Fərhad ƏZİZBƏYLİ -Şeirler

Nazım Ahmetli Kırımınsesi Gazetesi

Azerbaycan Temsilcisi

                 Şeirlər

 Hər insan bir sirli aləmdir… 

 Burdan bir atlı keçdi…

Qırmancı şimşək kimi

Parladı, çaxdı keçdi –

Burdan bir atlı keçdi…

Zamanla yarışırdı,

Zaman-məkan demədi –

Yel kim ötdü-keçdi…

           ***

Birinə çiçək atdı,

Çiçək selinə düşdü,

Murada yetdi-keçdi.

Arzuları çin oldu.

Neçə-neçə ürəkdə

Sevgi oyatdı keçdi,

Atın oynatdı keçdi…

            ***

Neçə zülmət yuvaya

İşıqlı qapı açdı.

Acı günlər də gördü,

Şərbət, badə də içdi!

Çox aylar ötdü-keçdi,

Çox illər ötdü-keçdi.

           ***

Bir gün gəldi hamıtək

O atlı da yox oldu,

Gözlərdən itdi-keçdi…

Kim qaldı ki, o qala?

Gün kimi şəfəq saçdı,

Ay kimi batdı-keçdi…

Əmanət

Köçəri quşlarıq, köçərik bir gün.

Dünyada qalanım elə əmanət.

Gülün rayihəsi, çiçəyin ətri

Çiçəyə əmanət, gülə əmanət.

                    ***

Deyilən sözlərim duyan qəlblərə,

Deyə bilmədiyim dilə əmanət.

Dənizin qəzəbi, qaya dözümü

Qayaya, dənizə, gölə əmanət.

                    ***

Öləziyən ocaq bir gün alışar

Alışdıran o köz külə əmanət.

Nə qədər iz qalıb, sahibi harda?

O izlər, ləpirlər yola əmanət.

                    ***

Ruhu da uçuran bir nəsim, yel var.

Didərgin qalmasın, yelə əmanət.

Canda hələ nəfəs, bədəndə ruh var.

Şükür, alınmayıb hələ əmanət!..

Qəm-qüssəni sil-bəsim

Daha o yaş deyil ki,

        zirvələrə yol gəzim.

Könlümü oxşayanlar,

        göz önündə qal-bəsim.

Dolanbac yollar ilə

        gəzməyə taqət hanı?

Düz yolum, düz cığırım,

        sən mənimlə ol-bəsim!

Güllük, gülüstanlığın

        seyri xəyal mənimçün…

Mənə tərəf uzanan

        bircə dənə gül bəsim!

Daha anlamışam ki,

        hər gün ömrə töhfədir.

Tanrının lütf etdiyi

        hər ay-bəsim, il-bəsim!

Qıçın taqəti yoxsa

Uzaqlara getməyə,

        hələ güclü, qüvvətli

        bu əl-bəsim, qol-bəsim!

Daha sevinc verməsən

        gileyim yox, dözərəm.

Ruhumadək sızladan

        qəm-qüssəni sil-bəsim!

Lövhə

Bir qatar qızılqaz

                        güneyə uçur,

Səma dediyimiz

                        mavi diyarda.

Bir not yazısına

                        bənzəyir quşlar

Vida nəğməsini

                        deyir qatarda.

Mənzilə yetişməz

                        hamısı yəqin,

Çoxu geri dönməz

                        bəlkə baharda

Mən də sizin kimi

                        nisgil çəkirəm.

Mən harda durmuşam,

                        siz isə harda?!

Dönüş zamanında,

                        qismət olarsa,

Sizi gözləyəcəm

                        eləcə burda…

Qorun

Hər yol uğur yolu olmaz,

Ara, axtar yoldan qorun.

Sağ göstərib sol vururlar,                                                                                              

Sağdan qorun, soldan qorun.

                    ***

Güllər şahı qızılgüldür –

Tikanlıdır, güldən qorun.

Sönmüş sanma hər ocağı,

Köz gizləyər, küldən qorun.

                    ***

Göl var dənizdən də dərin,

Dayaz bilmə, göldən qorun.

Hər əl xeyrə uzanmır ki!

Şər niyyətli əldən qorun…

                    ***

Neştər kimi dəlib keçən

Acı, zəhər dildən qorun.

El mərdləri seçib, sevər.

Namərd olsan, eldən qorun!..

İçimdədir

Fərq etməz bahardır, fərq etməz qışdır,

Yağan bəyaz qardır, yoxsa yağışdır.

Elə bil ürəyim soyuq bir daşdır…

Qanımı donduran buz içimdədir.

                    ***

Olur ki, özümdən gizlənirəm mən,

Sükutla qəlbimə səslənirəm mən.

Hara sığınsam da izlənirəm mən…

Özümü izləyən göz içimdədir.

                 ***

Bəzən qəlbin yanan çağı da olur,

Günlərin qarası, ağı da olur.

Dost bildiyim nankor, yağı da olur…

Ruhumu yandıran köz içimdədir.

                ***

Hər insan bir sirli aləmdir, aləm!

Həm sevinc yaşayır ürək, həm də qəm.

Çox da fəsillərə uyan deyiləm,

Payız içimdədir, yaz içimdədir!

                    ***

İllərlə söz qoşur, söz yazıram mən,

Min cövrə, cəfaya hey dözürəm mən.

Məna ovçusuyam, iz gəzirəm mən,

Hələ deyəcəyim söz içimdədir…

 Ocaq çoxdan çönüb.

kül də soyuyub.

Soyuq kül altında

gəl köz arama.

       ***

Məqsədi qəlb qırmaq

bu danışanın.

Könül ovudacaq

bir söz arama.

            ***

Ömrə çıraq olan

gözlər yox artıq.

Daha elə çıraq,

bir göz arama.

       ***

Əyrilər çəkibsə

o yol düz olmaz.

Əyri niyyətlərdə

sən düz arama.

         ***

Nə rüzgarlar əsib

o yolun üstdən!

Bir nişanə qalmaz.

yol-iz arama.

        ***

Daha gedənlərin

geriyə dönməz…

Yollara göz dikmə,

dur, döz, arama!..

Ömrün çatısı

Ömrün çoxu arxada,

dönmək olmaz geriyə.

Qalan ömrün üfüqü

əl uzatsan çatası.

      ***

Oğul istəyirəm ki,

sona doğru yeriyə!

Şeh qonsa da axıdır,

tamam əyilib, çöküb

bu binanın çatısı.

       ***

Günəş də qürub edir,

dəmədəmdir batası.

Hər gün düşəndə gecə

ahıl yaşlı bu adam

necə rahatlıq tapıb,

axı necə yatası?!

Ömrün də ki, üfüqü

əl uzatsan çatası…

Salxım söyüdün payızı

Payız salxım söyüdün

torpağa qədər uzanan

saçlarını kəsdirdi.

Hər dinləyəndə qulağa

fərqli təranəsi gələn

nəğməsini susdurdu.

Sinəsinə eşq dolu

xatirələr yazılan

yazıları pozdurdu.

…Payız salxım söyüdü

saraltdı zəfəran kimi,

yaşamaqdan bezdirdi.

Sonra döydü onu

yağışıyla, qarıyla

əsim-əsim əsdirdi.

Sonuncu gəmi

Sonuncu gəmi də

fit verib qalxdı.

Qarşı sahil tərəf

döndü, yön aldı.

       ***

Yetişə bilmədim

son gəmiyə də…

Ürəyim sıxıldı,

gözlərim doldu.

   ***

O biri sahili

görmək arzusu

acı bir niskiltək

qəlbimdə qaldı.

      ***

Yeni bir fürsət də

çıxdı əlimdən.

Bir qönçə arzu da

saraldı, soldu.