Ne içün ruslar öz tilinde laf ete?

– Baba, ne içün rus balaları episi öz tilinde laf ete de, Qurtmemiş aqay ve Şemsiye tatanıñ balaları ise evlerinde bile öz tilinde laf etmeyip, rus tilinde laf ete? Olar rus degil de?
– Maşalla oğlum, sen endi aqıl-baliğ adam kibi böyle ciddiy sual beresiñ.
Ne deyim eken saña… Körgeniñ kibi, bizim qorantada böyle al yoq. Biz evde öz tilimizde laf etemizmi? – Etemiz. Öz tilimizde çıqqan kitap, jurnal ve gazetalarnı oquymızmı? – Oquymız. Luğatlar çıqsa, olarnı alıp olar içinde bilmegen sözlerimizni qıdırıp tapıp tañış olamızmı? – Olamız. Bunı da biz ne içün yapamız deysiñ?
– Tilimizni sevgenimiz içün, baba.
– Doğru balam. Sen öz sualiñe özüñ cevap berdiñ. Baba-dedelerimizden bizge asabalıq qalğan tilimizni candan sevgen adam – onı başqa tilge deñişmez. Öz balasını sevgen kibi tilini sevgen ana-baba da oña yoq olıp ketmege, ölmege yol bermez. Öyle ana-babanıñ evlâtları öz tilinde laf eter ve öz halqınıñ sadıq insanı olur.
Ruslar bunı yahşı añlay, onıñ içün bizim tilimizde laf etmeyip öz tilinde laf ete.

Memba : http://medeniye.org/node/1153