QARTANAM İLE DUT TEREĞİ

Mavi qozleriñde, Qaradeñiz dalğalarınıñ öpkesi,
Aqqan qoz yaşlarıñda, Qaçı, Belbek, Qazıklı Özeñniñ sesi.
Ağarğan çırayında ,Çorğuna ve Mşatqa’nın aq bayırları,
Qulaqlarında çıñlay,Yayla dağlarında yañkırağan yırları.
Ne vaqıt baqsam Qozleriñe baqışları donğan,
Uçğan kitgen hayali ,Qırım’da, bır yerlerge qonğan.
Qaltırağan nefesinen, bır Ah! Çeker terenden,
Sanki yanğın var içinde, Ateş çıqar yüreğinden.
Bır tek sırdaşı bar! Azbardaki qoca dut tereği,
Dayanğanlar bırbırlerıne, ikisiniñde susqun yüreği.
Ağızlarını pıçaq açmay, sessız, teren baqışlar,
Toqtap, toqtap feryat ete, terekte ağlaşan quşlar.
Qartanam’dan qalgan maña Qırım sevgisi,
Sırdaşı qoca dut tereği, bırde onuñ kölgesi.

Servet ODAMAN; “Kırım 1903 Akyar’dan Akşehir’e Bir Göç Hikayesi” Kitabından S.140