Səxavət İzzətinin Şiirleri
Nazim Əhmədli şair-publisist
Kırımın sesi qazetesinin Azərbaycan təmsilçisi
Səxavət İzzəti (Əndəlib)
BƏLKƏDƏ ÖLÜLƏR BIZƏ GÜLÜRLƏR
Sevgini, sevinci büküb qəmlərə,
Həyatda bir gülüb yüz ağlayanda,
Dirilər üstünə mərmilər töküb,
Ölülər dalınca göz ağlayanda,
Hər gün qucaqlayıb qəbir daşların,
Yanıqlı- yanıqlı biz ağlayanda,
Bəlkədə ölülər bizə gülürlər.
***
Dünya şirinləşir bizə gün bə gün,
Bu bal bardağından doyan tapılmaz,
«Dünya vəfasızdır, ömürlər fanı»
Deyən tapılsada duyan tapılmaz,
Baxıb börkümüzə belə deyəndə:
«Bir zaman sənidə qoyan tapılmaz»
Bəlkədə ölülər bizə gülürlər.
***
Hələ də bilmirik bu nədir belə,
Yaradır min dərdi, min ahı bizdə,
Bizikmi dünyanın günah çeşməsi?
Ya dünya yaradır gunahı bizdə,
Halalı, haramı qatışıq salıb,
Görəndə yüvənsiz tamahı bizdə,
Bəlkə də ölülər bizə gülürlər.
***
Haçansa şeytanın üzünə gülüb,
Uçur nəfsimizin havası uçur,
Fəlakət devinin əlində əsır,
Dünyanın səadət bınası uçur,
Haçansa insanın tuxanıb əlı,
Bir gunahsız qüşün yuvası uçur,
Sular zəhərlənir nəfəsimizdən,
Meşədən meşəlik cəlası uçur,
Uçurdub bu qədər gözəllikləri,
Sonra matəm tütüb, yas saxlayanda,
Bəlkədə ölülər bizə gülürlər.
***
Qudrət kürsüsündən, güc kürsüsündən
Gəlir siyasətin gop ha gop səsi,
Vurha vur çağıran səslər çuxalır
Burda eşidilmir dayan, hop səsi,
Bəlkə ölülərin şüvən səsidir,
Irənc tüfəng səsi, qorxunc top səsi,
Səs səsə veriblər top tüfəngilə
Bəlkə də ölülər bizə gülürlər.
***
Ölülər gülürlər olardan niyə,
Ibrət götürmədik, maya dərmədik,
Ölülər gülürlər olardan qalan
Dağılmış yurdları niyə görmədik,
Yüz min həsrət ilə söyləyəndə biz
«Dünya gülşənində səfa sörmədik»
Bəlkə də ölülər bizə gülürlər.
ILK MƏHƏBBƏT
Ürək gözilə
Dünyayə ilk sevgi baxışı
Həyatın ömrlük dadı
Sunsuz acısı
Unudulmaz dərin
Göynəyən yara
Il bə il gül açan
Tıkanlı bir xatrə
Ağ yellər önünda
alışan əkın
Ürəyə sızan
Gizili göz yaşı
Hər bir insanın
Əbədı sırdaşı
Nakam eşqlərin sazında
Parlayan sədəf
Yüzdə birinin
Çatabıldıgı hədəf.
OLMADI
Ürəyimdə qaldı sözüm,
Çox dedim deyəm olmadı.
Hərənin evi- eşigi,
Mənim bir dəyəm olmadı.
***
Bəzəgi var adamları,
Özü buxar adamları,
Ağıl dan dar adamları,
Istədim geyəm olmadı.
***
Içimdə uddum sözümü,
Yordum səbrilə, dözümü,
Boğmaq istədim özümü,
Bir arşın ciyəm olmadı.
***
Ipək ıdım, qumaş ıdım,
Yaxşılara hamaş ıdım,
Bir dəyərli daş- qaş ıdım,
Hayıf ki yeyəm olmadı.
***
Dərd bilməyən nadanlara,
Hər söz deyən nadanlara,
Mənə söyən nadanlara-
Dedim ki söyəm olmadı.
GEDIRƏM
Qəmli dünya dərdin, qəmin
Sinəmi boğur gedirəm.
Həsrətlərin ağ yağışı,
Başıma yağır gedirəm.
***
Meylimi gülə bağladım,
Gümüşü telə bağladım,
Günahdan şələ bağladım,
Yükümdür ağır gedirəm.
***
Mən nə şaham nə dərvişəm
Heç bilmirəm nədir peşəm
Gələndə fağır gəlmişəm
Gedəndə sağır gedirəm
***
Qayaları lal ay dağlar
Gül çiçəyi bal ay dağlar
Sağ salamat qal ay dağlar
Ver mənə uğur gedirəm
***
Əzəlındən sirimışsən
Kəramt siz pirimişsən
Vəfasızın biriymişsən
Az məni çağır gedirəm
***
Ay” əndəlib” məni dinlə
Nə sızılda nə də inlə
Bu dünyaya var gücünlə
Ocadan çiğir gedirəm
GETMƏDI, GETMƏDI
Ömrümüzün zirvəsindən,
Duman getmədi, getmədiş
Xüş gün üçün başımızdan,
Guman getmədi, getmədi.
***
Bu nə höküm, nə fərmandı,
Yaxşı günlər ləhzə, andı ,
Pis günlərdə bərk dayandı,
Zaman getmədi, getmədi.
***
Siz məni dəli saymayın,
Eşidin könlümün hayın,
Yaxşılar getdi quymayın,
Yaman getmədi, getmədi.
***
«Əndəlib » ağrılar dizdən,
Nə axtarır fəlk bizdən,
Ömür getdi dilimizdən,
Aman getmədi, getmədi,
KÜÇƏMIZDƏN
Sənin həsrətinlə a kövrək maral,
Yanan küçəmizdən keçirəm indi .
Mənimlə danişan xatirələrdən,
Dinən küçəmizdən keçirəm indi.
***
Dərd çalır, ğəm çalır sazının simi,
Əl vursan ağlıyar kövrəkdir himi,
Sənin eşqin kimi, ürəyın kimi,
Donan küçəmizdən keçirəm indi.
***
Qaldı bu küçədə nəyim var nəyim,
Sınan telli sazım, ağlıyan neyim,
Bir gün əllərində şair üurəyım,
Sınan küçəmizdən keçirəm indi.
***
Dözdüm hər zülümə dedim qədərdi,
Kimlər bu küçədən gəlib gedrdi,
Mənim keçirdiyim əzabı, dərdi,
Qanan küçəmizdən keçirəm indi.
***
“Əndəlib” dərd gəzir döşümün üstə,
Daşım dayanmadı daşımın üstə,
Dönüb ağ buluda başımın üstə,
Qonan küçəmizdən keçirəm indi.
MƏN SƏNI UNUDA BILMƏDIM GÜLÜM
Sən məni unutdun xeyrin olsun,
mən səni unuda bilmədim gülüm!
Yazıram sevənlər oxusun bilsin,
mən səni unuda bilmədim gülüm!
***
Hələ yadımdadı ilk baharıdı,
Əl çatmaz zirvələr tala qarıdı,
Səni ilk gördüyüm birgün varıdı
O günü unuda bilmdim gülüm!
mən səni unuda bilmədim gülüm!
***
Duymadım baharı, itirdim yayı,
Keçdi ömrüm günüm keçdi havayı!
Unutdum hər şeyi səndən savayı,
Tək səni unuda bilmədim gülüm!
***
Ey mənim ömrümün amanın kəsən!
Mənim günlərimə şəriksən nəsən?
Gecədə gündüzdə ürəyimdəsən,
mən səni unuda bilmədim gülüm!
***
Içim için için qaynayır mənım,
Həsrətin içimdə oynayır mənim,
Bir misirə dilimdə göynəyir mənim-
« Mən səni unuda bilmədim gülüm»
***
Sevgilim ömrü, günü unutdum,
Səhəri, axşamı, danı unutdum,
Belə fikr eləmə səni unudum,
Mən səni unuda bilmədim gülüm!
ANAMIN ƏLLƏRİ
Üzümə toxandı bir gül yarpağı,
Ay ana əllərin yadıma düşdü.
Yarpaqlar bəzədi bağçanı, bağı,
Ay ana əllərin yadıma düşdü.
***
Saldığın ağacın gülü danişdi,
Çaldığın laylanın dili danişdi,
O alma naqqışlı xali danişdi,
Ay ana əllərin yadıma düşdü.
***
Anasız bu dünya ahdı, azardı,
Nə yaxşı dünyada analar vardı,
Qızım qollarını buynuma sardı,
Ay ana əllərin yadıma düşdü.
***
Enişlər, yoxuşlar üzümə durdu,
Ağrılar, acılar ömrümü yurdu,
Sənsiz keçən ömür ağır ömürdü,
Ay ana əllərin yadıma düşdü.
***
Alışan ocağam , qovrulan sacam,
Yüx olan varlığam dağılan gücəm,
Əlin ver əlimə sənə möhtacam,
Ay ana əllərin yadıma düşdü.
KƏSMƏ ŞIKƏSTƏ
Yox əzzim çağırıb, yox əzzim deyib,
Mənimlə ağladı kəsmə şikəstə.
Bəlkədə mənimlə köhnə tanışdı,
Məni qucaqladı kəsmə şikəstə.
***
Əzzim deyə- deyə ketdi əzizlər,
Qurtardı tükəndi bitdi əzizlər,
Onun nəvasiylə yatdı əzizlər,
Yenə də çağladı kəsmə şikəstə.
***
Yordu ilim ayım günüm könlümü,
Dərdlərə, ğəmlərə ğənim könlümü,
“Əndəlib” yenədə mənim könlümü,
Özünə bağladı kəsmə şikəstə,
TƏBRİZİN GECƏLƏRİ
Nuru haqqdan doludur
Təbrizin gecələri.
Gözəllik sinbuludur
Təbrizin gecələri.
***
Ağıldan, osdan deyər,
Gülgəz abbasdan deyər,
Bəzm açar dastan deyər,
Təbrizin gecələri.
***
“Səhən” də məclis qürub,
Şeirdən çələng hörüb,
Sahir, şəhəriyar görüb,
Təbrizin gecələri
.
***
Şeydalara səs verib,
Barizə həvəs verib,
Çoxuna nəfəs verib,
Təbrizin gecələri.
***
Nə deyib gözəl deyib,
Əyriyə düzəl deyib,
Sərafa ğəzəl deyib,
Təbrizin gecələri.
***
Çox aydın üzlər görüb,
nurlu bənizlər görüb,
Şəmsi təbrizlər görüb,
Təbrizin gecələri.
***
gözündə haya bağlar,
Itməz sərmaya bağlar,
Qurandan maya bağlar,
Təbrizin gecələri.
***
Sinəsındən söz yağar,
Gecəsi gündüz yağar,
Ay doğar ulduz yağar,
Təbrizin gecələri.
***
Üstü sarı dağlıdı,
Altı yaşıl bağlı ədi,
Min bir gecə nağlıdı,
Təbrizin gecələri.