KIBRIS GİBİ KERKÜK’DE YAŞAYAN SOYDAŞLARIMIZIN…GÜVENLİĞİ VE HAKLARI TÜRKİYE İÇİN HAYATİ BİR MESELEDİR.

KIBRIS GİBİ KERKÜK’DE YAŞAYAN SOYDAŞLARIMIZIN…GÜVENLİĞİ VE HAKLARI TÜRKİYE İÇİN HAYATİ BİR MESELEDİR.

ÇÜNKÜ TÜRKİYE’NİN GÜNEY SINIRLARININ GÜVENLİĞİ:

KERKÜK-MUSUL’DAN BAŞLAR.

Irak Türkmen Cephesi (ITC) “genel nüfus sayımı başlamadan ihlallerin yaşandığını belirtip, nüfus sayımı arifesinde Erbil ve Süleymaniye’den Kerkük’e yüzlerce ailenin getirildiğini” belirttiler!

“Gelen ailelerin Kerküklü olmadıklarının tespit edildiği savunulan açıklamada, bu adımın Kerkük’ün gerçek kimliğinin ve demografisinin değiştirilmesine yönelik olduğu” öne sürüldü.

ITC Kerkük Milletvekili Erşat Salihi de “nüfus sayımı öncesi PKK Mahmur Kampı’ndan kişilerin, Kerkük şehrine yerleştirildiğini ve ayrıca Süleymaniye ve Erbil’nden sayım öncesi 260 bin kişi kent dışından getirilerek Kerkük nüfus kütüğüne yazdırıldı.” dedi.

Ayrıca…Kerkük’teki sayımlara Avrupa ve yurt dışında yaşayan Kerküklü Kürtler de gelip katıldı.

Gençlerimiz bilsin ki…

Mesut Barzani’nin babası Kızıl Molla Cani Mustafa Barzani’ye bağlı güçler Kerkük’te insanlık dışı yöntemlerle zaman zaman Türk katliamı yaptılar. Özellikle aydın ve subay Türkmen gardaşlarımızı ve ailelerini hedef aldılar..

Son gelişmeler bir kere daha göstermiştir ki…İkinci Körfez Savaşı’ndan sonra oluşturulan Yeni Irak’ta elde ettikleri bölgesel özerkliği her fırsatta ihlâl etmeyi bir âdet olarak edinen Barzani-Talabani aileleri, çok yönlü ve ciddi bir terbiye (!) sürecinden geçirilmelidir.

Bölgede yaşayan soydaşlarımıza, gardaşlarımıza kayıtsız kalamayız, yıllarca Dışişleri Bakanlığı yapmış ve Başbakan Demirel’i yönlendirmiş İhsan Sabri Çağlayangil gibi “NEME LAZIM” diyemeyiz.!

1980 öncesi özellikle CHP’nin içinde olan hükümetler ve Mason-Sabetay kafa 1980 sonrası askeri cunta tarafından Türk milliyetciliği bilinçli olarak tehlikeli akım olaraka gösterilmiş Türk Milliyetçiliği ve Turancılık fikri daima kötülenmiş halk arasinda ırkçı, kafatascı olarak anlatılmıştır.

Bu yüzden soydaşlarımızdan ilgelenmeyi unutturmaya çalıstılar.

Oysa ki…Dünyanın,neresinde bir Türk varsa bizim kalbimiz ona karşı sevgi, şefkat ve saygı ile doludur.

Şimdi Türk Milleti ayağa kalkmıştır çok şükür…TÜRK DEVLETLERİ TEŞKİLATI iki yıl önce kuruldu…

İnşallah Doğu Türkistan ve Kerkük Türk illeri hürriyetine kavuşacak Türk’e kefen biçenlerin kökü kazınacaktır.

Kıbrıs gibi Kerkük’de yaşayan soydaşlarımızın güvenliği ve haklarını araması anavatan Türkiye için hayati bir meseledir. Çünkü Türkiyenin güney sınırlarının güvenliği Kerkük-Musul’dan başlar.

Ne zaman bir Kerkük türküsü dinlesem gözyaşlarım eğer açıktan akmıyorsa mutlaka içime akar. Zalim Saddam tarafından idam edilen Türkmen liderleri gözlerimin önüne gelir.

Alem şirin uykusunda iken bir Kerkük türküsünde seven, “en” sevdiğine bakın nasıl sesleniyor;

“Men sene GÜL demem, gül koklanır atılır,

Men sene ŞEKER demem, acı çaya katılır,

Men sene ALTIN demem pazarlarda satılır,

Men sene KERKÜK diyerem gölgesinde yatılır.”

Kerküklü Türkmen gardaşlarımın VATAN sevgisine hayran kalmamak elde değil.

Anadolu insanında da mevzu VATAN olunca gerisi teferruat kalıyor. Adana Atatürk Parkında lise yıllarımda ilk polis copunu Can Kerkük için bildiri dağıtırken yemiştim.

Üniversite yıllarımda kaldığım yurtlardan biri olan Konya Yurdu’nda aynı odayı paylaştığım babası (Albay Abdullah Abdurrahman) zalim Saddam tarafından idam edilen Ahmet Abdurraman’ı ziyarete gelen rahmetli Abdurrahman KIZILAY’ın çalıp söylediği Kerkük türküleri ruhumu hep dinlendirmiştir.

Şimdiler de gönül bağımız Kerkük ahhh ediyor. Duvardan her daim tuğla düşüyor. Ülküdaşlarımızdan başka kimse çıkıp tek olumlu kelime etmiyor.!

Kerkük türküsünde söylendiği gibi “Alem şirin uykusunda”, Anadolu insanı gündelik telaşta, büyük bir çoğunluk kardeşinden bihaber zaman eriyip gidiyor.!

Haberli olsa idiler Kerkük bu hale gelirmiydi. Orada Peşmerge veya Arap vali değil Türkmen bir gardaşımız vali olurdu.

Kerkük’te bülbülü uçurttular viran oldu gülbağı… Ne zamandır dost bağını görmez olduk…Türküler yıllardır “ahh Kerkük yüz ahh Kerkük” diye söyleniyor.!

“Acı yanım,

Acı yanım,

Sağım solum acı yanım,

Öldürürler hep meni,

Yok mu benim acıyanım.”

Yıl 1976…

Bizim gençlik yıllarımızda zamanın Cumhurbaşkanı Fahri Korutürk Irak-Kerkük’ü ziyaret etmişti.

Irak gezisi sonunda Türkiye’ye döner dönmez “Kerkük’ü karıştıranlar Ülkü Ocaklarıdır.!” diyerek Ülkü Ocakları aleyhine verdiği demeç sonucunda çoğu bizim Ankara-Yüksek Öğretmenli/Dil-Tarih’li eli kalem tutan yazar ülküdaşlarım;

HASRET-GENÇ ARKADAŞ gibi Ocak Genel Merkezinin çıkardığı dergilerdeki köşelerinde zamanın Cumhurbaşkanına tepki gösterdiler.

Cumhurbaşkanına hakaretten bir yıl ceza alan Yüksek Öğretmenli arkadaşlarım “devlete atanamayınca” Keçiören ve Etimesgut ilçe belediye kütüphanelerinde işçi statüsünde asgari ücretle çalışmak zorunda kaldılar.!

Bu ülküdaşlarımız bilgi ve donanımlarıyla çok rahat akademisyen-öğretim görevlisi olacak durumda olmalarına rağmen aldıkları ceza sonucu devlete atanamayınca 30 yıl maddi sıkıntı içinde yaşadılar ve emekli oldular.!

Genç ülküdaşlarıma “yaşayarak” yakınen bildiğim bu gerçekleri söyledikten sonra derim ki;

Altay’dan Tuna’ya koca bir yükü sırtlamış bir milletin evladı olarak bu konudaki gafleti gördükçe üzülüyorum.

Halbuki Kerkük demek HARPUT demek, URFA demek Anadolu’nun devamı demek. Öyle ki kültürleri, ezgileri söyleyişleri çok benzer.

Yıllardır zulüm altında olan onca Türk şehirlerinden biri Kerkük. Gül kokması gereken topraklar yıllardır barut kokuyor. Mazlumlar kervanına katılmak isteniyor.! ABD’nin Mezopotamya köleleri bilsinler ki; KERKÜK TÜRK TOPRAĞIDIR!

Türk Devlet geleneğinde vatan ANADIR. Devlet BABADIR. Birde AĞABEY vardır.

O BİZİZ. “Gardaşının” sesini duy artık Eyyy Şehitler Diyarı Mübarek Anadolu Türklüğü..

Canlar…Şu Kerkük türküsünde “Beyaz gül kırmızı gül” deyince Türk bayrağını kasteder. Sen sevda türküsü sanırsın, o baştan sona Türkiye’ye sitemini anlatır:

“Beyaz gül kırmızı gül

Güller arasından gelir

Yarım geymiş beyaz azye

Sabah namazından gelir

Evleri göçtü neylim

Köprüyü geçti neylim

Yüzde dost, kalpte hain

Ben böyle dostu neylim

Beyaz gül deste deste

Derdinden oldum heste

Digel bir yüzün görüm

Kalmışam son nefeste

Güller açmaz her yerde

Bülbül ötmez her yerde

Felek bizi ayırdı

Her birimiz bir yerde.”

25 Kasım 2025

Tarih Öğretmeni

Ali KUZENCİK