SALYA SEPTAR – FAZIL Güner Akmolla’nın hatırasında 1903-1961
Azaplar evladı, Acı Fazıl ef.qızı, Mustecep Ulkusal’ ın qardaşı, Necıp’nın ablası ve, Dobruca tatarların ilk şaire hanımı. Bazarcik – Bulgaristan da oquğan, sonra, Romanye’ge Qırım muacirlerı kelgenson, olarnı aylesınde
musafır kıbı qarağan hanım. Bırıncı lotman tutuqlandı ( 19 Nisan 1952 de ve 5 senege cezalandı, Sultan Fazıl hanım (Necıb’ın hanımı) 8 sene
ceza alğanda.Eşı Mendu Septar ef.omırce cezalandı.Ve onlardan „EMEL MECMUASI”nın basımı soraldı. Yasağan listeme kore 14 oquğanlarımız qabaatlı tabıldılar bo dergıde yazğanlarına. Şiirlerını türkçe ve qırımtatarcasında yazdı; mahpusten qurtılıp kelgenson canı yaşayışnın iygılıklerını bıldırdı: Gelmiyor hiç biri, Tümsekler diyarı, Totay
Qızlarğa, Analarğa, Ogıy Analıq, Tılegımız. Yazıp cağa edı, bazı şiirlerı tanışların üylerınde qalğan, 1990 dan son Şayzer qızına berılgen.
Gelmiyor hiç biri
„Akşam, yine sabah, yine akşam…
Durmadan işler saat, çalar tam, tam.
Böylece geçer günler, haftalar, aylar!
Kovalar yek cigerimi hasretli yıllar.
Gittiler boş bırakıp yuvamı
Gelmiyor hiç biri, gelmiyor, buda reva mı?
Yine de akşam gariplik çöktü her ana
Yalnızım, garipserim, bakarım sağa, sola…
Eş, kardeş, evlat, ben ana
Evet, ben hasretim bu insanlara!
Gittiler kimi cebir, kimi ecel, kimi istekle
Boş kaldı yuvam, derin sessizlikle.
Bilirim gidenler artık dönmeyecek…
Bu sessizlik sanki ebedi, hiç seslenmeyecek.
Belki, belki pek geç bazısı gelecek
Lâkin bunu, ben dertli ana, görmeyecek…
Gittiler, gittiler, gelmiyor hiç biri…
Yakar beni her gidenin ayrı derdi…
(EMEL, no.14, 38, Köstence)
Totay qızlarğa
Tur qardaşım, oturma,
Başın, belın bukşiyip.
Qambırınnı şığarıp.
Dort buklenıp, enkiyıp.
Cansın otqa, sal keryannı,
Qalem şığar, kâtın aş!
Kır mektepke, artsın bılgın! (…)
(Emel, Romanya, no.38, sene 2013 / 83).
