Tatar tügülmen, degenlerge!

Qırımtatar ulu şairi Bekir Çoban-zadenıñ yazğan bir şiiri.

Ey siz, oz adından qorqqan tatarlar,

Mashara olmañız,kene satarlar!

*****
Aytıñız, tatardan qorqmagan kim bar?

Olurmı, qardaşlar, qorqudan inkar?!

*****
Oguzman, qıpçaqman degenden kore
«Tatarman!» — deseñ olmazmı, törem?

*****

Bu addan duşmannıñ yuqusı qaça,
«Tatarva» dünyaga şan-şuret saça.

*****

Bu adnen buv kibi gayıp olmazsıñ,
Bu adsız Vatanga saip olmazsıñ.

*****
Yoq, bu ad bizlerge lagap degildir,
«Lagap» degenlerniñ başın egildir.

*****
Mesele lagapta ve adda degil,
Mesele-cigitlik, cesurlikte,bil!

*****

Baş saqlap qaçsañ «dubinkalardan»,
Yavnı fırlatmasañ uçurım-cardan,

*****
Duşman vaqif olsa er bir sırıñdan,-
Söyle, ne fayda bar boyle «Qırımdan»?

*****
Elge taş alıp da atmasañ eger,-
Ustüñe kene de yun-teri cabın,

*****
Qobaña bar da, taşlarga abın!…

Cıngızdan çoq evel biz mında edik,

*****
Aslında biz mında dogganmız dedik;
Barsın, «uçonıyın» biñ mana tapsın,

*****
Tatardan vazgeçmem,ne yapsa-yapsın!

Butün milletleriñ menden töregen,

*****
Asiyañ,Avropañ koz qıpıp yurgen,
Tamırın-hamırın rus menden algan,

*****

Qara mazinleriñ Qaramzin olgan.
Baq sen,kubanlıman,- degen qazaqqa,-

*****
Epsiniñ qanında tatar taparsıñ,
Soñ nasıl eter de adıñ satarsıñ?

*****

Ey, Sen Vatandaşım,terence oylan,
Şu şanlı adıñnen kureşke şaylan!