Məhərrəm Qasımlı – ŞEİRLƏR

Nazım Ahmetli

Kırımınsesi Gazetesi

Azerbaycan Temsilcisi

Məhərrəm Qasımlı

 ŞEİRLƏR

Yuxu içində

Yuxu kimi gəlir ötüb keçənlər,

Nağıldan qopmuşdu o yaz görünür.

Oyaq qaldığımız uzun gecələr

Ay Allah, necə də bəyaz görünür!

                        ***

Nələrsə deyirdim düşüb tilsimə,

Göylərin ulduzlu yaraşığından.

Sən də heyran-heyran baxıb üzümə,

Möcüzə umurdun ay işığından.           

               ***

Görən o sözlərdən varmı yadında? –

Göydən gətirmişdim durna telində.

De, nələr deyirdim könlüm adından

Bənövşə dilində, nərgiz dilində?!

                  ***

Biz iki bəxtəvər duyurduq ancaq

Aylı gecədəki o həzin dili.

Telindən savayı, əlimdən özgə

Kim bilə bilərdi de, bizim dili?!

                ***

İndi yuxu kimi gəlir o gecə

Dalğalı axarı qəhətdi şerin:

Uşaqlı bir qadın gülür gizlicə;

– Demərəm yerini süd kəlmələrin…

Bu gecə

Bizə də yer varmış dünya üzündə,

Üz-üzə, göz-gözə gəldik axır ki…

İnana bilmirəm sənsən önümdə,

İlahi gözlərin elə yaxın ki…

                ***

O uzaq illərdən soraqmı gəlib? –

Tanrının nurudu bu sirli gecə.

Yaşın on beşindən qonaqmı gəlib? –

Saçların qoxulu, ətirli gecə.

                ***

Könlümü titrədən işıq əllərin

Baharı çağlayan bir quş olubdu.

Utancaq, həyalı, uşaq əllərin

Toxunub çiynimə bihuş olubdu.

                ***

Dayanaq beləcə könül-könülə,

Min illik yol qalsın gündüzə qədər.

Aya istəmirəm, ay yaxındadı,

Gəl gedək ən uzaq ulduza qədər.

Uzansın bu gecə sonsuza qədər…

Gərək olmur 

Boşla getsin boş öyüdü,

Ürəksizdə ürək olmur.

Kim tanımır yaş söyüdü,

Əyiıləndi, dirək olmur.

                ***

Nə deyəsən, bu mizana,

Yazını əyri yazana.

Milyon yığa, min qazana,

Çörəksizdə çörək olmur.

                ***

Dünyanın oyunu çoxdu,

Yalanları yağlı oxdu,

Mərdin sözü “hə”di, “yox”du,

Onda “baxaq-görək” olmur.

                ***

Orxan Paşa, öyrət bizə,

Doğruları söylət bizə.

Qeyrət heç vaxt qeyrətsizə

Lazım gəlmir, gərək olmur.

Minarəli bir şəhər

Dəniz qırağında

            minarəli bir şəhər,

Dalğalanır xəyalımda

axşam-səhər…

Sevimliydi o şəhərin

            tez-tez yağmur tökən

buludlu göyləri,

            quzeyinə bir az mamır çökən

qızıl kərpicli evləri,

qırmızı kirəmidli damları,

havasına, suyuna

            oxşar adamları.

…Sehirli minarəsi

bir ayrıydı ancaq,

bir ayrıydı

            minarənin

                        yanında qalmaq;

bir ayrıydı

ondan umud almaq,

işıq almaq.

İllərdi…

            illlərdən bəridi

getmir gözlərimin önündən

            kərpicli-kirəmidli

o yağmur şəhəri,

getmir

sehrli minarəçiylə

başlanan axşamı,

açılan səhəri…

Ürəyindən öpdüyüm

Bilsən, necə ürəyimə düşübsən,

Darıxanda biləyindən öpdüyüm.

Dalğalanıb yaxınımdan keçəydin,

Havasından, küləyindən öpdüyüm.

                ***

Harda qaldı öz-özünə küsməyin,

Qübarlanıb sərin-sərin əsməyin?!

Gözəliymiş hərdən asıb kəsməyin,

Tənbehindən, gileyindən öpdüyüm.

                ***

Necə çəkim bu verdiyin möhnəti?!

İndi mənəm dərdlilərin söhbəti…

Yarasına sığal çəkib xəlvəti

Ağrısından, göynəyindən öpdüyüm.

                ***

Nisgilimi gizlədirəm qələmdə,

Günahsızdı öldürən də, ölən də.

Tər geyinib, tər bəzənib gələndə

Baxışımnan kürəyindən öpdüyüm.

                ***

Orxan Paşa, uçub körpüm-dirəyim,

Heç demirmi hanı könlü kövrəyim?!

Ürəyindən nigarandı ürəyim,

Ürəyinmə ürəyindən öpdüyüm…

Yuva kimi

Sağıma-soluma keçib

            bir bəhanəylə

əyilirsən çiynimə;

            ilıq öpücüklər

                        səpirsən  boynuma –

            ovsun kimi,

                        dua kimi.

Mən də içimə çəkib səsimi

            uduram doymadan

                        bənövşə ətirli nəfəsini –

                                   işıq kimi,

                                             hava kimi.

O ilıq öpücüklər boyu

            canıma-qanıma yayılırsan

                        loğman kimi,

                                   dərman kimi,

dava kimi,

            şəfa kimi.

Beləcə hər gün

            sığınıb gizli göz yaşına,

                        dolanırsan uçuna-uçuna

ürəyimin başına –

            qonub isinmək istədiyin

yuva kimi…

 Gedək Təbrizə-Təbrizə

Ayrılığa yoxdu dözüm,

Gedək Təbrizə-Təbrizə.

Nə durmuşuq, canım-gözüm,

Gedək Təbrizə-Təbrizə,

Yetək Təbrizə-Təbrizə!

            ***

Baxmayıb qara, yağışa,

Qanad açıb dönək quşa.

Dolaylardan aşa-aşa

Gedək Təbrizə-Təbrizə,

Yetək Təbrizə-Təbrizə!

                ***

Həsrətli ellər gözləyir,

Açılı güllər gözləyir,

Sevgili dillər gözləyir;

Gedək Təbrizə-Təbrizə,

Yetək Təbrizə-Təbrizə!

Yol yormağa var atımız;

Qıratımız, Düratımız!

Təbriz bizim muradımız

Gedək Təbrizə-Təbrizə,

Yetək Təbrizə-Təbrizə!

                 ***

Yatan yurdda təpər olmaz,

El arası çəpər olmaz,

Bundan ulu səfər olmaz,

Gedək Təbrizə-Təbrizə,

Yetək Təbrizə-Təbrizə!

Bayrağım

Nur  saçırsan göy üzündə,

Çırağımsan, ay bayrağım.

Vətən boydasan gözümdə,

Torpağımsan, ay bayrağım.

                   ***

Bahardı yaşılın,göyün,

Ayparalı al köynəyin.

Səcdənə gəlirəm hər gün,

Ocagımsan, ay bayrağım.

              ***

Eşqin yurdum yaşındadı,

Qayasında, daşındadı.

Yerin bağrım başındadı

Qucağımsan, ay bayrağım.

                ***

Andım, ruhum- dirəyimsən,

Havam,suyum, çörəyimsən.

Dalğalanan ürəyimsən-

Ürəyimsən, ay bayrağım!

Çırağımsan, ay bayrağım!

Ana yurdum Azərbaycan

(mahnı)

Sən  əbədi ilk baharım,

Ana yurdum, Azərbaycan

Ürəyimdə şah damarım,

Ana yurdum, Azərbaycan.

               ***

Babaların ocağısan,

İsti ana qucağısan.

Ər oğullar oylağısan,

Ana yurdum, Azərbaycan.

              ***

Qoç Koroğlun çoxdu sənin,

Dəli nərən oxdu sənin.

Heç bənzərin yoxdu sənin,

Ana yurdum, Azərbaycan.

                ***

Gözəllərin çiçək kimi,

İgidlərin şimşək kimi.

Sinəmdəsən ürək kimi,

Ana yurdum, Azərbaycan.

                ***

Hər mahalın bir tamaşa,

Heyranındı Orxan Paşa.

Bayrağınla ucal, yaşa,

Ana yurdum, Azərbaycan. 

Ordumuz

Kükrəyən  aslandı mərd meydanında,

Göydən ildırımlar  tökər  ordumuz!

Harda  olsa, durar haqqın  yanında,

Yarar  qaranlığı, sökər  ordumuz!

Qəhrəman ordumuz, əsgər ordumuz!

                 ***

Nərəsi dağ yaran nər oğlu nərdi,

Yenilməz ərəndi, ər oğlu ərdi.

Biləyi dəmirdi, köksü sipərdi,

Qılıncdır, qalxandır səngər ordumuz!

Qəhrəman ordumuz, əsgər ordumuz!

                    ***

Qartal balasıdı –mərdin oğludu,

Vətən qalasıdı-yurdun oğludu.

Əsli var, soyu var-qurdun oğludu,

Meydana  qırğı tək səkər ordumuz!

Qəhrəman ordumuz,əsgər ordumuz!

                    ***

Girdiyi  meydanı al-qan eyləyər,

Baxmaz sola-sağa, sel qan eyləyər.

Zəfər köynəyini yelkən eyləyər-

Vətən boyu bayraq çəkər ordumuz,

Qəhrəman ordumuz,əsgər ordumuz!

Gedəlİm

Ərənlərə salam olsun,

Durub pişvaza gedəlim!

Qandan qorxan qoy almasın,

Biz dəstəmaza gedəlim!

                  ***

Haq yolunda can deməyə,

“Qan” deyənə “qan” deməyə.

Özünü qurban deməyə

Nəzir-niyaza gedəlim!

                   ***

Yürü atlan dan yerindən,

Oynasın meydan yerindən.

Bahar doğsun qan yerindən-

Qış ötsün,yaza gedəlim.

                ***

Düşməninə öc igidlər,

Qurd ürəkli ac igidlər.

Xınalanıb qoç, igidlər-

Bayramımıza gedəlim.

                   ***

Döyüş mərdin meydanıdı,

Dəli nərə nişanıdı.

Bayraq  şəhidlər qanıdı,

Bayrağımıza  gedəlim!

    Azərbaycan əsgərinə

Son damla qanına söykən,

Möhkəm ol, möhkəm ol, möhkəm…

                            Məstan Günər

Dan yeridi son damla qan,

Doğulan danına soykən!

Meydan Vətən meydanıdı,

Dayan, meydanına soykən!

               ***

Dəli nərən qırılmasın,

Qızıl qanın qaralmasın.

Vuran qolun yorulmasın,

Oğuzun şanına soykən!

                   ***

Mərd oğullar candan kecib,

Haqq deyib, divandan kecib.

Ərlik sənə qandan kecib,

Babanın qanına soykən!

                 ***

Dar gunə hazırım, igid,

Sultanım, vəzirim, igid.

Boz atlı Xızırım, igid,

Ölümsüz canına soykən!

                 ***

Savaş gunu ər aslan ol,

Tarix yarat, nər aslan ol.

Yazılmayan bir dastan ol –

Sən oz dastanına soykən!