İBADETNİÑ MANASI VE EMİYETİ
İbadet – bir musulmannıñ Yüce Allahnıñ varlığını, birligini ve büyükligini tasdıq etmesi, Onıñ qulu olğanını bilmesi ve Oña itaat etmesidir. Buña köre, ibadet insannıñ asıl vazifesidir. İnsanğa yaraşqan şey de, bu vazifeni yerine ketirmek.
Çünki insannıñ yaratılış ğayesi Allahqa qulluq etmektir. Bu sebepten, Yüce Allah Quranda böyle buyura: “Men insanlarnı ve cinlerni ancaq maña qulluq etsinler dep yarattım” (“Zariyat” suresi, 56-ncı ayet), bir başqa ayette de “O (Allah), qaysıñız daa güzel amel işleycegini sınamaq içün, ölümni ve ayatnı yarattı. O, üstündir, çoq bağışlayıcıdır” (“Mülk” suresi, 2-nci ayet). Böylece de, qulnıñ işlegen amellerinen imtianğa tabi tutulğanı bildirile. İbadetler yalıñız Allah rizası içün yapılmaq kerek. Çünki Allahnıñ emri olğan ibadetler ancaq samimiyetnen ve ihlâsnen yapılğanı vaqıt qabul etilir ve ibadet etken kişini yamanlıqlardan uzaqlaştırır. Beş vaqıt namaz qılğan adam bir künde eñ az qırq kere “Fatiha” suresini oquy. Bu surede ise, ibadetler kimge yapılacağı açıqtan bildirile: “Biz ancaq Saña ibadet etemiz ve yalıñız Senden yardım isteymiz”, – dep, Allahqa yalvaramız.
Buna köre, insanlar ibadetke lâyıq olğan tek Allah olğanını bilip, Oña nisbeten vazifelerini yerine ketirmek kerekler. Ne yazıq ki, pek çoq insan çeşit toplaşuvlarda, dualarda, merasimlerde “Fatiha” suresini devamlı oquylar, amma o surede añlatılğan şeylerniñ keregini yapmaylar. İnsan yaşap olmaq içün Allah ihsan etken sayısız nimetlerden faydalana. Allahnıñ nimetlerinden faydalanmayıp yaşağan iç bir canlı yoq. Bu nimetlerge şükür etmek kerek. Allah bergen nimetlerge qarşılıq yapılğan eñ büyük şükür de – yapqan ibadetlerimizdir. İbadetniñ saası pek keñiştir. Allah rizası diqqatqa alınıp yapılğan er bir iş bir ibadettir. Eger bir işke ya da ibadetke riya, kösteriş qarışsa, o işniñ Allah qatında iç bir qıymeti olmaz. Peyğamberimiz Azret-i Muhammed (s.a.v.): “Riya (yani bir işni kösteriş içün yapmaq) gizli şirktir”, – dep buyurğan edi. Şirk ise, İslâm dininde eñ büyük günahtır. Ciddiyge alınmayıp, samimiyetnen qılınmağan ibadetlerni Allah Taalâ qabul etmez. Quranda böyle buyurıla: “Yazıqlar olsun o namaz qılğanlarğa. Olar namazlarını ciddiyge almaylar. Olar kösteriş yapalar” (“Maun” suresi, 4-6-ncı ayetler).
İslâm insanlarnıñ bu samimiyetnen mümin olmalarını ve bu imannıñ keregi olğan Allahqa, Quranğa, Resulüllahqa, musulmanlarğa ve olarnıñ rehberlerine nisbeten dürüst olmalarını istey. Müminlerni bu samimiyet ve şuur üzre yetiştire. İnsanlar İslâmnı qabul etkende, Allahqa, Kitabına, Resuline, müminlerge ve olarnıñ rehberlerine nisbeten samimiy olacaqları ve öyle yaşaycaqları añlayışında olıp, bunı qabul etken ve öyle yaşamağa söz bergen olalar. Sayılğanlarnıñ birine, yahut da episine nisbeten samimiyetni bozmaq Allahqa kulluq tışına çıqmaq manasına kelir. İnsan içün eñ büyük tehlüke de budır. Onıñ içün “inanam” degen kişilerniñ nege inanğanını ve degerini nasıl yerine ketirecegini ögrenmesi ve yerine ketirmesi kerek. Çünki imannıñ da, amelniñ de belkemigi, asılı ve esası samimiyettir. Aysa, yaratılışımıznıñ ğayesine uyğun olaraq areket eteyik, berilgen nimetlerge nisbeten eñ büyük şükür olğan ibadetlerimizni ihlâsnen yerine ketireyik. Yapqan er işimizni Allah rizası içün yapayıq, haqtan, adaletten, doğrulıq ve samimiyetten ayırılmayıq ki, böyleliknen, eki dünyada da bahtlılıqnıñ dadını alayıq. İbadetlerimizniñ günahlarımıznıñ bağışlanmasına sebep olğanını da unutmayıq.
QMDİ MDT matbuat hızmeti
