Ziya qəzeti

Türkdilli mətbuatımızın  «Ziya»lı səhifələri və yaxud qaranlıqda və alatoranlıqda qalan  «Ziya» qəzeti

XIX əsrin ikinciyarısında Bakıda Azrbaycan dilində nəşr edilən “Əkinçi” qəzeti  (1875-1877) sovet dönəmində dövrün siyasətinə uyğunlaşdırılsa da, Tiflisdə Azərbaycan dilində çıxan  “Ziya”( 1879,yanvar -1884,iyun) həmişə kölgədə qalmış,onun səhifələrində qaldırılan məsələlərə etinasız münasibət göstərilmişdiı.Bu, hər nəsnədən əvvəl qəzetin naşiri və redaktoru Səid Ünsizadəninin   Zaqafqaziya Əhli-Təsənni idarəsini üzvi olması ilə izah oluna bilərdi.Məsələ burasındadır ki, Səid Ünsizadə təyin olunduğu  dini vəzifə çərçivəsində böyük maarifçilik işləri görür,Azərbaycanda və türkdilli digər məkanlarda yeni tipli məktəblərin yaradılması yolunda, məktəb yaşlı uşaqların məktəblərə təhsil cəlb olunmasında   əhəmiyyətli fəaliyyət göstərirdi.

Gün geçdi, ay gəldi,  il gəldi. Hələ bundan sonra da günlər keçəcək, aylar gələcək, ay il olacaq, illər əsrlərın hörgüləri kimi tarıxdə bərqərar olacaq. 
  Təəssüf ki, 140 il bundan əvvəl dünyaya Tiflisdə  göz açan sadə türki dilimizdə   maarifimiz, təhsilimiz, dinimiz və dilimiz , imanımız, gələcəyə gümanımız haqqında  gah şirin-şirin, gah da acı-acı danışırdıan, özünə həm dost, həm də düşmən tapan “Ziya” qəzetinə  hələ də layiq olduğu qiymət verilməmişdir.Doğrudur, 2014-cü ildə “Ziya” qəzetinin ərəb əlifbasından  latın qrafikalı yazımıza transfonoliterasiyası böyük təmtəraqla keçirildi. Lakin sonda məlum oldu ki, transfonolitrerasiya edilən yarımçıq “Ziya”dır.Belə ki,qəzetin ilk 46 nömrəsi unudulmuş, 47-ci nömrə (qəzetin ilkinci ilinin ilk nömrəsi)  elmi ictimaiyyətə və oxuculara  “Ziya”nın yaranış nömrəsi kimi   təqdim edilmişdir.Maraqlı burasındadır ki, bu biabırçı yanlışlığa görə hələ də cavab verən yoxdur. 

  Mən  ilk yazılarımın birində səhvən “Ziya” qəzetinin 18 yanvar 1879-cu ildə nəşrə başladığını yazmışdım.Məsələ burasındadır ki, mən bu tarixi,  qəzetin ilk iki nömrəsinin hələ tapılmadığına görə “Ziya”nın  birinci sənəsinin 3-cü nömrəsinə əsasən  söyləmişdim.Sonrakı tədqiqatlar  göstərdi ki, “Ziya”nın tarixi 1879-cu il yanvarın 22-dən başlayır.  Mən Moskva,Leninqrad            ( indiki və lap əvvəlki Peterburq-N.N.), Tiflis arxivlərində “Ziya”nın ilk iki nömrəsini  çox axtardım, tapmadım, gümanım gəldiyi yerlərdən birinə -Odessaya gedə bilmədim ki, oradakı arxivlərdə bu nömrələri arayıb axtarım.

Odessa arxivlərini arayıb-axtarmaq fikri yoxdan yaranmayıb.Oxuduğum arxiv materiallarından birindən məlum oldu ki, Qafqaz canişininin əmri ilə Tıflisdə nəşr olunan bütün materrıallar məcburi nüsxə kimi Odessadakı arxivə də göndərilirmiş.
  Kim bilir, bəlkə müharibə vaxtı bu materiallar itib-batıb.Belə  ki, 1917-ci ildə – hərc-mərclik  vaxtlarında Odessada arxiv materiallarını sobaya ataraq istisinə qızınanlar çox  olub. Bu, Cəlil Məmmədquluzadənin  öz əlyazmalarının  istisinə qızınmağına oxşasa da, birincilik bu məsələdə odessalılara məxsusdur.
  Nə isə…Arxiv və kitabxanalarımızda “Ziya”nın bizə məlum olan ilk nömrəsi  8 fevral  (pəncşənbə günü-cümə axşamı)1879-cu il tarixli  üçüncü nömrədir. 
 Bəzi tədqiqatlar  heç bir fakt göstərmədən  “Ziya”nın ilk nömrəsinin
 14 yanvar 1879-cu ildə çıxdığını  yazsalar da, bu birincilik tarixinin tarixi  düzgün görünmür.

“Ziya”nın  Gənc tədqiqatçılarından çoxu  “Ziya”nın  1879–cu ilin yanvarından noyabrınadək türkdilli oxuculara göndərilən 46 nömrəsindən bixəbərdr. Halbuki hər bir elmi iş mözuya aid olan materialların  düzgün araşdırılması ilə başlanmalıdır.

“Ziya” qəzetinin 1879-cu il noyabrın 19-da   çıxan  44-cü  nömrəsinin
ilk 3 səhifəsi  bu mətbu orqanın tarixindən,üzləşdiyi abunə çətinliklərindən bəhs edir.Yazı naşirin dilindən yazllmışdır :

” Tiflis.17 noyabr. “Ziya” qəzetəsinin təb və nəşr olunmasını dürüst dost tutan həzərata  məlum ola ki,həmin ildə qəzetə  verməkligi öhdəmizə götürən vəqtdə niyyətimiz ona müncərr  (sürüklənən-N.N.)  ) olmuş idi ki, qəzetəmizi keçən məhərrəm ayının (ərəb qəməri ilinin birinci ayı-N.N.) ibtidasında verək.Çünki səneyi -islamiyyənin (islam ilinin-N.N ) ibtidası ondan başlanır və leykin işin ibtidası  düşvar olmağə görə  bacara bilmədük ki, bir parə kəsr və nöqsanımızı cabəca (yerbəyer-N.N.) edüb, məzkur niyyətimizi əmələ gətürək.Ona görə naçar  olub, səfər ayının on altsında əvvəlimci nömrəmizi  zühurə gətirib ahəstə-ahəstə  səy və hümmət göstərdik”.
(Yadda saxlayn-1296-cı il səfər ayının 16-ı-  N.N.)

Deməli,  “Ziya” qəzetinin əvvəlinci nömrəsi hicri qəməri təqvimi ilə 1296-cı ilin  səfər ayının  16-da çıxmışdır ki., bu da miladi təqvimin 1979-cu il yanvar ayının 22-nə uyğun gəlir.

Təqvimlərin müqayisəsini yaxşı bilənlərdən bu hesablanmanı yoxlamağı xahiş edirik. 

Aşkarda olan – 8 fevral 1879-cu ildə çıxan 3-cü nömrədə  qəzetin pəncşənbə günlərində  çıxdığı aydın-aşkar görünür. Əvvəcədən müəyyənləşdirilmiş qaydaya görə, “Ziya”nın birinci sənəsinin ilk iki nömrəsinin – 1879-cu il 8 fevral tarixli üçüncü nömrəsindən əvvəlki həftələrin pəncşənbə günləri  fevralın 1-i  və yanvarın 22-dir.   Deməli,  bu fakta  – “Ziya” qəzetinin  pəncşənbə günlərində çıxması faktına  əsaslanaraq, qəzetin ilk nömrəsinin tarixi   22  yanvar  1879-cu il  kimi göstərilməlidir.

Əlbəttə, şəraitdən asılı olaraq  bu nömrələr  həftənin başqa günlərinə də düşə bilər.

Hər halda dəqiqləşdirmə aparılmalıdır.

   “Ziya” qəzetinin bizə məlum olan ilk nömrəsinin ( 08.02.1879,N 3) başlığının – “ZİYA” sözünün altında qəzetin  islam təqvimi ilə 1296-cı  ildə çıxdığı göstərilir. Yuxarıda ayrıca sətirdə bu tarixin miladi tarixlə  8 fevral 1879-cu ilə aid olması yazılmışdır.
Qəzetin sonrakı  nömrələrin çoxu pəncşənbə günləri çıxmışdır: N 4 (15 fevral),N 5 (22 fevral), N 6 (1 mart), N7 (8 mart),

N 8(15 mart)…

  8  fevral 1879-cu il tarixli 3-cü nömrənin baş məqaləsinin sərlövhəsi belə adlanır:  “Oxumaq və yazmaq barəsində”.
 Bu,proqram xarakterli yazıdır.Yazıdan nümunələr  gətiririk: 

“Bu zəmanələrdə  bəni növ bəşərin  cümləsinə (hamısına-N.N.) xətt və kitabiyyət sənətini  və qiraətə qadir olmaq qüdrətini təhsil eləməkdən  başqa, əvvəlimci və zimmə və laziməli  iş yoxdur. Və hər kəs bundan  bibəhrə  və binəsib  qalıbdır”. 

 “Ziya”qəzetin  naşiri və sahibi-imtiyazı bu baş məqalədə daha sonra qəzetin məram və məqsədlərini vurğulayır:

“Ətfalımızın (uşaqlarımızın-N.N.) təlim və tərbiyəsindən  və  təlim və müəllim qaidəsindən və müəllim və şagirdlərin ədəbindən və bu vəqtəcən əksərimizin  bisavad qalmağından  və onun səbəblərindən  və xəttimizin  qüsur və nöqsanatından  və nə vəchlə  onu cəbr -nöqsan  edib, təğyir və təbdil …eləməkdən qəzetimizin ibtidalarında söz danışılacaqdır”..

  Naşır dediyi sözlərə 4-cü nömrədə də (15 fevral ) əməl eedir.  4-cü nömrənin baş məqaləsi belə adlanır: “Uşaqlarımıza təlim və tərbiyə vermək barəsində”.
  Burada oxuyuruq:

  “Oxumaq və yazmaq  barəsində olan əhvalatın  şəhri- bəyanı və insanlara məxsus olan nemətlərdən olub baisi-şərif  və iftixar olmağını üçüncü nömrədə yazmışdıq…Bu zəmanədə  mülk və millətin tərəqqisi  elm və mərifətə və növbənöv dillərə, xətlərə arif olmaqdadır”...

  Xatırladırıq ki,  islam təqviminə görə il başlayanda”Ziya” qəzetinin  təzə il nömrəsi 1 rəqəmindən başlamışdır:

                 N1 -6 dekabr  1879-cu il
                 N2-13 dekabr 1879-cu il
                 N 3-20 dekabr 1879-cu il
                 N 4-27 dekabr 1879-cu il
                 N5-3 yanvar    1880-ci il 
                 N6-10 yanvar  1880-ci il
                 N7-15 yanvar  1880-ci il….


Mənfətdən xali olmadığı üçün “Ziya” qəzetinin birinci ilininn nömrələri haqqında tanıtma materiallarını tədqiqatçılara təqdim edirik

«Ziya» qəzetinin birinci ilinin nömrələri

N	Tarix	N	Tarix	N	Tarix	N	Tarix
	22.01.1879	13.	19.04.1879	25	13.07.1879	37	04.10.1879
	01.02.1879	14	26.04.1879	26	19.07.1879	38	11.10.1879
	08.02.1879	15	03.05.1879	27	26.07.1879	39	17.10.1879
	15.02.1879	16	10.05.1879	28	03.08.1879	40	26.10.1879
	22.02.1879	17	17.07.1879	29	10.08.1879	41	01.11.1879
	1.03.1879	18	26.05.1879	30	16.08.1879	42	07.11.1879
	08.03.1879	19	31.05.1879	31	23.08.1879	43	15.11.1879
	15.03.1879	20	07.06.1879	32	30.08.1879	44	19.11.1879
	20.03.1879	21	16.06.1979	33	06.09.1879	45	23.11.1879
	29.03.1879	22	21.06.1879	34	13.09.1879	46	29.11.1879
	05.04.1879	23	27.06.1879	35	20.09.1879		İkinci sənə
	12.04.1879	24	05.07.1879	36	27.09.1879	1	06.12.1879

   “Ziya” qəzeti haqqında faktlara və ilk mənbəyə əsaslanan (de vize-N.N.)  yazılarımız çoxdur.Layihə çərçivəsində oxuculara bu materialları təqdim etməyə söz verirəm. Yazımın sonunda  oxuculara “Ziya” (“Ziyayi-Qafqasiyyə”) qəzetinin   ümumilikdə sonuncu-187-ci nömrəsində (26 iyun 1884-cü il , N 11) soyadı qəzetdə  rus qrafikası ilə “АЛИБЕКОВЪ” göstərilən müəllifin   “Tərcümeyi-məktub”  adlı  yazısındakı  bu sözləri xatırladıram: 

“Səid Ünsizadənin dər-öhdə aldığı  əmr ( iş-N.N.)  və niyyət  mətbuat vasitəsilə  rus müsəlmanlarını (Rusiyada yaşayan müsəlmanları-N.N.) yuxudan oyatmaqdır”.
(  bax: “Ziyayi- Qafqasiyyə” qəzeti, 26 iyun 1884, N4, səhifə 2, sütun 3).

“Ziya”nın qeyb olmasınını əsas səbəblərindən biri də məhz bu açıq-aşkər deyilən sözlər oldu.Bu nömrədən sonra “Ziya”  bir də ayaq üstə dura bilmədi.
  Çar hökumətinin  qazdan ayıq məmurları Səid Ünsizadənin  hələ İsmayıl bəy Qaspralıdan, Məhəmməd ağa ŞahtaxtlIdan, Əli bəy Hüseynzadədən, Əhməd bəy Ağayevdən,Əlimərdan bəy Topçubaşovdan xeyli əvvəl öhdəsinə görürdüyü böyük vəzifənin -rus müsəlmanlarını  yuxudan oyadılması işinin  yerinə yetirilməsinə imkan vermədilər.

Səid Ünsizadə 1890-cı ilin əvvəllərində  hamıdan inciyib   doğma ölkəsindən baş götürüb İstanbula getdi,orada yaxın dostu, üç dəfə Türkiyənin maarif naziri olan Münif Paşanın köməyi və qayğısı ilə təhsil  və maarif işlərində çalışmış, Quranın türk dilində təfsirini yazmışdır.
  Səid Ünsizadə “Ziya” qəzetinin redaktoru və imtiyaz sahibi , bir neçə dərsliyin müəllifi, “Hümayunamə” ( “Kəlilə və Dimnə” ) əsərinin Azərbaycan dilinə tərcüməçisidir. 

Səid Əfəndi Ünsizadə ömrünün 80 sinnində – 1905-ci ildə  İstanbulda vəfat etmişdir.Onun ölümü haqqında 1905-ci ildə “Həyat” və”Kaspi”  qəzetlərində nekroloqlar verilmışdir.

Səid Ünsizadə -“Həyat” qəzetindəki hekroloqda   türk dünyasının fazillərindən biri kimi dəyərləndirilmişdir.

   Bakıda  nəşr olunan “Həyat” qəzetindəki (1905, N 21) nekroloqun altında   türk dünyasının üç böyük şəxsiyyətinin adı yazılmışdır:  Əli bəy Hüseynzadə, Əhməd bəy Ağayev, Əlimərdan bəy Topçubaşov.

Əlbəttə,  yazımın əvvəlində adlarını böyük hörmətlə çəkdiyim mətbu orqanların hamısının öz  adı,cəmiyyətdə öz yeri var. Onların nə qədər yaşayacaqlarını söyləmək çətindir.

Amma “Ziya” -maarif ziyasıdır.O, ilk pedaqoiji  mətbuatımızdır.Onun tarixinin daha uzun olacağı şübhəsizdir.

Nə vaxtsa mənim bu sözlərimi dərk ediləcək, “Ziya”ya, onun redaktoru və naşirinə ən hühdür yerlərin birində abidə qoyacaqlar.Onda, çox güman ki,bizim heç birimiz bu dünyada olmayacayıq.Heç birimizin adını bəlkə də, dəftərə də yazmayacaqlar.Amma “Ziya” ziyalılığını göstərəcək.

Mən çoxunuz üçün darıxdırıcı olan bu sözlərimi yazıram.Sərt reaksiya olacağını da bilirəm.Amma nə etməli ? Sabah biz olmayacayıq, amma “Ziya” olacaq.Mütləq, olacaq.

Olmayanlar- boynu qalstuklu bizlər olacayıq.Məsələ burasındadır ki,onda danışmağa halımız olmayacaq.Axı o dünyanın sakinləri məskunlaşdığı yerdən Yer üzünə qayıda bilmirlər.

Əlhəd daşı başlarına dəysə də,uzaq başı qəbirlərində bir az çevrilə bilərlər.

Hörmətli “Ziya” tədqiqatçıları, hörmətli ziyalılar, aydınlar, dosentlr, doktorlar,akademiklər!
 “Ziya”nı quyudan çıxarmalıyıq.Bu, bizim,alimlik,elmi tədqiqatçılıq bir tərəfə, vətəndaşlıq borcumuzdur. Bizim bu halımız mütləq tarixə düşəcəkdir.Bizdən sonra dünyaya gələnlər bizi, işlər belə  getsə,yel dəyirmanı ilə döyüşənlərin qiyafəsndə görəcəklər.Şəxsən mən  indidən bizim bu halımıza inanıram.Gəlin, papağımızı başımıza qoyub,fikrimizi cəmləşdirək,fikirləşək.

“Ziya” qəzeti(1879,yanvar,Tiflis-1884,iyun,Tiflis) ictimai fikir tariximizin XIX əsrin bir neçə ilinin güzgüsüdür.Bu güzgüdən çox nəsnələr görünür.”Ziya” qəzetinin bütün nömrələri MÜTLƏQ müasir əlifbaya transliterasiya edilməlidir.  

 Həftəlik “Ziya” qəzetinin dəsti (bütün nömrələrinin toplandığı məcmuəsi)  hər bir ziyalı ailəsinin stolüstü kitabı olmalıdır.

İlk 46 nömrəsi unudulan “ZİYA” kitabı nöqsanlıdır, bizə baş ucalığı gətirməyən,hələ tamamlanmayan  nəşrdir.

 
Biz  türk dünyasının böyük nümayəndələrindən biri, ümummilli liderimiz  Heydər Əliyev  cənablarının marifçilik fəaliyyətinə çox yüksək qiymət verdiyi görkəmli publisist, din xadimi, pedaqoq, naşir, tərcüməçi, Quranın türk dilində təfsirini yazan Hacı Səid Əfəndi Əbdürrəhman Əfəndi Ünsizadə (1825,Şamaxı-1905,İstanbul) haqqında- “Ziya”nın təsisçisi,naşiri və redaktoru haqqında danışırıq.

…Türk dünyasının hər yerində-Tiflisdə də,İstanbulda da, Ankarada da,Təbrizdə də, Şamaxıda da, Bakıda da, Şəkidə də, Bağçasarayda da. “Ziya” qəzeti və onun qələm əhli haqqında  ciddi elmi axtarışlar aparılmalı, dünyaya səpələnmiş Ünsizadələr,Ünsilər,Berksanlar,Şirvanilər 
  yanvarın 22-də Ünsizadələrin ata ocağında-Şamaxıda,maarifçilik fəaliyyəti üçün sığınacaq axtardığı Bakıda və İstanbulda   “Ziya” qəzetinin  140   illik yubileyinə-hamımızın bu işdəki hesabat  təntənəsinə  ciddi hazırlaşmalıyıq.

Nazim Nəsrəddinov,

Azərbaycan Respublikasının əməkdar müəllimi,
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Sərəncamı ilə keçirilən
ƏN YAXŞI MÜƏLLİM müsabiqəsinin qalibi,
türkoloq.

Bakı,02.01.2019..

Ədəbiyyat siyahısı

1.Dövlət dilinin tətbiqi işinin təkmilləşdirilməsi  haqqında

     Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Fərmanı (18.06.2001-ci il).

2.”Ziya” qəzetinin komplektləri.(1879,yanvar-1884,iyun).

3. İ.Qaspirinski.”Tonğuc” jurnalı. Tiflis, “Ziya mətbəəsi”,1881.

4.Azərbaycan Respublikasl  Dövlət Tarix  Arxivi. Fond 291.Siyahı 1.,iş 31.

5.Nazim Axundov. Azərbaycanda  dövri mətbuat.(1832-1920).Bakı,1965.

6.Nazim Nəsrəddinov.”Ziya” qəzetində işlənən bəzi terminlər haaqında.

      Azərbaycan SSR Elmlər Akademiyasının aspirantlarının

     Elmi Konfranslarının  materilları. Bakı,1977.səhifə 308-313.

7.Nazim Axundov.Sənədlərin dili ilə.Bakı,1980.

8.Nazim Nəsrəddinov. Unudulmuş Ünsizadə. “Həyat ”  qəzeti, 09.02.1993,
         N 13 (7748) .

9.Ağarəfi Zeynalzadə.  Azərbaycan mətbuatı və çar senzurası.Bakı,2004

10.Nazim Nəsrəddinov. “Ziya”lı ziyalı, «Strategiya.az « 20.02.2014.

11.Solmaz Rüstəmova-Tovhidi.Azərbaycan  dövri mətbuatı.
           1875-1990.Biblioqrafiya.