BİRLİYİN DOĞURDUĞU QORXU
Atalarımız boş yerə deməyib:”güc birlikdən doğar”. Əsirlərin sınaq
sücgəcindən keçib gəlmiş bu müdirik kəlam bu gündə öz aktuallığını, öz gücünü
sübut etməkdədir. Ulu müdiriklərimiz, ulu xaqanlarımız bu birliyin gücünün
fərqinə yaxşı vardıqları üçün, hər fürsətdə türk millətini birliyə, bərabərliyə
səsləmişdirlər. Nə zaman ki, Türk milləti bu səsə qulaq vemiş, millət olaqar bu
gücün fərqinə varmış, Dəşti-Qıpcaq kimi, Səlcuqlu kimi, Osmanlı kimi, Səfəvi
kimi, Əfşar kimi, Teymurilər dövləti kimi böyük imperiyalar qurmuşdurlar. Nə
zaman ki, ulu millətim bir Boz Qurdun ətrafında cəm olmuş, Misir
piramidlərindən daha qədim Türk piramidləri tikmiş, Çin səddi tikdirmişdir. Nə
zaman ki, birliyin rifahında fərah yaşamışlar böyük mədəniyyətlər, böyük irslər
ərmağan etmişlər dünyaya. Lakin, nə zaman ki, ayrı düşmüşlər, bir-birlərinə
özgələşmişlər, parçalanmış, əzilmiş, təhqir olunmuş, kölə edilməyə çalışılmışdır.
Mədəniyyətləri mənimsənilmiş, torpaqları mənimsənilmiş, hətda milli kimliyinə
belə əl uzadılmışdır. Azərbaycanın ikiyə bölünməsi birliyin deyil, parçalanmanın
məhsuludur. Qorxaq, alçaq hayların törətdikləri Qarabağ işğalı, alkaş (alkoqolik)
rusun türk torpaqları hesabına qurduğu böyük Rusiya dövləti, Kırım faciəsi, İraq,
Suriya Türkmənlərinin, Uyğur Türklərinin bu gündə min müsibətlə sağ qalmaq
üçün hər gün ölümlə burun-buruna yaşamaqlarının səbəbi, əlbətdə ki,
parçalanmağımızın, təklənməyimizin sayəsindədir. Əsirlərcə türkə qul olmuş
rus, türkün qorxusundan böyük sədd tikmiş Çin, hətda, qoynumuza sığıncaq
kimi, yaşamaq üçün qısılmış kürdü, hayı bu gün təklənməyimizi fürsət bilərək
bizə əl qaldırmaq, hətda məhf etmək hədsizliyinə gəlib çatmışdır. Lakin, “Boz
Qurd qışı keçirər, yediyi ayazı unutmaz” demişlər atalarımız. Bu gün artıq
türklər uzun illərdir ki itirdiyi birliyi, bərabərliyi yenidən bərpa etməyin
vacibliyinin fərqinə varmış, bu uğurda müəyyən addımlar atmağa başlamışdır.
Bu addımların səsinin artıq dosda güvən, düşmənə qorxu verdiyini də
görməktəyik. Azərbaycanda Türkiyə və Azərbaycan ordularının birgə təlimi,
düşmənlərin qorxuya düşərək panikləməsinə kifayət etdi. Bu günlərdə hayların
prezdentinin Xocalı qətliamını rusların üstünə atması və ruslarında özlərini
duruya çıxatmaq cəhti, artıq ayının kürkünə birənin düşdüyünü sübut
etməkdədir. (Bu arada onu da qeyd edim ki, hər ikiniz rahat olun. Xocalıda axan
qanda hər ikinizin murdar əli olduğunu yaxşı bilirik. Sıranızı gözləyin). İllərdir
insanların mənəviyyatından istifadə edərək, din pərdəsi altında öz murdar
əməllərinə davam edən farslarında son zamanlarda yenə sünnü, şiə məsələsini
xalq içində alovlandırmağa çalışması da qorxunun bir parçasıdır. Lakin qorxunun
əcələ faydasının olmadığını görəcəksiniz. Bir Türk öz milli kimliyinə döndüsə,
onu nə inancının, nə də qorxularının zincirləyə bilməyəcəyini görəcəksiniz.
Azərbaycan və Türkiyə ordularının birliyi yanlız Azərbaycan türklərinə deyil,
bütün türklərdə yeni bir ümidin canlanmasına səbəb olmuşdur. Bu birliyə digər
türk dövlətlərinin də qoşularaq daha da böyüyəcəyi və bir gün bu orduların
İraqa, Suriyaya, Kırıma, Kıbrısa, Sibirə, Çinə, ümumiyyətlə zülümə məruz qalan
hər bir türkün yanına qaçacağı ümidini alovlamışdır. Dünyada haqq üçün, ədalət
üçün döyüşən, məzlumun yanında zalımın qarşısında olan tək ordu, böyük Türk
ordusu dünyanın rahat nəfəs almasına vəsilə olacaqdır. Bu yolda şanlı türk
millətinə düşən dinindən, dilindən, cinsiyyətindən aslı olmayaraq hər bir Türkün
milli birliyin gücünün fərqinə varması və bunu dərk etməsidir. Dini inancımız
fərqli ola bilər, lakin inancımız milli kimliyimizin üstündə olmamalıdır. Dilimiz
fərqlənə bilər, lakin milli mübarizəmiz birdir. Bu mübarizə uğrunda tək yumuruq
olmağımız vacibdir. Atalarımızın dediyi kimi: “Ey mənim millətim, özünə dön.
Sən onda böyük olursan”.
