Əlövsət Saldaş – Şeirler
PAPAQNAMƏ
Müqqəddəs yaşayıb bizim babalar,
Tutublar qeyrətnən qoşa papağı.
Papağın ucuzu, bahası olmaz,
Uyğun seçibdilər yaşa papağı.
Əridə bilmədik bunun buzunu,
Gərəkdi təzədən səpək duzunu.
Kişi tanıyıram ömrü uzunu
Günə yandırıbdı qoşa papağı.
Çəkinir uşaqdan,qorxur arvaddan,
Indi nə umasan evi bərbaddan.
Kişi tanıyıram, salıb urvatdan,
Salamat qalmasın qışa papağı.
Qazanlar qaynayıb qapağın altda,
Gör kimlər uyuyur torpağın altda.
Hər kim gizlənirsə papağın altda,
Qoy dönsün başında daşa papağı.
Anlamaz dərdimi naşı olanlar,
Ağlasın halıma yaşı olanlar.
Dara çəkilməli başı olanlar
Gəzdirir ki, gəlsin xoşa papağı.
Oyatmaq çətindi vicdan yatırsa,
Batsın o kimsəni, adı batırsa.
Kimin gəzdirməyə haqqı çatırsa,
Endirsin göz üstə qaşa papağı.
Işin əyiləndə, düz gələndə də.
Bəla yan keçəndə,döz,gələndə də.
Xətrini uca tut köhnələndə də.
Hörmətdən salarsan,haşa,papağı.
Kişi var, çatıbdı ahıl yaşına,
Qar yağıb saçına, enib qaşına.
Çəpərdə keçirib oyuq başına,
Qorxuluq qoyubdu quşa papağı.
Kişi tanıyıram, köksü doludu.
Tutduğu haqq yolu,iman yoludu.
Kişi tanıyıram, qarın quludu.
Dəyişər bir sini aşa papağı.
Müqəddəs and yerin,dayağın kimi,
Əyilmə, enməsin bayrağın kimi,
Qoru Vətən kimi, Torpağın kimi,
Yaşa, adın kimi yaşat papağı!
Əlövsət, lap yolun uzaqlıq olsun,
Yerin isti olsun, sazaqlıq olsun.
Çalış ki, əməlin papaqlıq olsun,
Əgər qoymusansa başa papağı…
Qoydun ya qoymadın başa papağı.
Əlövsət Saldaş
