Günay Nəriman – Şeerler

Nazım Ahmetli

Kırımınsesi Gazetesi

Azerbaycan Temsilcisi

Günay Nəriman

Mən hardan biləydim?

Mən hardan biləydim körpə uşaqkən,

Kağıza çəkdiyim o cızma-qara,

Sonradan alnıma həkk olunacaq.

Kağıza saldığım bütün qaralar,

Yığışıb bəxtimi qaraldacaqmış.

Mən hardan biləydim çilli qurbağa,

Onu susdurmağa atdığım daşı,

Qalxıb göy üzündən atacaq mənə.

O qədər olacaq başımın daşı,

Başdaşım atdığım o daş olacaq.

Mən hardan biləydim boğduğum quşun,

Ahı bir gün gəlib məni tutacaq.

Günahsız böğulan o quşcuğaz  tək,

Ruhum çırpınaraq candan çıxacaq.

Yalandan paslanmış üzümü mənim, 

Qara torpaq örtüb, ağardacaqmış.

Mən hardan biləydim, hardan biləydim?

Torpağın yuduğu o ağ üzümü,

Geydiyim ağ kəfən qaraldacaqmış.

Niyə daşa dönmüsən?

Sən ki məni içində

Böyüdüb, adam etdin.

Məni böyütdüyünə

İnsafın böyüyəydi,

Atıb getməzdin belə.

Bəlkə Tanrıya inad

Dünyaya gətirmisən?

Heç  özün də bilmədən,

Yoxsa etməzdin belə.

Səni  mələk sanırdım,

Bu yerlərin mələyi.

Üz çevirib getmisən,

Səsimə səs vermədən.

Gəl bax, böğuluram mən.

Quru nəfəs vermədən

Üz çevirib, getmisən.

Yerlər sənə dardımı?

Ay göylərin mələyi.

Nə olar bircə “hay” ver,

Məni ki daş doğmadı,

Niyə daşa dönmüsən?

Buz bağlayıb ürəyin,

Əlimi üşüdürsən.

Nəfəsimi dondurub,

Dilimi üşüdürsən.

Cavab ver, suallarım

İçimdə buz bağlayıb.

Məni bir mələk doğdu,

Məni ki daş doğmadı,

Niyə daşa dönmüsən?

Can borcu

Ətəyin yaman gödəlib,

Yapışa da bilmirəm.

Üzün də dönüb məndən

Gözlərini görmürəm.

Küsmüsən xəbərim yox,

Səbəbini de bari!

Ayağına çağırma!

Günahsızam gəlmirəm.

Divanımı qurmusan,

Cəzam ağırdır yəqin.

Canımdamı gözün var?

Yox, yox, hələ çox erkən,

Canımın can borcu var,

Onu sənə vermirəm.

Sənsiz yaman ölürəm.

Böyük günahlarımın balaca savabısan,

Günahında qovrulub, savabında yandığım.

Mənim ən böyük cəzam sənsizliyim boydadır,

Ən şirin cəzam da sən, dilindən adandığım.

                             ***

Mənmi  səni  yaratdım, sənmi məni, bilmirəm?

Bircə dənə bildiyim sənin varlığınla mən,

Nəfəs alıb-verirəm.

Hərdən də nəfəsimi elə yaman kəsirsən, 

Yaradanım da sənsən, yaşadanım da sənsən.

                             ***

Varsan deyə mən varam, uzaqlarda naçaram,

İki üzlü həyatın biri sən, biri ölüm.

Mən də sənin kimiyəm, sənsizliyə düçaram,

Sənsiz yaman ölürəm, ay sənə qurban olum. 

OLACAQ

Gözumun yaşıyla qazdığım çuxur,

Cismimin əbədi evi olacaq.

Gözumə atılan bir ovuc torpaq,

Ucalıb həqiqət dağı olacaq. 

                             ***

Şeytan lənətinə gəlmiş qadınlar

Şeytansız dunyaya mələk doğacaq.

Butun ağrılarım xislət dəyişib,

Sonsuz cənnətimin kefi olacaq.

                             ***

Alıb Yaradanın hökmun əlindən,

Butun insanlarım xoşbəxt doğacaq.

Aylı gecələr də, odlu Gunəş də,

Gunlərin birində mənim olacaq.

TƏRS DÖNƏCƏK BU DÜNYA

Çevirəcəm oxunu,

Tərs dönəcək bu dünya.

Enişdən başlayacaq çaylarının axarı,

Yoxuşa töküləcək.

İnsan qoca doğulub,

Körpələşib öləcək.

Məzlumu tapdalayan,

Şux olan qamətin də

Ahımdan büküləcək.

Lazımsız kağız kimi

Səni ovub bükəcəm.

Ovcumun içi boyda

Olacaqsan a dünya,

Oynadacam əlimdə

Səni oyuncaq kimi.

Balaca top eyləyib,

Atıb-tutacam səni.

Məni illər uzunu 

Atıb- tutduğun kimi.

Bəzən də atıb məni,

Tutmağı unudurdun.

Elə möhkəm dəyirdim

Yerlərin göy üzünə.

İndi atıram səni,

Yalvar,yıxıl dizimə!!!

AXTARIR

Dənizə atılan daşa dönmüşəm,

Bir ömür axtarsan tapa bilməzsən.

Tapsan da sən məni neynəyəcəksən?

Mən özüm-özümü tapa bilmirəm.

Dilim qıfıl vurub lal hisslərimə

Bir “açar” sözünü tapa bilmirəm.

Tapsan da sən məni neynəyəcəksən?

Dili lal, 

Gözü kor,

Ağılı dəm-dəm.

Söylə beləsini neynəyəcəksən?

Dərddən manqurtlaşıb,

Xəyalı hərdəm.

Elə hey itirir,

Axtarır hərdən.

O nəyi axtarır, niyə axtarır?

O kimi axtarır, nədən axtarır?

Əbədi dünyaya gedən axtarır

Bir tabut salamı göndərmək üçün.

Söylə beləsini neynəyəcəksən?

Yerin göbəyini tapıb kəsəcək,

Vaxtsız anasından ayırmaq üçün.

Qarınqulu olub ürək yeyəcək,

Ürəyinin dərdi azdı deyəsən

Dərdinin qarnını doyurmaq üçün.

O ki dərdlərinin yurd anasıdı,

İstəməz balası acından ölə.

Axtarır, axtarır,

O dərd axtarır,

Dərdinin qarnını doyurmaq üçün.

Söylə beləsini neynəyəcəksən?

O ki sevincini yellərə verib.

Bəzəkli-düzəkli dərdi axtarır,

Dərdinin gözünü doyurmaq üçün.

YAĞIŞ  YAĞIR ÜSTÜMƏ

Yağış yağır üstümə,

Bu yağan yağışdımı?

Bəlkə günahlarımdı

Səmadan axıb gəlir.

Bəlkə, bəlkə…

Edəcəyim günahı

Əvvəlcədən görüb o,

Yumaq üçün tələsir.

Bu yağan yağışdımı?

Gözyaşımdı deyəsən.

Bir zaman buxar olub

Çəkilmişdi göylərə.

Göz yaşı axıtdığım

O dərdli günlərimi

Xatırlatmağa gəlir.

Damcısını döndərib,

Kiçik köz parçasına

Qığılcıma bənd olan

Mənim heysiz cismimi 

Alovlatmağa gəlir.

Yağış yağır üstümə

Hər damlası dəlib keçir bədənimi.

Güllələnən adam kimi

Çırpınıram, can verirəm.

Canı mənə Tanrı verib,

Mən yağışa Can verirəm.