İsmail Bey Gaspıralınıñ – Qabri Başında – TAÑ BÜLBÜLİ

Ötme, bayğuş, ötme gece bu yerde,
Közlerimden yaşlar tüşen derede,
Ulu insan yata topraq tübünde,
Ani menim aziz atam nerdedir?

Sizge keldim, furtunalı yol keçip,
Qart Yasafat deresinde ğam seçip,
Qalbiñizniñ ğayesiçün ant içip,
Ani nerde, meşalemiz nerdedir?

Elâkete maküm, bedbaht millete
Ayat bahşış eylediñiz… izzete
Şayansıñız. Saf ruhuñız cenette
Mekân bulsun. Artıq ben ne ideyim?

Bunar bastı, şevqsız qaldı közlerim,
Elem çeker, yeñi ışıq izlerim,
Yatsam-qalqsam, söyleyecek sözlerim
Ani halqnıñ sadıq oğlu nerdedir?

Men köylüyim. Keldim bir yük çiçekle,
Dağda-qırda üzdim yanıq yürekle,
Ruhuñıza derin secde etmekle,
Deyim: bizim başqanımız nerdedir?

Sen sus, bayğuş, göñlüm azap çekmesin,
Fiğanıñdan eşqım sönip ketmesin,
Derdiñ elge zillet olıp yetmesin,
Ani ata talimatı nerdedir?

Ötme, bayğuş, gece terek dalında,
Bu şerefli Zıncırlınıñ aldında.
Köyge dönem eziyetli alında,
Sayra, bülbül! Sayra… cihan diñlesin!

Şamil Alâdin