Qırımtatar Latifeler ”-Tatlı Noğay ,- Oşatam, Amma Aytmam”
OŞATAM, AMMA AYTMAM
Qurban bayramı arfesinde, Amet aqay bir qoy satın ala ve aranğa qapay. Çayırda oynaqlap
yürmege alışqan bu qoy, başqalarından ayırılıp mında kelgen soñ, bütün gece qıçırıp, şorbacısına
yuqu bermey eken. Amet aqay ahır-soñu dayanıp olamay. Açuvlanıp aranğa kire de:
– Ne içün bağırıp, ortalıqnı yıqasıñ, domuz! – dey.
Amet aqaynıñ böyle degenini eşitken qadını:
– Ev, musulman, sen degeniñden haberiñ barmı? Qoyğa domuz dediñ, endi o qurbanlıqqa
keçmez. Bunı Muhammed azretleri yasaq etken.
Amet aqay ertesi künü qoynı acele sata ve onıñ yerine başqasını ketirip aranğa qapay. Özü ise,
yuqlamağa yata. Lâkin, bu qoy da özüniñ qurban çalınacağını duyğanı kibi qıçırmağa başlay. Amet
aqayğa raatlıq bermey.
Amet aqay açuvlanğanından aşıqıp tüp urbasınen çapıp çıqa da, arannıñ qapısından baqıp,
yavaştan:
– Ah, seni de anavğa oşatam, amma adını aytmam, – dey.
TATLI NOĞAY
Özenbaşlı Amet aqaynıñ evine Dereköylü qomşusınıñ oğlu kirip kele:
– Sizden bir şey soraycaq edim.
– Qulağım sende!
– Bilesiñiz özüm tatım, qadınım ise noğay…
– Soñ?
– Tünevin doğğan evlâdımız kim olacaq ya?
– Şuña da aqlıñ yetmedimi? Balañ tatlı noğay olur daa! – dey Amet aqay.
YIQILIR DAA…
Amet aqaydan:
– Horaz neçün bir ayağını köterip tura? – dep soraylar.
Amet aqay:
– Şunı da bilmeysizmi. Eger horaz eki ayağını da birden köterse, yıqılır daa… – dey.
