Xatirə Fərəcli
Nazım Ahmetli – Kırımınsesi – Azerbaycan
Xatirə Fərəcli
Söz oyununda
İçimə çəkilib daldalanmışam
Dəli duyğularım öz oyununda,
Təpədən dırnağa misralanmışam
Çarpışan fikirlər söz oyununda.
***
İntizarım bilmir nə hədd, nə hüdud,
Itir, güman itir, üzülür umud,
Yüklənən kirpiklər toqquşan bulud
Yaşlar qıraq gedir göz oyununda.
***
Sən qutsal sandığın kimində oyun,
Aşkarında oyun, sirrində oyun,
Ömrümüz illərin əlində oyun,
Özümüz taleyin boz oyununda.
Darıxmaq
Bilirsənmi,
nədir darıxmaq?
-yaşadığın, qavradığın bir məqamın
ayağına getmək,
özünü unutmaq,
ürəyini didmək.
Rəngi-ruhu
oturub ölümünü gözləyən qocanın
gözündən tökülən ətalət rəngində.
Bir ovuc həsrətin
bir dünya hayqırtısı,
ölümün yarısı.
Bir az da doğmalıqdır
darıxmaq,
bir misqal həzzdir.
Darıxırsan
yaşayırsan, deməli,
itməyib dünyanın dadı.
Bu acının,
belə həzzin
elə darıxmaqdır adı.
Soyuq olar söz
Sevdiyinlə danışmağa
sözün yoxsa,
qurtarıbsa,
çalışma söz axtarıb tapasan.
Sonuna çatdığın ipi dartıb uzadanda qırılar,
söz tükəndisə,
istək də tükənər,
istək tükəndisə,
uzatmaq hədər
uzatdıqca
yaşantılar heçə enər.
…Axtarılıb tapılanda yöndəmsiz olar,
soyuq olar söz,
üşüyər, titrəyər,
istəyi göyə sovuran yellər əsər,
atar sözü boşluğa…
Sapsarı həsrət idin
Sapsarı həsrət idin
gəlib çıxdın qarşıma:
Bir azsakit, birazsəs-küylü.
Gəldin
ankimi
Andediyim,
bəlkəuzun, bəlkəqısa…
***
Mənhəyəcanaramışdım
adınəoldu o anın,
o sevincin,
o ağrının?
Bəlkəgerçək, bəlkəyalan…
***
Olanıbağrınabasanda
xoşbəxtolurinsan.
Basdıqmıbağrımıza o anı,
doya-doyayaşadıqmı?
Bəlkəhə, bəlkəyox…
***
Havadanasılıqalıb
nisgillixatirələr.
Götürübaparacaq
gələnrüzgar,
Bəlkəgec, bəlkətez…
Ağüzlüafət
Qaryağır…
sevdalıçağıdırtəbiətin,
sevgiöpüşüilə
göydənyerəendirib,
nazıiləoynayır
ağüzlüafətin.
***
Baxıram
lopa-lopayağanqara,
qarşələlibudaqlarüstündə
ayaqlarıüşüyən,
bəyazqardangünüqaraquşlara.
Bağrınabasdığınadam
Kiminəqayğıbuqar,
kiminəgözeşqidir,
Can verib
canlaralan
bubəyazzər, buafət
dünyanıntəmizüzü,
göylərinqızeşqidir.
***
Niyəçatvermisən, torpaq,
kiminhəsrətinçəkirsən?
Bu nəsevgi?!
Səninistəyinbəlli,
səniistəməkağır,
ruhsuzgəlirqucağına
bağrınabasdığınadam,
qoynunagələnfağır.
Üstündəhəyat-həyatoynayanlar,
dünyaylabaşınqatanlar,
sənisevənlər,
sənisatanlar,
eynigözləbaxırsanhamıya
bunəböyüklük, nəsəbr?!
Torpaq, torpaq,
qoynungülüstan,
içinqəbir.
Pəncərəmdənbaxanbahar
Pəncərəmdənbaxanbahar,
gəlömrümə-günümə, gəl.
Gələrisinqəlbimdəqar
uzaqlardanbaxdınyetər.
***
Pəncərəmdənbaxanbahar,
biryolbaşla, yoliçimə,
ruhumusar, canımısar,
qayna, qarış, dol içimə.
***
Pəncərəmdənbaxanbahar,
isit, isindirruhumu.
Pəncərəninbuüzüdar
dünyabumu, həyatbumu?!
***
Pəncərəmdənbaxanbahar,
yollaşdırmənihəyatla,
həsrətçəkdiyimbirgün var
gətironubəyazatla.
İçərişəhər
İçərişəhər-
məhdudiyyət
vəümid…
bitirdimdeyibnöqtəqoymaqistərkən
təzədənbaşladığınsevgikimidir
dar
dalanlar,
hisslərarasındaqalmışkimi
qalırsanikidivararasında.
Təzəhəyat, təzəeradırsanki
hərbitənvətəzədənbaşlayandalan,
çoxşeyəəlyelləyibboşverməyiöyrədir,
ələklənibələkdəqalandostlara
oxunanfatihəkimidir
arxadaqoyduğunküçə.
Küçəyəsığmayanürəklərgörüb,
içindəürəkolmayantənlər
budər-divar,
təpiklər, tapdağlargörüb,
məhəbbətləbasılanaddımlar,
meh sığalı,
küləköpüşü,
günəştəbəssümügörüb
budaşlar,
soyuqsifətiyləneçə-neçə
qar, çovğunçökübsinəsinə.
Kəpənəkyuxulu,
köhnəlikqoxulu,
İçərişəhər, İçərişəhər…
Anamdəniz
Laylamıdənizçaldıbugecə,
anamoldudəniz:
dalğa-dalğa,
xırçın-xırçın,
həzin-həzin.
Bir başqaolurdənizgecələr:
nəhəng,
zəhmli,
romantik
yer-göyeynirəngdə,
dənizdirsankigöydə,
qatlanıbgəlibbaşımüstünə,
səsişirin,
nəfəsişirin
anamdəniz
bugecəmənimdir
arzularımkimi,
həsrətimkimi…
Gözlərdən boy verənkədər
Eləçoxbənzərimiz var ki dənizlə
o da havalı, məndə.
Dəlidir, dəlisovdurdəniz
sıxılırolduğuyerdənmənimkimi,
əl -qolatır,
uzanırsahilə,
çırpırözünüora-bura.
Dərindir, vahiməlidirdəniz,
amansızdır.
Bəzəniçindəbasdırmağı var
içinəgirənləri,
boğublazımsızəşyakimi
sahilətullamağı var.
Bəzənhəlim, saf, məsum,
nəyükləsəngötürən.
Nələri, nələrigizlədib
içinəçəkməyi var.
Etinaetmir,
qımışır
onadaşatanlara
gülür,
kiminkimədaşatmağınagülür.
Adaları
sinəsindəkidağlar
gözlərdən boy verənkədərkimi…
Eləçoxbənzərimiz var ki dənizlə.
Dünyabirrəngdədirağrılarımla.
İtsəmdəitkilərdağıntısında,
Gəzsəmdəkəndbəkənd, ölkəbəölkə,
Dünyabirrəngdədirağrılarımla
Mənelədünyaylayaşıdam, bəlkə.
***
Ölümdə, unutmaq, unudulmaq da,
Fanidəəvvəlkiqaydadırelə.
Ağrının da rəngi, məxsusluğu var
Yaşanareləcə, gəlməz ki dilə.
***
Zamanı, məkanı, taxtı, gərdişi,
Kim gəlib, kimgedib, hesabımı var?!
Sormabudünyanı saran süstlüyü
İnsanbapbalaca, dünyadardandar.
Bu bağ
Bu bağ bu səbətin, bu arıların
Görəsən, nə vaxtdan məskəni olub?
Neçə xatirəyə məkan bu bağda
Neçə yol bu səbət boşalıb, dolub?
***
Canını qoymağa yer gəzir yenə,
Neçənci küləkdir üstündən əsən?
Dartılıb kəmərtək belini sıxan
Barını kim belə hörüb, görəsən?
***
Hər gələn özüylə xatirə payın
Yığıb, yığışdırıb, aparıb, bəlkə
Qalıb ağı deyir külək diliylə,
Bu bağın dərdi var özündən yekə.
***
Ürəyim uçunur yaşıllıq deyə,
Laylam, rahatlığım bir odur ancaq.
Ruhuma sığala təbiət gəzib,
Görməyə bir parça gümandı bu bağ.
***
Götürüb gəlmişəm çəkdiklərimi,
Yüküm bu dünyanın qəmi olsa da.
Gələndən-gedənə hey fırlanırıq
Arı səbətində, mən bu dünyada.
MƏNİ ARA
Hər allanıb güləndə dan,
Hər yadına düşdüyüm an,
Ürəyin istəyən zaman
məni ara.
Bircə qəfil zəng səsiylə,
Bir “necəsən” kəlməsiylə,
Ürək ilə, həvəs ilə
məni ara.
Həzin mehtək əsim-əsim
Titrəməsin kəlmən, səsin,
Təkcə sayğı, diqqət bəsim,
məni ara.
Bu, ömürdür, elə-belə,
Yasevin, gül, yadərdelə,
Aldanaqbusevincilə,
məniara.
