Bu bizim apaylar bar mı, bizim apaylar…

Bu bizim apaylar bar mı, bizim apaylar… Mert, cesür, namuslı apaylar! Analarımız ve ablalarımız, ayat arqadaşlarımız ve qızlarımız olğan apaylar. Er vaqıt, kerek olğanda “aydınız” dep kendilerini ateşke atmağa ve erkeklerge bile vazifelerini atırlatmağa azır olğan apaylar. İşte, o adımnı atqan soñ yigitlerge de ne qala ki? Elbette ki, apaylarnıñ ögüne keçip, işni tamamlamaqtır. Çünki bu artıq bir namus meselesi ola!

Asıl mesele ve bizlerge yaraşqanı ise – apaylarnı buña mecbur etmemek, yani er şeyni yerinde, ölçüli, aqıllı ve musulman qırımtatarğa yaraşqan bir şekilde yapmaqtır. Apaylar da, yer yüzünde eñ kütsiy ve mubarek vazife olğan, asıl işlerine qaytsınlar – bu da  qoranta huzurı ve ahlaqı, maarif ve terbiye!