Xuraman Muradova: Bağışla ki, yazmadım məktublarda sevgimi, Məktublar da yarımçıq qaldı sevgimiz kimi…
Məktublar da yarımçıq qaldı sevgimiz kimi…
Xuraman Muradova: Bağışla ki, yazmadım məktublarda sevgimi,
Məktublar da yarımçıq qaldı sevgimiz kimi…
Yarımçıq məktublar…
Bağışla ki, yazmadım məktublarda sevgimi,
Məktublar da yarımçıq qaldı sevgimiz kimi…
Neyləyim ki, qürurum üstələdi sevgimi …
Ağladı məktublar da bu gecikmiş sevgimi.
Səndən yazacaq qəlbim incidi, küsdü nədən,
Yazmadı bircə kəlmə sənə olan sevgimdən.
Oxudu məktubları payızın rüzgarları,
Gözündə yaz yağmuru, ağlatdı buludları.
Məktublar dilə gəldi, intizar gecələrdə,
Gecələrin sinəsi əridi pərdə-pərdə…
Bilmədim məktubların yolu niyə bağlandı?
Məktublar da bizim tək düşdü sevdalı dərdə..
Sevgimizin nurunda məktublar gecələrmiş.
Sən demə lal sevgimiz həsrətlə gözləyərmiş.
Yarımçıq məktubların qərib sevdası kimi,
Ağlayan sətirlərin göz yaşını sirlərmiş.
Bu sevdanın gözləri hələ çox yol çəkəcək,
Yarımçıq məktublar tək həsrət yaşı tökəcək.
Çox çalışdım məktubu bağışla bitirmədim,
Bəlkə yarımçıq sevgi məktubu bitirəcək…
Mən gələn baharda yenə gələcəm…
Bir mövsüm səbr elə, bircə mövsüm döz,
Mən gələn baharda yenə gələcəm.
Sərib həsrətimi qollarım üstə,
Döndərib yolumu sənə, gələcəm…
Mən gələn baharda yenə gələcəm.
Mənsiz açılsa da hər sökülən dan,
Kəssə də yolumu şaxta, qar, boran,
Tutub ümidlərin xoş xəyalından,
Mən gələn baharda yenə gələcəm.
Həsrətimin sükut adlı səsində,
Duyğuların kövrək, dar qəfəsində,
Qalıb darıxmağın yaz nəfəsində,
Mən gələn baharda yenə gələcəm.
Yolumu Şuşadan, Laçından salıb,
Gülün, çiçəklərin ətrini alıb,
Həsrətin əlində çarəsiz qalıb,
Mən gələn baharda yenə gələcəm.
Ovudar könlümü xoş xatirələr,
Sevdalı günləri udar gecələr,
Yadıma düşəcək eh..nələr, nələr,
Mən gələn baharda yenə gələcəm…
İncisin payızı, qışı da məndən,
Gen düşsün ayrılıq yaşı da məndən,
Yolumu salacam şehli çəməndən,
Həsrətin üzünə baxıb güləcəm,
Mən gələn baharda yenə gələcəm…
Unutma məni…
Bu gecikmiş sevdamız
Söylə harada qaldı…
Xəzan vurmuş güllər tək
Rəngi saralıb soldu…
Səni düşündükcə hey
Gözlərim yaşla doldu…
Unutma sən də məni, unutma….
Bahar çiçəklərim də
Küsüb, incidi məndən.
Sənsiz son bahar oldu,
Saçlarıma düşdü dən…
Mən ki gəl deməmişdim
Ömrümə gəldin nədən?
Unutma sən də məni,
Unutma…
Gör görüşmədiyimiz
Nə zamandı, haçandı…
Dedin fikrində mənəm
Xəyalların dumandı.
Bu gecikmiş sevdamız
Niyə belə uzandı?
Unutma sən də məni, unutma…
Niyə çata bilmədik,
Bu həsrətin hayına.
Bilmirik nə qalıbdı
Ömrümüzün sayına…
Niyə belə pay düşdü
Sevdamızın payına…
Unutma sən də məni
Unutma…
Çıx get məndən uzaqlara…
Çıx get məndən uzaqlara
Heç dərdi anlamayanım
Get gözlərimdən uzaq ol
Heç halıma yanmayanım…
Nə danışan dilim oldun,
Nə qəlbimdə yanan atəş.
Nə ömrümə bir ovuc qar,
Nə bəxtimə doğan günəş.
Get daha məndən uzaq ol,
Ay dərdimdən bixəbərim.
Qəlbim giley dolu məktub,
Hansı ünvana göndərim.
Səni ömür yollarımın
Buz həsrətinə yazmışam.
Sənli olan ümidləri
Yuxularım tək yozmuşam..
Həsrətimə sığal çəkən,
Bulud dolu baxışam mən.
Səndən elə küsmüşəm ki,
Çətin bir də barışam mən.
Gələcəyəm, yenə mən.
Günəş doğduğu yerdə
Gözləyərsən məni sən.
Bitməsin ümidlərin
Gələcəyəm yenə mən..
Gələcəyəm bir səhər,
Güllər şeh tutan zaman.
Yoldan həsrət yığılsın,
Dağdan çəkilsin duman.
Eşqin qanadlarını
Sərib yollar üstünə.
Duracam gecə-gündüz
Ayrılığın qəsdinə.
Sıxıb köksümə yazı,
Qışı da yaz biləcəm.
Günəş doğduğu yerdə,
Gözləyərsən gələcəm.
Saxlayaq, görüşməyin,
Vaxtını, vədəsini.
Hələ bir az dinləyək,
Həsrətin nəğməsini.
Həsrət-həsrət baxarsan,
O uzanan yollara.
Açılacaq qolların
Hələ çox nağıllara.
Xatırlayarsan məni,
Gecə yağış yağanda.
Axtararsan arabir
Ürəyin sıxılanda.
Gələcəyəm, gözlə sən
Bir yağmurlu səhərdə.
Bir quş qəmli oxuyur,
Günəş batdığı yerdə
Günəş doğur deyəsən,
Sakitcə yağış yağır…
Söz vermişdim, gəlirəm,
Həsrəti geri çağır…
Sevmişdim səni…
Daha səndən bir də bəhs etməyəcəm,
Köhnə rəsmlərdə, səhifələrdə qal.
Mən hüzur haqq etdim, sən hüzün verdin,
Gecikmiş sevgini indi geri al.
Dünyanın nur saçan şəfəqi kimi,
Mən haqqın özü tək görmüşdüm səni.
Haqqın-ədalətin aşiqi bilib,
Gerçəyin özü tək sevmişdim səni!
Sənə gözlərimdə bir bağ salmışdım,
O bağın gülləri quruyub açmaz.
Sevgimiz bənzərdi çoşan çaylara,
Daha o çaylar da quruyub, axmaz.
Hər açan çiçək də, hər açan güldə,
Son baharda xəzan olub solarmış.
Bəzən coşğu ilə gələn sevginin,
Sakit pıçıltılı sonu olarmış…
