Zirəddin Qafarlı

Nazım Ahmetli

Kırımınsesi Gazetesi

Azerbaycan Temsilcisi

Zirəddin Qafarlı


YAŞAMAQ

Gedib elə sonsuzluqda qalardım,
Beynimizə hardan düşüb yaşamaq?!
Udmaq olmur hər yalanı, nahaqqı,
Ölümdən də pisdir susub yaşamaq!

                     ***
Bir də gördün görünməz də göründü,
Başımıza nələr gəlir gör indi?!
Nə olsa da, dünya elə şirindi,
Olmur axı, ondan küsüb yaşamaq!
                     ***
Ay Zirəddin, zilə qalxma, düş bəri,
Bu həyata biz olmuşuq müştəri…
Bir oyundur bu dünyanın işləri,
Çətiniymiş başa düşüb yaşamaq.

CANIM

Yerini, yurdunu tanımayanda
Adam adamlıqdan gen düşür, canım.
Qayğısız, qulluqsuz qalırsa əgər
Ağacda meyvə də bürüşür, canım!
                     ***
Heç vaxt bel bağlama eldən seçkinə,
Pis gün göstərməsin Allah heç kimə!
Yaşayıb gedirik Allah eşqinə,
Bu baxta, qismətə min şükür, canım!
                     ***
Yol vermə həddini kimsə aşanda,
Başa çəkilərsən toyda, nişanda.
Fikir ver, ləpələr aşıb-daşanda,
Göldə sonalar da ürküşür canım!
                     ***
Həmişə xainin çıxar əngəli,
Zirəddin dost olub, dosta tən gəlir,
Nadanın yoluna duman, çən gəlir, –
Aqilin yoluna gün düşür, canım!

MƏN NİYƏ TƏKƏM…

Dünyanı başına götürənlər var,
Mənim bu dünyanı başım götürmür,
Bu köçü aparıb gətirənlər var, –
Atları kişnəmir, itləri hürmür.
Bu Yurdda mən niyə təkəm, Allahım?!
                     ***
Yaman darıxıram, yoxdu heç kəsim,
Əllərim çatmayır heç yana daha!
Qısalıb yollarım, kəsilib səsim,
Qalmışam utana-utana daha,
Bu Yurdda mən niyə təkəm, Allahım?!
                     ***
Sənin Gündüzün var, sənin Gecən var,
Gündüzün Gecənlə girib yarışa.
Yanından o qədər gəlib keçən var,
Bu ömür mənimlə çətin barışa, –
Bu Yurdda mən niyə təkəm, Allahım?!
                     ***
Bir ağac gül açır, bir çiçək solur,
Dupduru bulaqlar bulanıb gedir.
Bir yerə qar yağır, bir yerə dolu,
Dördyanım başıma dolanıb gedir, –
Bu Yurdda mən niyə təkəm, Allahım?!
                     ***
Səndən ayrılmışam Səndən olaraq,
Yolu yox qayıdıb Sənə dönməyin.
Özün Təksən axı, bəndən olaraq
Səndənmi başladı bu təklənməyim?!
Bu Yurdda mən niyə təkəm, Allahım?!

ONU

Yaman çox oynadın ürəyimlə sən,
Ac qoydun bir şirin sözünə Onu.
Durub birdən-birə acığa düşdün,
Atdın ocaqların közünə Onu.
                     ***
Olmayıb nə bir dərd – qada sənintək,
Nə olar, bir sevinc dada sənintək?!
Sevilmək istəyir O da sənintək,
Qat bu məhəbbətin gözünə Onu!
                     ***
Qayıt bir Məzhəbə, qayıt bir Dinə!
Bir günə qoymusan Onu, bir günə…
Alışdır özünə, öyrət özünə,
Salma o çöllərin düzünə onu!
                     ***
Bu ürək görəni bir dağ görməyib,
Heç yerdə bir isti ocaq görməyib,
Onsuz da ömründə qucaq görməyib, –
Götür heç olmasa dizinə Onu!
                     ***
Gözlərim yol çəkir, ürəyim kədər,
Mən səni sevirəm ürəyim qədər. –
Zirəddinəm, tez-tez ürəyim gedər,
Qaytara bilmədin özünə Onu.

QƏBRİN ÜSTÜNDƏ…

İçin-için yanıram,
Kəsmir göynəyim indi.
Gözümdən bir an belə,
Düşmür eynəyim indi.
                     ***
Səni hər ziyarətim
Mənim istirahətim,
Ay itən səadətim
Sənsiz neynəyim indi?!
                     ***
Daha yazığam, dincəm,
Qısılmışam bir küncə.
Qıyırsan, qıy, – ölüncə
Yanım, göynəyim indi!

BAXIRSAN

Bir daşa hopmusan düşüb tilsimə,
İndi bu dünyaya qara baxırsan.
Gedim kimə deyim dərdimi, kimə?!
Gəlmişəm sinəmdə yara – baxırsan
                     ***
Sənsiz at oynadır o qəm, o qəhər,
Mənə zəhər oldu bu ömür, zəhər!
Üstünə gəlmişəm durub bu səhər,
Ara inciyirsən, ara baxırsan…
                     ***
Zirəddin çətin ki, doya, yarına,
Yarsızın kim olar dayaq yarına?!
Gör necə düşmüşəm ayaqlarına,
Ölüm qabağında, hara baxırsan?

BAŞIMI QATIRAM, OĞLAN

Dünya bazardı – qorxuram
Mayanı batıram, oğlan!
Bilmirəm özüm-özümdən
Nə alıb-satıram, oğlan!
                     ***
Adımı kimsə silibdi,
Mən kiməm, kim nə bilibdi?!
Yuxum ərşə çəkilibdi,
Yuxusuz yatıram, oğlan!
                     ***
Əliboş köçə bilmirəm,
Heç nəyi seçə bilmirəm,
Canımdan keçə bilmirəm,
Başımı qatıram, oğlan?!
                     ***
Bu vaxtı bir uzat görüm,
Yatan baxtı oyat görüm,
Bir saman çöpü at görüm,
Boğulub batıram, oğlan!
                     ***
Baxma ölümə, oluma,
Mən getdim, kövrəlib dolma!
Get daha, narahat olma,
Mənzilə çatıram, oğlan!

OLMAZ

Sənsiz nə dincliyim, nə qərarım var,
Bir olan diləyim, dönüb min olmaz!
Daha üzüm gülmür, eynim açılmır,
O daş yatağımda yuxum çin olmaz!
                     ***
Dünyam başdan-başa alışıb yanır,
Amanım, fəryadım tutub hər yanı.
Hanı o gözlərin insafı, hanı?
Belə ömür olmaz, belə gün olmaz!
                     ***
Ay ömrüm, bilirdin, axı, bunu sən; –
Bütün arzuların sənsən sonu, sən!
Bir günə qoymusan atıb onu sən,-
Bir də Zirəddindən Zirəddin olmaz!

HƏSRƏTƏM

Birdəfəlik çıxıb getdin ömrümdən,
Mən də düşdüm xəstə – sənə həsrətəm.
Yazıq-yazıq boylanıram yollara,
Xoşbəxtlərin dəstəsinə həsrətəm.
                     ***
Nə bir gülərüz görürəm, nə qayğı,
Harda qaldı o məhəbbət, o duyğu?!
Artıb gedir bu dünyanın soyuğu,
Baxışının istisinə həsrətəm.
                     ***
Baxmaz geri, arxasınca ha çağır,
Qaytar görüm ötüb gedən o çağı!
Öləziyib yurdumuzun ocağı,
Bacamızın tüstüsünə həsrətəm.
                     ***
Tək könlümə yolu düşə könlünün,
Alam qadasını şüşə könlünün…
Bir az kövrək, dəymədüşər könlünün
Umusuna, küsüsünə həsrətəm.

KİM DEMİR Kİ, BÖYÜKSƏN…

Allah, Sən sonsuz ömür,
Sən həmişə qalansan!
Şükür Sənə, çox şükür!
Verdiyini alansan.
                     ***
İşıq sənsən, duman Sən,
Ümid Sənsən, güman Sən,
Ümman Sənsən, uman Sən,
Talansan ki, talansan…
                     ***
İsti Sənsən, soyuq Sən,
Qadir Sənsən, böyük sən,
Kim demir ki, böyüksən –
Kim deyir ki, yalansan?

YAŞADIM

Bilmədim verilən bu qisməti mən,
Bilməyib yaşadım, bilib yaşadım?!
Dünyadan baş açmaq mənlik deyilmiş,
Bir onu bilirəm, gəlib yaşadım.
                     ***
Nə bu Yer, nə o Göy Vətənim deyil,
Mənə düşmənim də düşmənim deyil,
Onsuz da bilirdim tək mənim deyil,
Bu ömrü pay təki bölüb yaşadım.
                     ***
Zirəddin, hər şeyin sonu sualdı,
Gör nələr nələri əlimdən aldı?!
Sözüm məndən sonra meydan suladı,
Özüm bu dünyada ölüb yaşadım.

SƏPƏLƏR SƏNİ

Ürəyim təzədən alışıb yana,
Su bilib sinəmə səpələr səni.
Dərib gətirdiyim güllər, çiçəklər
Mənim əvəzimə öpələr səni.
                     ***
Dənizə gedəndə çağlaya dəniz,
Qolumu qoluna bağlaya dəniz,
Yanıb halımıza ağlaya dəniz,-
Duz təki yalaya ləpələr səni.
                     ***
Eşqin Zirəddinə ola bir arxa,
Bizi qoşa görüb dostlar karıxa,
Son görüş yerləri tez-tez darıxa,
Çağıra dərələr, təpələr səni.

EYLƏMƏSİN

Sönməz canımızda yaşamaq eşqi,
Çalış bu eşq səni tərk eyləməsin!
Məcnun məhəbbəti var bu dünyanın,
Kimsə bu sevgiyə şəkk eyləməsin!
                     ***
Təklik özəyimdən qopardı məni,-
Bürüdüm özümə dumanı, çəni,
Ola bilərmi ki, sevən sevəni
Biryolluq qəlbinə həkk eyləməsin?!
                     ***
Ömrün yoxuşunu ərənlər bilir,
Dərdi dərd üstünə hörənlər bilir,
Mən nələr çəkmişəm görənlər bilir,
Tanrım heç daşı da tək eyləməsin!