VATANIM

Qapımız ogünde lãleler saçtım,
Sudaq yalısı allandı-kuldi.
Pencere-qapımnı quvançnen açtım,
Guya, qaytadan, dünyağa keldim.

Melevşe,lãleler ne guzel qoquy!
Koklerde gur olıp turnalar uça.
Yalıda dalgalar efsane toquy,
Qaradağ deñizge qquçağın aça.

Ogümde bağ-bağça, artımda-dağlar,
Töpemde-mavı kok, yanımda-deñiz.
Olarğa qavuşqan quvançtan ağlar,
Çağıram, keliñiz, koyge keliñiz.

”Or-başqa” tırmaşa mavı ”Jigulim”,
El-qoba meni ozüne çağıra.
Al-hatem menim eñ sevgen çeçegim,
Olarnı uzseler, yuregim ağıra.

Ey, Guzel Vatan-canımsıñ, qanımsıñ,
Sen içün çıqtım men aziz kureşke.
Sen menim muqaddes, aqqımsıñ,
Seniñle yeterim ayğa, kuneşke.

Refat Çaylaq (1933)