‘MENİM QIYMETLİLERİM’ -OLARĞA BORCLUMUZ !
Qırımın Sesi “Aile Mektüpleri”
OLARĞA BORCLUMUZ
Bala ekende çoq şey umursamayıp hayat tadını çıqaramız, ama eñ yahşı balalıqta hatıralar qalır.Anamnıñ anasınıñ bizge dualar ögretken aqşamlar. Babamnıñ anası bizge yapqan peynirli yeşil soğanlı pideçikler. Anamnıñ babası küçük ekenimde yanağımnı çimtigenini, babamnıñ babası yuk arabağa oturup bala bağçasına alıp ketkenini.
Her biriniñ tek-tek ellerinden öpseydim, toplu qucaqlasa edim. Ama endi bir bitam sağ qaldı.Allah sağlığını bersin.
Olarnı birleştirgen-sürgündür.Hepisi 18 mayıs 1944 gecesi büyük hayal qırıqlığına,qorquğa oğradılar. Üriye bitam (ana tarafı) yanına eñ başta Qur’an-ı Kerim ve tikiş taqımı alğanını añlatqan edi.O on üç yaşında edi. Ama bu yaşta fabrikada ötmek parçası içün çalışmağa mecbur oldu.Tabi ilk evela çoq zorluq çekip ve bir evraq(spravka) içün eki hafta tabanlar (pol) yuvup.
Künlerden birisinde iş vaqtında onen çalışqan bir rus qadın bitama rusça “Maña baq,tatar,kelgen vagonunuñ numarasını unutma.” dedi. E bitam da az degil, açuvlanıp, aldı bir top demir tel, yandırdı o qarı başına. Onuñ bağırğanına aman işçiler keldiler, “Sen ne yapasıñ!Ne aytasıñ!” dep, alıp kettiler. Bir daha bitam onu körmedi.
Vaqıt keçti, bitam qartbabamnen tanıştı.Aytqanına köre, pek yahşı vals ve haytarma oynar edi ? Özüm içün söyleyim,oynağanı hala közüm ögünde, hem de bu arada acayip dare çalar edi.İşte olar evlengen soñ başta tizemler, soñ anam oldu. Qartbabam Toy çalğıcı taqımda çala edi,bitam atölyede çalıştı. Uyken tizemden nevbette anam da babamnen evlendiler. Böylece diger bitam (Nuriye) ve qartbabam (Seyithalil) ile quda oldular.
Qırım’ğa ketecegimiz gece Üriye bitamda geceledik.Fevzi qartbabam biznen keldi. Babam ise endi bizni bekley edi.
Eki yıldan kelgen Nuriye bitam ve Seythalil dedem Aqmescit’te quruyarqan evimizde qaldılar. Üriye bitam endi olarğa qurulğan evçikte yaşadılar. İşte o evge biz qonmağa,yoqlamağa kele edik.Bitam tike edi,azbarda bereketli ösken qabaqlarnı her kesnen paylaşa ediler.O evde soñ künlerge qadar yaşadılar.
İşte tarih öyle… Zengin anası sosyalistlerden saqlamaq içün altınlarını Qırım’da kömgen nenem ve sürgünde eki yaşında ölgen qardaşını on üç yaşında öz elleri ile kömmege mecbur olğan qartbabam; Sürgünde küçük qız qardaşu ölgen diger bitam ve on üç yaşında babası ölgende anası ve dört qardaşını baqmağa zorunda qalğan dedem…
Üriye ve Fevzi Ablayevlar
