çox qarışıq adamsan

***

Biz isə ağıllıyıq, hər şeyi “düz” bilirik

Ürəyin dünya boyda olsa da biz bilirik
Bir qarışlıq adamsan

***

Saçında ağ tellərin qaralarla yarışır

Belə də davam elə, sənə də bu yaraşır
Tam yarışlıq adamsan

***

Gözlərindən axanlar gözünə bir də baxmır

Axı niyə baxanlar üzünə bir də baxmır?
Bir baxışlıq adamsan?

***

Ahın yerdən göylərə, heç çatmasın,əzizim

Səni qara buludlar aldatmasın, əzizim

Bir yağışlıq adamsan.

Unudulan qadın

Göz yaşını qurutmağın yanında
Bir dənizi qurutmağa nə var ki
Dərd eləmə, qurban olum dərdinə
Unut məni, unutmağa nə var ki

***

Mən ki sənin sevmədiyin adamam

Elədirsə, kimin dərdin çəkirsən?

Get tarının, mizrabanın dərdin çək

Niyə gəlib simin dərdin çəkirsən?

***

Axtardığın mən olsam da, əzizim

İtirdiyin mən deyiləm, bilirsən…

Mən olsamda, itirdiyim adamı

Axtarmaram, sən deyiləm, bilirsən…

***

Bir baxçada gül olsan da sonunda

Ləçək-ləçək qurudulan qadınsan

Unut məni, unutmağa nə var ki?

Sən özün də unudulan qadınsan

Müşviqə

Nə olardı, İlahi
İllərdi gördüyümüz
Yuxumuz çin olaydı
Sevincimdən uçaydım
Ürəyim qanadlanıb
Ağ göyərçin olaydı
Budağına qonmağa
“Yenə o bağ olaydı”
Bu dəfə “otuz yeddi”
Bizdən uzağ olaydı

***

Yenə o bağ olaydı
Bu dəfə eşqimizi
Doyunca yaşayaydıq
Mənim şeirlərimi
Sənin cehizlərini
“O bağ”a daşıyaydıq

***

Bu dəfə “otuz yeddi”
Bizdən uzağ olaydı
O ölüm gətirənlər
Nə biz tərəfdən keçə
Nə də sizə gələydi
Kaş onların yerinə
Götürüb Müşkünazı
Cavid bizə gələydi

***

“Arzuya bax, sevgilim
Tellərdindən incəmi?
Söylə, ürəyincəmi?

***

Bu dəfə “otuz yeddi “
Bizdən uzağ olaydı
Əcəlin qorxusundan
Barı bizdən yazanlar
Doğru kəlam yazaydı
O tayda Şəhriyarım
“Heydərbaba”-ya salam
Bu taydan Əhməd Cavad
Ona salam yazaydı

***

Bu dəfə “otuz yeddi”
Bizdən uzağ olaydı
Yanvarın yeddisini
Səkkizini görəydim
Ağarmış saçlarını
Dilbər, özüm hörəydim
Ölsəm də, Nargində yox
Qollarında öləydim.