Lanetten qorquñız

Bugun oturam da, oylarğa dalam:
Sürgünlik yılları, açlıq, elem, ğam,
Aşşalav, aqsızlıq, umütnen yaşav
Ve qaytuv… Eslesem, bir türlü olam.

On beş yıl Vatanda yaşaymız endi,
Bu yıllar sürgünlik devrinden şeñmi?
Qavğalar, davalar, ıncınuvlardan
Ne alğa keldik biz – er keske belli.

Dinimiz bölüne, adımız bölüne,
Teselli beremi bu halq goñlüne?
Yarın Vatannı da bölgen tapınır,
Bir türlü urmet yoq tiri, olüge.

Duşman, duşman, deymiz, ya dostluq qayda?
Müabbetlik qalmadı tatta, noğayda.
Dostluqnı sataraq, bay olğanıñdan
Ne ürtqa, ne halqqa aytçı, ne fayda?

Episini metke taşlayıq, aydı,
Tuvğan tilge bile qalmadı sayğı.
Bundan soñ aytıñız, Alla-Taaladan
Merhamet sormağa aqqımız barmı?

Analar, babalar, bita, dedeler!
Ecdatlar yolunı kütmesek eger,
Söñki qırımtatar oleyatqanda
Butün keçmişlerni lanetlep keter.

Ablaziz Veliyev