OZ CÜRTIMDA GARİPMEN

Yeşıllenmiy, kulmiysın, cürt, sen neşın tuzsıssın?

Aqşamların sis bola, tan fayız berıp aşılmay,

Quşlar şıraysız, şeşeklerden qoqı cayılmay.

Ah… sanke umitsız, histe guzel bır qızsın.

Yaznı monlık ozğardı, qış geştı qayğılarman…

Men onğan kun bekliymen, milletke sayğılarman.

*****
Bır onğan kun qalbımde onğa bahar bekliymen

Her tuste, her ornekte, aşsın diymen şeşekler.

Yeşıllensın şimenler, şol, tau, cayıp terekler.

Quşlar otsın, sular aqsın, bır bonday kun bekliymen.

Qanat cayıp melekler, tolğunlanğan şollerde,

Oynasınlar periler, ozenlerde, kollerde.

*****
Oşmağımız Yeşıl Cürt, bayrağımız ciksız kok,

Bolsın diymen,ustunde alem kormiy zeuq sursek.

Şanlarıman ogıngen millet bolıp bır cürsek.

Nurlar şaşsa yuksekten cürtımızğa kok.

Oh!…ne tatlı tılekler, mon qalbımde yaşattım.

Curt suygusı can bolıp, oz omrımnı aşattım.

*****
Men şay dedım, aylandım, qayttım Ana Vatanğa,

Keldım,kordım, tausıngen halq, suvınğan ozınden,

Hazetmiy eş bır kımse, “millet” , vatan sözınden.

Qalmasaydı, Ya Rabbiy, Cürt kenede camanğa!

Er qalpte bır ızın bar: erkez Haqqa ters qaray,

Qart caşlıqqa erışken, caş qartlıqnı bek qorlay.

*****
Cat tuvılman men sağa, cat qalmadım bır zaman.

Tış yerlerde cürsemde, sağınuvman cıladım.

Kop tantiydım, hayalın cırlarman qarşıladım.

Cıltırağan umitımmen, taptım tışta dost, tuğan.

Oz cürtımda ğaripmen, oz halqımda, kımsesız!

Aşıl, bıraz, Yeşıl Cürt, aşıl bıraz guzel qız!

Memet  Niyazi (1878-1931)

Memba: Guner Akmolla