GALİP ŞEFAHET
GALİP ŞEFAHET
***
Yıkadık,
geçmişimizi …
Gelecekte
Temiz
görünmek için.
Kirli yerlerin
ipi
çözüldü.
SANA SAKLAYACAĞIM YER
Sen yoksun,
hiç olmayacaksın,
görüntünse hala
gözlerimde.
Başka hiçbir şeyin…
Seni görmek için
Her gün
Yollarını bekliyorum
Bir umut
bulmak için.
Üzerini toz kaplamış
resim misali,
hergün gözlerimi
siliyorum,
gözlerimdeki görüntünü
sana saklayacağım,
sen yoksun diye.
UYANDIRMAYA GÜCÜM YETMEDİ
Hayallerim,
Benden uzak düştün.
Sensiz özledim,
Aradım, aradım
Bir kızın göğsünde
Mayışıp uyurken
gördüm.
Kıyamadım uyandırmaya –
gücümyetmedi.
Af ettim
Seni.
KAYBETTİM YERİMİ
Senden sonra
Nerede olduğumu
Bilemiyorum.
Kaybettim yerimi
Nerdesin
Ya yerimi söyle
Bana.
Ya da
Nerede bıraktıysan
Gel elinle
Senden öncesine
Geri götür beni.
BEKLEDİM
Önce seni bekledim,
Sonra aşkımı
Ondan sonra ölümü.
Ne sen geldin,
Ne aşkım.
Açtım gözlerimi
Qapımın önünde
duruyor ölüm …
GÖZÜNÜ AÇ
Gözünü aç, bakalım
Göreyim ben özümü.
Bakışın mahmur mahmur,
Çevireyim gözünü.
Gözünü aç, kapama
Yerim nerde bileyim.
Kalbim esirin olmuş
Yar, yolunda öleyim.
Gözlerini bir aç, bak
Gözlerime, ne halde?
Hasret varmış yerine,
Vusalatsa henüz yolda.
Göz yaşın quruyubmu
Havam yetmiyor, boğuldum.
Kalbinde ölürüm,
Gözlerinde doğdum.
Içimi serdim rüzgara
Bu kış bana sitem olmuş,
İçimi serdim rüzgara.
Göz ıslanmış ve nem olmuş,
İçimi serdim rüzgara.
Soyundum astım içini,
Güneş ısıtsın yüzünü,
Toparladım ben özümü
İçimi serdim rüzgara.
Başka türlü yok yorumu,
Çektim içimin nazını.
Rüzgâr götürsün tozunu,
İçimi serdim rüzgara.
Gözlerimin gamı gitsin,
Dertlerimin tümü gitsin,
Ve içimin nemi gitsin,
İçimi serdim rüzgara.