MÜCİZE – AMET AKAY

MÜCİZE
Bir kün Amet aqay hanğa qavurılğan qaz satın ala, lâkin yolda kelgende oña suqlanıp, bir
ayağını qoparıp aşay. Kene yahşı, hannıñ çastına, bazar saraydan çoq uzaq degil eken, qaznıñ tek bir
ayağı ketken.
Amet aqay onı ketirip şorbacısına bergende, han qaznıñ bir ayağı olmağanını körip:
– Qazğa ne oldı ya? Ekinci ayağı qayda? – dep soray.
– Han efendi, – dey Amet aqay, özüni iç bir qabaatsız sayıp, – bugünden başlap, Bağçasaraynıñ
bütün qazları bir ayaqlı olğan. İnanmasañız, özüñizniñ közyaş çeşmeñiz yanına barıp baqıñız.
Qış olğanından, hannıñ üşügen qazları birer ayaqlarını qarınlarına basıp, birer ayaq üstüne tura
ekenler.
– Davul ketirip, onı çoqmarlap başlañız, – dey han.
Davul sesinden qorqqan qazlar, o bir ayaqlarını da tüşürip, tabana quvet qaçalar.
– Soñ nasıl, – dey han, – tutuldıñmı? Doğrusını ayt, qaznıñ ekinci ayağı qayda?
– Padişa azretleri, dey Amet aqay, qorqu mücize doğura. Siz olarnı qorqutıp, olarda ekinci ayaq
peyda ettiñiz. Eger bu çoqmarnen sizniñ başıñızğa ursalar, qorqqanıñızdan, bu yerden eki ayaqlap
degil de, dört ayaqlap qaçar ediñiz.
Han Amet aqaynıñ azırcevaplığına şaşıp, küle ve oña bu şaqası içün bir kise tütün bere.