Nazim Əhmədli Şiirleri

Nazim Əhmədli

Mən sevdiyim dəniz

yenə bu daşqın könül,

bir sevdaya gül oldu;

canım bir oda düşdü,

yanıb-yanıb kül oldu;

         ***

yordu məni, yor- yoxuş,

nələr olar, yır- yığış;

gəlmədi yaz, yay, nə qış,

bir ayrı fəsil oldu;

         ***

qarı dünya qarışdı,

yol-yolaq  qar-qamışdı;

bizi kim qarğımışdı,

dərdimiz min il oldu;

         ***

bir  ömürdü, sökdüyüm,

kimdi yığan, əkdiyin;

ürək çəkdi, çəkdiyin,

ağlayan könül oldu;

         ***

ağ buludlar ağ atdı,

ayrılıqlar tağ atdı;

hərə bir az dağıtdı,

dünya tör-tökül oldu;

         ***

niyə soldu, gün üzü,

gecə sıxdı gündüzü;

mən sevdiyim dənizin,

suları şəkil oldu.

Ayrılıqlar qarıdı

qısır oldu buludlar,

əkin-biçin qurudu;

saçlarıma tökülən,

payızın qubarıdı;

         ***

dünya  yuxusayaxdı,

ruhum orda oyaxdı;

anam dağlara baxdı,

üz – gözünü darıdı;

         ***

yordum özümü, ütdüm,

soldu bənizim-bətim;

bu zalımca həsrətin,

rəngi-ruhu sarıdı;

         ***

buludlar hamar-hamar,

göy üzündən su damar;

zirvədə qurd düşən qar,

örən ilin qarıdı;

         ***

ömür-gün sənə-sənə,

dərd gəlir, dönə-dönə;

yollar uzandı yenə,

ayrılıqlar qarıdı.

Təzə dünya dağılır

əllərimi buz kəsir,

niyə belə soyuxdu;

ruhum didərgin oldu,

ağrılarım hayıxdı;

         ***

üzdüm o çiy sularda,

doğma, ögey sularda;

həsrətim  göy sularda,

azıb qalan qayıxdı;

         ***

hanı, çəkilən ahlar,

dönüb gəlir günahlar;

baxma, yatıbdı dağlar,

bulaqları oyaxdı;

         ***

su yorulmur  axmaqddan

ölürəm, darıxmaqdan;

göy üzünə baxmaqdan,

gözlərimiz qıyıxdı;

         ***

bulud kilim-kilimdi,

yanıb-sönən külümdü;

dağ yarıdan bölündü,

arasından çay axdı;

         ***

hanı huşum, ağılım,

harda bitir nağılım;

təzə dünya dağılır,

köhnə dünya ta yoxdu.

Yaxşılıqlar çəkildi

gün doğdu dan üzündən,

duman dağa büküldü;

toz cücərdi qayadan,

nə  çiçəkdi, nə güldü;

         ***

gün atdanıb incələr,

ruhum harda dincələr;

qap-qaranlıq gecələr,

saçlarımdan söküldü;

         ***

kimlər məni unudar,

harda bir az umud var;

sındı qara buludlar,

yal-yamaca töküldü;

         ***

kimdi məni səsliyən,

canımda dərd bəsliyən;

dünya qaldı  pisliyə,

yaxşılıqlar çəkildi;

         ***

baxdıq ulduza, Aya,

bir az yaşadıq, guya;

gördüyümüz bu dünya,

bir qarışıq şəkildi.

      Dəli şeir

yenə bozarır göy üzü,

payız düşür, külək gəlir;

tut ucundan göyə qayıt,

yağış ələk-ələk gəlir;

         ***

varıb eşqin dərgahına,

nə qondarım, günahıma;

gözəl çıxmır ürcahıma,

bir ağılsız mələk gəlir;

         ***

kor ocaqdan köz tuturam,

axar sudan söz tuturam;

ürəyimi düz tuturam,

hamı mənə kələk gəlir;

         ***

həsrəti asıb yaxama,

köynəyimi ag toxuma;

gecə qarışıq yuxuma,

gümüş  saçlı fələk gəlir;

         ***

yolum yaza, qışa düşür,

işim dağa-daşa düşür;

zər atıram, qoşa düşür,

qismətimə çörək gəlir;

         ***

pis adama nəs deyirəm,

çor deyənə dosr deyirəm;

hərdən uçmaq istəyirəm,

qanadıma lələk gəlir.

Məni bərkdən ağlama

çınqı düşər, ürəyim,

alışıb yana bilər,

bir gün vəfasız gözəl,

eşqini dana bilər;

         ***

bu xan üzüm, bəy üzüm,

hardadı, ögey üzüm;

bax, qarışıb göy üzü,

Ay düşüb sına bilər;

         ***

ocaq alışmaz küldən,

adam olmaz səfildən;

şahlıq quşu qəfildən,

başıma qona bilər;

         ***

buludlar taya-taya,

əlim çatmır o taya;

şaxta düşər ortaya,

dünyamız dona bilər;

         ***

nə taxıldın yaxama,

dərdi burax, saxlama;

məni bərkdən ağlama,

ruhum oyana bilər.

Mənə kür adam denən

mənə kür adam denən,

kürəm, bilirəm  axı;

deyən mənəm dünyanın,

ən  ərköyün uşağı;

         ***

şaxta vurub üzümə,

üşümürəm, üzülmə;

təpər gəlir  dizimə,

yordum yolu-yolağı;

         ***

çox sevmədim  istini,

o yana qov, tüstünü;

örtmə sözün üstünü,

darı dəlir qulağım;

         ***

kür deyirsən, pir demə,

qarışqaya şir demə;

mənə pis xəbər demə,

sancı verir dalağım;

         ***

yarpaq nə vaxt  bükülür,

alın yazım sökülür;

quzulayıb, tökülür,

göy üzünün suvağı;

         ***

dünya ikili qalıb,

yüküm çəkili qalıb;

gözümdə şəkli qalıb,

o dağdakı bulağın.

Qayıt gəl, daha bəsdi

hardan gəldi bu həsrət,

soyuq küləklər əsdi;

sevdamızın payızı,

nədən belə tələsdi;

         ***

bulud hardan söküldü,

göy üzünə töküldü;

yuxum ərşə çəkildi,

həsrət  səbrimi kəsdi;

         ***

saçlarımı qarlayan,

ruhumu hasarlayan;

könlümü qubarlayan,

bir doğma qərib səsdi;

         ***

ruhum harda uyudu,

 yay da  ötdü, soyudu;

payız qubar ayıdı,

bahar yaşıl nəfəsdi;

         ***

bir sevdayıq ikimiz,

dərdlə dolub içimiz;

solub gedir sevgimiz,

qayıt gəl, daha bəsdi.

Ömür yoxdan asılıb

çapır üzü aşağı,

sular arxdan asılıb;

daş torpağa yapışıb,

körpü tağdan asılıb;

         ***

kimdi ölən acından,

dərd tökülür saçından;

varlı pulun ucundan,

kasıb baxtdan asılıb;

         ***

söz kimin, əmr kimin,

səs kimin, səmir kimin;

yapışır dəmir kimi,

padşah taxdan asılıb;

         ***

orda nəsə fırladır,

ütüb  hisə fırladır;

çarxı  tərsə fırladır,

fələk çarxdan asılıb;

         ***

adam var, qanı yoxdu,

dərd var, dərmanı yoxdu;

onsusda sonu yoxdu,

ömür yoxdan asılıb.

həsrətin çox ağırdı

qəfil döyüldü qapım,

kimsə məni çağırdı;

dağların arasından,

qara sular axırdı;

         ***

bir də hacan açar dan,

xəbər yoxdu carçıdan;

qaranlıqlar saçımdan,

ulduzları sağırdı;

         ***

bu nağılı kim yazıb,

yazıb alnımdan asıb;

cığırları ot basıb,

yollar çuxur-çuxurdu;

         ***

ağ buludlar ağ papaq,

ömür-gün yarpaq-yarpaq;

gəl, ovcumu açım bax,

içi cığır-cığırdı;

         ***

harda batdım günaha,

hələ çox var sabaha;

dizlərim əsir daha,

həsrətin çox ağırdı.