Söz oyununda

Nazım Ahmetli

Kırımınsesi Gazetesi

Azerbaycan Temsilcisi

Xatirə Fərəcli

Söz oyununda

İçimə çəkilib daldalanmışam

Dəli duyğularım öz oyununda,

Təpədən dırnağa misralanmışam

Çarpışan fikirlər söz oyununda.

                 ***

İntizarım bilmir nə hədd, nə hüdud,

Itir, güman itir, üzülür umud,

Yüklənən kirpiklər toqquşan bulud

Yaşlar qıraq gedir göz oyununda.

                 ***

Sən qutsal sandığın kimində oyun,

Aşkarında oyun, sirrində oyun,

Ömrümüz illərin əlində oyun,

Özümüz taleyin boz oyununda. 

Darıxmaq      

Bilirsənmi,

        nədir darıxmaq?

-yaşadığın, qavradığın bir məqamın

ayağına getmək,

özünü unutmaq,

ürəyini didmək.

Rəngi-ruhu

oturub ölümünü gözləyən qocanın

 gözündən tökülən ətalət rəngində.

Bir ovuc həsrətin

bir dünya hayqırtısı,

ölümün yarısı.

Bir az da doğmalıqdır

 darıxmaq,

bir misqal həzzdir.

Darıxırsan

yaşayırsan, deməli,

itməyib dünyanın dadı.

Bu acının,

 belə həzzin

elə darıxmaqdır adı.

Soyuq olar söz

Sevdiyinlə danışmağa

sözün yoxsa,

qurtarıbsa,

çalışma söz axtarıb tapasan.

Sonuna çatdığın ipi dartıb uzadanda qırılar,

söz tükəndisə,

istək də tükənər,

istək tükəndisə,

uzatmaq hədər

uzatdıqca

yaşantılar heçə enər.

…Axtarılıb tapılanda yöndəmsiz olar,

soyuq olar söz,

üşüyər, titrəyər,

 istəyi göyə sovuran yellər əsər,

atar sözü boşluğa…

Sapsarı həsrət idin

Sapsarı həsrət idin

gəlib çıxdın qarşıma:

Bir az sakit, bir az səs-küylü.

Gəldin

an kimi

An dediyim,

bəlkə uzun, bəlkə qısa…

Mən həyəcan aramışdım

adı nə oldu o anın,

o sevincin,

o ağrının?

Bəlkə gerçək, bəlkə yalan…

Olanı bağrına basanda

xoşbəxt olur insan.

Basdıqmı bağrımıza o anı,

doya-doya yaşadıqmı?

Bəlkə hə, bəlkə yox…

Havadan asılı qalıb

nisgilli xatirələr.

Götürüb aparacaq

gələn rüzgar,

Bəlkə gec, bəlkə tez…

Ağ üzlü afət

Qar yağır…

sevdalı çağıdır təbiətin,

sevgi öpüşü ilə

göydən yerə endirib,

nazı ilə oynayır

ağ üzlü afətin.

Baxıram

lopa-lopa yağan qara,

qar şələli budaqlar üstündə

ayaqları üşüyən,

bəyaz qardan günü qara quşlara.

Kiminə qayğı bu qar,

kiminə göz eşqidir,

Can verib

 canlar alan

bu bəyaz zər, bu afət

dünyanın təmiz üzü,

göylərin qız eşqidir.

Niyə çat vermisən torpaq

Niyə çat vermisən, torpaq,

kimin həsrətin çəkirsən?

Bu nə sevgi?!

Sənin istəyin bəlli,

səni istəmək ağır,

ruhsuz gəlir qucağına

bağrına basdığın adam,

qoynuna gələn fağır.

Üstündə həyat-həyat oynayanlar,

dünyayla başın qatanlar,

səni sevənlər,

səni satanlar,

eyni gözlə baxırsan hamıya

bu nə böyüklük, nə səbr?!

Torpaq, torpaq,

qoynun gülüstan,

için qəbir.

Pəncərəmdən baxan bahar

Pəncərəmdən baxan bahar,

gəl ömrümə-günümə, gəl.

Gəl ərisin qəlbimdə qar

uzaqlardan baxdın yetər.

        ***

Pəncərəmdən baxan bahar,

bir yol başla, yol içimə,

ruhumu sar, canımı sar,

qayna, qarış, dol içimə.

        ***

Pəncərəmdən baxan bahar,

isit, isindir ruhumu.

Pəncərənin bu üzü dar

dünya bumu, həyat bumu?!

        ***

Pəncərəmdən baxan bahar,

yollaşdır  məni həyatla,

həsrət çəkdiyim bir  gün var

gətir onu bəyaz atla.

İçəri şəhər

İçəri şəhər-

məhdudiyyət

və ümid…

bitirdim deyib nöqtə qoymaq istərkən

təzədən başladığın sevgi kimidir

dar

 dalanlar,

hisslər arasında qalmış kimi

qalırsan iki divar arasında.

Təzə həyat, təzə eradır sanki

hər bitən və təzədən başlayan dalan,

çox şeyə əl yelləyib boş verməyi öyrədir,

ələklənib  ələkdə qalan dostlara

oxunan fatihə kimidir

arxada qoyduğun küçə.

Küçəyə sığmayan ürəklər görüb,

içində ürək olmayan tənlər

bu dər-divar,

təpiklər, tapdağlar görüb,

məhəbbətlə basılan addımlar,

meh sığalı,

külək öpüşü,

günəş təbəssümü görüb

bu daşlar,

soyuq sifətiylə neçə-neçə

qar, çovğun çöküb sinəsinə.

Kəpənək yuxulu,

köhnəlik qoxulu,

İçəri şəhər, İçəri şəhər…

Anam dəniz

Laylamı dəniz çaldı bu gecə,

anam oldu dəniz:

dalğa-dalğa,

xırçın-xırçın,

həzin-həzin.

Bir başqa olur dəniz gecələr:

nəhəng,

zəhmli,

romantik

yer-göy  eyni rəngdə,

dənizdir sanki  göy də,

 qatlanıb gəlib başım üstünə,

səsi şirin,

nəfəsi şirin

anam dəniz

bu gecə  mənimdir

arzularım kimi,

həsrətim kimi…

 Elə çox bənzərimiz var ki dənizlə

Elə çox bənzərimiz var ki dənizlə

o da havalı, mən də.

Dəlidir, dəlisovdur dəniz

sıxılır olduğu yerdən mənim kimi,

əl -qol atır,

uzanır sahilə,

çırpır özünü ora-bura.

Dərindir, vahiməlidir dəniz,

amansızdır.

Bəzən içində basdırmağı var

içinə girənləri,

boğub lazımsız əşya kimi

sahilə tullamağı var.

Bəzən həlim,  saf, məsum,

nə yükləsən götürən.

Nələri, nələri gizlədib

içinə çəkməyi var.

Etina etmir,

 qımışır

ona daş atanlara

gülür,

kimin kimə daş atmağına gülür.

Adaları

sinəsindəki dağlar

gözlərdən boy verən kədər kimi…

Elə çox bənzərimiz var ki dənizlə.

Dünya bir rəngdədir ağrılarımla

İtsəm də itkilər dağıntısında,

Gəzsəm də kəndbəkənd, ölkəbəölkə,

Dünya bir rəngdədir ağrılarımla

Mən elə dünyayla yaşıdam, bəlkə.

        ***

Ölüm də, unutmaq, unudulmaq da,

Fanidə əvvəlki qaydadır elə.

Ağrının da rəngi, məxsusluğu var

Yaşanar eləcə, gəlməz ki dilə.

        ***

Zamanı, məkanı, taxtı, gərdişi,

Kim gəlib, kim gedib, hesabımı var?!

Sorma bu dünyanı saran süstlüyü

İnsan bapbalaca, dünya dardan dar.  

Bu bağ   

 Bu bağ bu səbətin, bu arıların

Görəsən, nə vaxtdan məskəni olub?

Neçə xatirəyə məkan bu bağda

Neçə yol bu səbət boşalıb, dolub?

        ***

Canını qoymağa yer gəzir yenə,

Neçənci küləkdir üstündən əsən?

Dartılıb kəmərtək belini sıxan

Barını kim belə hörüb, görəsən?

        ***

Hər gələn özüylə xatirə payın

Yığıb, yığışdırıb, aparıb, bəlkə

Qalıb ağı deyir külək diliylə,

Bu bağın  dərdi var özündən yekə.

        ***

Ürəyim uçunur yaşıllıq deyə,

Laylam, rahatlığım bir odur ancaq.

Ruhuma sığala təbiət gəzib,

Görməyə bir parça gümandı bu bağ.

        ***

Götürüb gəlmişəm çəkdiklərimi,

Yüküm bu dünyanın qəmi olsa da.

Gələndən-gedənə hey fırlanırıq

Arı səbətində, mən bu dünyada.

MƏNİ ARA

Hər allanıb güləndə dan,

Hər yadına düşdüyüm an,

Ürəyin istəyən zaman

                 məni ara.

        ***

Bircə qəfil zəng səsiylə,

Bir “necəsən” kəlməsiylə,

Ürək ilə, həvəs ilə

məni ara.

        ***

Həzin mehtək əsim-əsim

Titrəməsin kəlmən, səsin,

Təkcə sayğı, diqqət bəsim,

                 məni ara.

        ***

Bu, ömürdür, elə-belə,

Ya sevin, gül, ya dərd elə,

Aldanaq bu sevinc ilə,

                 məni ara.