TÜŞÜNE

Nasreddin oca bazarında bir adamnıñ başına  toplanğan olğan qalabalıqta yaqlaşa. Satıcı elindeki quşnı satmağa tırışmaqtadır. Yandaki tavuqlar 5 kümüş eken, quşnıñ fiyatı 59 kümüştir. Oca bir türlü fiyattaki qararsız farqqa añlam bermey ve soray:

– Semetdeşim, bu nasıl bir quştır ki 50 kümüş isteysiñ?

– Oca efendi, bu adiy quş degildir, bunıñ hususiyeti bar.

 – Ne de hususiyeti?

– Ocam, bu quşqa papağan deyler ve qonuşa. Nasreddin oca aman evine çapa, kümesten bir köküşini alıp bazarğa qayta. Papağan satqan adamnıñ yanında tura ve yüksek sesnen:

– Bu quş tek 100 kümüşke, kel, kel-l-l! Er kesten çoq papağan satqan şaşa bu işke ve soray:

 – Ocam, 100 kümüş çoq degilmi bir köküş içün?

– Sen 50 kümüşke satasıñ ya?

 – Amma da… Dedim, ocam, menim quşum qonuşa, ya…

– Öyle ise, menimki de tüşüne!