Kültür Sanat

Nazim Əhmədli – ŞİİRLER

Mən sevdiyim dəniz

yenə bu daşqın könül,
bir sevdaya gül oldu;
canım bir oda düşdü,
yanıb-yanıb kül oldu;

*****

yordu məni, yor- yoxuş,
nələr olar, yır- yığış;
gəlmədi yaz, yay, nə qış,
bir ayrı fəsil oldu;

*****

qarı dünya qarışdı,
yol-yolaq qar-qamışdı;
bizi kim qarğımışdı,
dərdimiz min il oldu;

*****

bir ömürdü, sökdüyüm,
kimdi yığan, əkdiyin;
ürək çəkdi, çəkdiyin,
ağlayan könül oldu;

*****

ağ buludlar ağ atdı,
ayrılıqlar tağ atdı;
hərə bir az dağıtdı,
dünya tör-tökül oldu;

*****

niyə soldu, gün üzü,
gecə sıxdı gündüzü;
mən sevdiyim dənizin,
suları şəkil oldu.

Ayrılıqlar qarıdı

qısır oldu buludlar,
əkin-biçin qurudu;
saçlarıma tökülən,
payızın qubarıdı;

*****

dünya yuxusayaxdı,
ruhum orda oyaxdı;
anam dağlara baxdı,
üz – gözünü darıdı;

*****

yordum özümü, ütdüm,
soldu bənizim-bətim;
bu zalımca həsrətin,
rəngi-ruhu sarıdı;

*****

buludlar hamar-hamar,
göy üzündən su damar;
zirvədə qurd düşən qar,
örən ilin qarıdı;

*****

ömür-gün sənə-sənə,

dərd gəlir, dönə-dönə;
yollar uzandı yenə,
ayrılıqlar qarıdı.

Təzə dünya dağılır

əllərimi buz kəsir,
niyə belə soyuxdu;
ruhum didərgin oldu,
ağrılarım hayıxdı;

*****

üzdüm o çiy sularda,
doğma, ögey sularda;
həsrətim göy sularda,
azıb qalan qayıxdı;

*****

hanı, çəkilən ahlar,
dönüb gəlir günahlar;
baxma, yatıbdı dağlar,
bulaqları oyaxdı;

*****

su yorulmur axmaqddan
ölürəm, darıxmaqdan;
göy üzünə baxmaqdan,
gözlərimiz qıyıxdı;

*****

bulud kilim-kilimdi,
yanıb-sönən külümdü;
dağ yarıdan bölündü,
arasından çay axdı;

*****

hanı huşum, ağılım,
harda bitir nağılım;
təzə dünya dağılır,
köhnə dünya ta yoxdu.

Yaxşılıqlar çəkildi

gün doğdu dan üzündən,
duman dağa büküldü;
toz cücərdi qayadan,
nə çiçəkdi, nə güldü;

*****

gün atdanıb incələr,
ruhum harda dincələr;
qap-qaranlıq gecələr,
saçlarımdan söküldü;

*****

kimlər məni unudar,
harda bir az umud var;
sındı qara buludlar,
yal-yamaca töküldü;

*****

kimdi məni səsliyən,
canımda dərd bəsliyən;
dünya qaldı pisliyə,
yaxşılıqlar çəkildi;

*****

baxdıq ulduza, Aya,
bir az yaşadıq, guya;
gördüyümüz bu dünya,
bir qarışıq şəkildi.

Dəli şeir

yenə bozarır göy üzü,
payız düşür, külək gəlir;
tut ucundan göyə qayıt,
yağış ələk-ələk gəlir;

*****

varıb eşqin dərgahına,
nə qondarım, günahıma;
gözəl çıxmır ürcahıma,
bir ağılsız mələk gəlir;

*****

kor ocaqdan köz tuturam,
axar sudan söz tuturam;
ürəyimi düz tuturam,
hamı mənə kələk gəlir;

*****

həsrəti asıb yaxama,
köynəyimi ag toxuma;
gecə qarışıq yuxuma,
gümüş saçlı fələk gəlir;

*****

yolum yaza, qışa düşür,
işim dağa-daşa düşür;
zər atıram, qoşa düşür,
qismətimə çörək gəlir;

*****

pis adama nəs deyirəm,
çor deyənə dosr deyirəm;
hərdən uçmaq istəyirəm,
qanadıma lələk gəlir.

Məni bərkdən ağlama

çınqı düşər, ürəyim,
alışıb yana bilər,
bir gün vəfasız gözəl,
eşqini dana bilər;

*****

bu xan üzüm, bəy üzüm,
hardadı, ögey üzüm;
bax, qarışıb göy üzü,
Ay düşüb sına bilər;

*****

ocaq alışmaz küldən,

adam olmaz səfildən;
şahlıq quşu qəfildən,
başıma qona bilər;

*****

buludlar taya-taya,
əlim çatmır o taya;
şaxta düşər ortaya,
dünyamız dona bilər;

*****

nə taxıldın yaxama,
dərdi burax, saxlama;
məni bərkdən ağlama,
ruhum oyana bilər.

Mənə kür adam denən

mənə kür adam denən,
kürəm, bilirəm axı;
deyən mənəm dünyanın,
ən ərköyün uşağı;

*****

şaxta vurub üzümə,
üşümürəm, üzülmə;
təpər gəlir dizimə,
yordum yolu-yolağı;

*****

çox sevmədim istini,
o yana qov, tüstünü;

örtmə sözün üstünü,
darı dəlir qulağım;

*****

kür deyirsən, pir demə,
qarışqaya şir demə;
mənə pis xəbər demə,
sancı tutur dalağım;

*****

yarpaq nə vaxt bükülür,
alın yazım sökülür;
zaval vurub, tökülür,
göy üzünün suvağı;

*****

dünya ikili qalıb,
yüküm çəkili qalıb;
gözümdə şəkli qalıb,
o dağdakı bulağın.

Qayıt gəl, daha bəsdi

hardan gəldi bu həsrət,
soyuq küləklər əsdi;
sevdamızın payızı,
nədən belə tələsdi;

*****

bulud hardan söküldü,
göy üzünə töküldü;
yuxum ərşə çəkildi,

həsrət səbrimi kəsdi;

*****

saçlarımı qarlayan,
ruhumu hasarlayan;
könlümü qubarlayan,
bir doğma qərib səsdi;

*****

ruhum harda uyudu,
yay da ötdü, soyudu;
payız qubar ayıdı,
bahar yaşıl nəfəsdi;

*****

bir sevdayıq ikimiz,
dərdlə dolub içimiz;
solub gedir sevgimiz,
qayıt gəl, daha bəsdi.

ömür yoxdan asılıb

çapır üzü aşağı,
sular arxdan asılıb;
daş torpağa yapışıb,
körpü tağdan asılıb;

*****

kimdi ölən acından,
dərd tökülür saçından;
varlı pulun ucundan,
kasıb baxtdan asılıb;

*****

söz kimin, əmr kimin,
səs kimin, səmir kimin;
yapışır dəmir kimi,
padşah taxdan asılıb;

*****

orda nəsə fırladır,
ütüb hisə fırladır;
çarxı tərsə fırladır,
fələk çarxdan asılıb;

*****

adam var, qanı yoxdu,
dərd var, dərmanı yoxdu;
onsusda sonu yoxdu,
ömür yoxdan asılıb.

həsrətin çox ağırdı

qəfil döyüldü qapım,
kimsə məni çağırdı;
dağların arasından,
qara sular axırdı;

*****

bir də hacan açar dan,
xəbər yoxdu carçıdan;
qaranlıqlar saçımdan,
ulduzları sağırdı;

*****

bu nağılı kim yazıb,
yazıb alnımdan asıb;
cığırları ot basıb,
yollar çuxur-çuxurdu;

*****

ağ buludlar ağ papaq,
ömür-gün yarpaq-yarpaq;
gəl, ovcumu açım bax,
içi cığır-cığırdı;

*****

harda batdım günaha,
hələ çox var sabaha;
dizlərim əsir daha,
həsrətin çox ağırdı.

One thought on “Nazim Əhmədli – ŞİİRLER

  • Fəxri Müslüm

    Fəxri Müslüm: Təbriklər Nazim Əhmədli

Yorumlar kapatıldı.

Pin It on Pinterest