İBRAHİM İLYASLI
Nazım Ahmetli
Kırımınsesi Gazetesi
Azerbayban Temsilcisi
İBRAHİM İLYASLI
Biz insanlar…
Biz insanlar-
Yəni yüzdə doxsan doqquzumuz
çox şey istəyirik Allahdan –
Onları ummağa
layiq olmadığımız halda,
onları saxlamağa
qadir olmadığımız halda,-
özü də utanmadan.
Biz insanlar-
Yəni yüzdə doxsandoqquzumuz
çox şey istəyirik Allahdan
Beş manat yetərli
paramız varsa altıncını,
yüzlük ömürdən sonra
yüzaltıncını,-
özüdə usanmadan.
Biz insanlar-
Yəni yüzdə doxsandoqquzumuz
çox şey istəyirik Allahdan…
Zalım şahlar seçirik məmləkətlərə,
göz yumuruq ətrafımızdakı
alçaqlıqlara, rəzilliklərə.
Sonra…
Sonra zalım şahların könlünə
mərhəmət endir – deyirik.
Ya Rəbb!
sızlaya-sızlaya,
sıtqaya-sıtqaya,
yana-yana.
Biz insanlar-
Yəni yüzdə doxsan doqquzumuz
«yox» şey istəyirik Allahdan…
«yox»un yox olduğunu
bilə-bilə,
qana-qana.
Biz insanlar…
Gözəlim insanlar… pis insanlar…
Hisə verilmiş quru balıq haqda ballada
Sən bir akvarium balığı
ola bilərdin,-
Nazınla oynaya bilərdi
dünyanın ən gözəl xanımı.
Yaxud:
Balıq ömrünü
dəryadaca başa vura bilərdin
qəzalardan pəsinib
öz əcəliylə ölən
adamlartək.
Amma, balığım,
Fəqət
bizim uydurduğumuz kimi
deyil həyat.
Bəzən bəzəkli torlara,
dadlı tuzaqlara
aparıb çıxarır
quşları, balıqları
ölümlərdən qurtulmaq üçün
Allahın verdiyi qanad.
Ancaq hər halda
özünə dərd eləmə
pivə bakalının böyründə
səndən də məzlum olan
insana yem olmağını.
Səni yeyənlər
heç də
səndən az görməyiblər
can dadlısını, sinə dağını.
İmkanım olsaydı
sənə göstərərdim
Krimatoriyanı.
Bilərdin ki,
sonrasının elə bir
fərqi yoxdu
canlının çıxandan sonra canı.
Yalnız
Şıdırğı yağışlar döyüb,
dəli rüzgarlar dalayan
qaratikan kolu kimiyəm
bu sabahları…
Köksümə
islaq-islaq dovşanlar sığınmış
ürəkləri uçuna-uçuna…
Yarpaqlarım
pırıl-pırıl əsir durmadan…
Nerdəsə;
Qonşuların
çəpər qovğası başlamış,
Nerdəsə;
Torpaq imsiləyir
ov tazıları…
Biz ovçu deyiliz, qız!
Biz ov ola biliriz yalnız!
Yalnız…
Yalnız…
Şeir
Səni
qana-qana
yazmaq olmur,
yaza-yaza
qanmaq.
Sənə yetməyin
bircə yolu var:
Yanmaq!!!
Yanmaq!!!
Yanmaq!!!
Bir də…
Divanələr və dəlilərdir
bu məmləkətin
ən bəxtəvər
adamları.
Tənbəki,
dərman və
şərabdır
bu ölkədə
ən gərəkli nemət.
Birdə
dindən xəbərsiz mollalıqdı,
Birdə
üzlü üzüyolalıqdı.
Vəssalam!
Tamammı, əfəndim?
Tamam, tamam!
Hətta, daha heç nə…
Dan üzünün
sərçələrin civiltiləri qarışıq
mübarək mənzərəsi…
Səhərə yaxın
tamamlanmış bir şeirin
ağ varaqdan ucalan səsi…
Və bunların nəşəsindən doğan
həyat eşqi,
yaşamaq həvəsi…
İndi gedib
yatmaq da olar,
işə getmək də.
Hətta, daha heç nə,
heç nə
etməmək də…
Qəribliyin doğmalığı
İstənilən səfərə
qatarla çıxmağı xoşlayıram
Və ürəyimcə olur
yanımda tanışlardan
heç kimin olmamağı.
Bəzən adama
doğmaların ögeyliyi qədər
ləzzət eləyir
qəribliyin doğmalığı.
Sən nerələrdəsin
SƏN nerələrdəsin?
Quşlar göylərə vurulan kimi
vuruldum sənə,
Otlar, ağaclar torpağı sevən kimi
sevdim səni.
Quşlar göylərdə qanad açan kimi
qanadlandım səndə,
Otlar, ağaclar torpaqda yaşayan kimi
yaşadım səndə.
Fəqət;
Quşlar göylərdə vurulan kimi
vuruldum,
Otlar torpaqdan bicilən kimi
bicildim,
Ağaclar doğranan kimi doğrandım
torpaqdan.
Vurulub salındığım
göylər yerində,
Biçilib, doğranıb sərildiyim
yerlər yerində.
Ömrüm-günüm,
SƏN nerələrdəsin?
N E R Ə L Ə R D Ə ???
