KİŞİLER ARASINDA MUNASEBETLER AQQINDA – ATALAR SÖZLERİ
Adalet – dünyanıñ temelidir.
Göñülden göñülge yol bar.
Göñlüñ keñ olsun, tar yerge de sığarsıñ.
Başta öz ayıbıñnı bil de, soñ başqasını kül.
İnsan olmaq qolay, insaniyetli olmaq – iş.
İstegenniñ yüzü bir qara,
Bermegenniñ – eki.
Loqma qarın toydurmaz, muabbetlik arttırır.
Ortaq attan tay artqaç.
Alğan qol bermege de bilir.
Az bergen – candan berir,
Çoq bergen – maldan.
Accığa tatlı berilmez.
Ayuv balasını aşaycaq olsa çamurğa bulğalar.
Özü içün yuqlağan birev içün tüş körmez
Suvunı iç de çeşmesini unutma.
Pıçaq yarası savulır, göñül yarası savulmaz.
El atına mingen tez tüşer.
Senden alğanım suvğa ketsin.
Qolu açıqnıñ yolu açıq.
El elni yuvar, el de betni yuvar.
Külme qomşuña, kelir başıña.
Başıñ kökke yetse de, göñlüñni alçaq tut.
Bir yipte eki canbaz oynamaz.
Azğana aşım – qavğasız başım.
Atlar kişneşip tanışır, insanlar – söyleşip.
Qomşu qomşuda qıl tapar,
Ayranına suv qatar.
Qolu açıqnıñ yüzü açıq.
Qomşunıñ bosağına nur yağsın da, şavlesi maña ursun.
Qaşıqnen aş bergen, sapınen köz çıqarır.
Yarım alma – göñül alma.
Eki kişi cılışsa, bir kişige yer açılır.
Ev yasağan balta tışarda qalır.
Er kimniñ yüreginde arslan yatağı bar.
Ev alma, qomşu al.
Eki at tepişir, arada eşek öler.
Köçer sınğan soñ yol çoq tapılır.
Kimseniñ aqqı kimsede qalmaz.
İt ağzına bir kemik.
Begenmegen qonuşmasın.
Göñlü açıqnıñ qolu açıq,
Qolu açıqnıñ yolu açıq.
Bermegenni berip utandır.
Biri aşar, biri baqar,
Qıyamet şundan qopar.
Bir sürüngeni içün atnıñ başını kesmezler.
Bugüni hor baqqanıña yarın zar olursıñ.
Baznası ötken, bal içer.
Dinsizniñ aqqından imansız kelir.
Ayvan qoqlaşıp, insan – soraşıp.
Cartı tapsañ, carıp ber,
Bütün tapsañ, bölip ber.
Hatır içün çiy tavuq da aşalır.
Eñkiygenge eñkiy, başıñ yerge tiygence,
Çalqayğanğa çalqay, başıñ kökke tiygence.
Menden iraq olsun da,
İstese ceennemge terek olsun.
Kün qarası keter, göñül qarası ketmez.
İnsan öz-özüne yapqanday iç kimse yapmaz.
Bir filcan qaveniñ qırq yıl hatrı bardır.
Obur ketti orun qaldı, cadı ketti – cayrayıq.
Kişiniñ sözünen işi bir olmalı.
Dağ dağa bulunmaz,
Adam adama bulunır.
Ürmet etseñ – ürmet körersiñ.
Birevge ölüm tilegence, özüñe ömür tile.
İnsan qadrini insan bilir.
