Ahmet Ahay bir qoyun satın ala

Kurban bayramı arfesinde qurbanlıq çalmaq içün Ahmet Ahay bir qoyun satın ala ve aranğa qapay. Çayırda oynaqlap yürmege alışqan bu qoyun bütün gece qıçırıp Ahmet Ahaynı yuqlatmay.

Ahmet Ahay açuvlanıp, aranğa kire de, dey:

– Ne içün bağırıp ortalıhnı yıhaysıñ, domuz!

– Ev, müsülman, sen ne degeniñden haberiñ barmı?! Hoyunğa domuz dediñ, endi o hurbanlıhha keçmez! Bunı Peyğamberimiz yasah etken!..

Ahmet Ahay qadınınıñ sözlerinden soñ qoyunnı acele sata ve onıñ yerine başqasını ala ve aranğa ketirip qapay. Özü ise, raatlanmağa evge kire. Velâkin bu qoyun da özüniñ qurban çalınacağını duyğan kibi, qıçırmağa başlay. Ahmet Ahayğa raatlıq bermey.

Ahmet Ahay pek açuvlana, o evden çapıp çıqa da, arannıñ qapusından baqıp, yavaştan dey:

– Ah, seni de anavığa oşatam, amma adını aytmam!