TÜRK DÜNYASI VE DEVLET POLİTİKASI
Türkiye’nin, 1991-1992’ye. dek Türk Dünyası’na yönelik resmi bir politikası yoktu. Bunun da bazı siyasi nedenleri bulunuyordu. Örneğin, Türk Dünyası ile ilgilenmenin Turancılık akımı taraftarları kabul edilmesi hatta ırkçı ve İstilacı fikirler taşımakla suçlanması gibi gerçek dışı iddialar araştırmacıları rencide ediyordu.
Siyası partiler üstü bir Devlet politikası kabul edilmesi gereken bu görev, zaman zaman bazı partilerin lehte veya aleyhteki politikalarına malzeme de yapılmıştı. Oysa bu milli ve ulvi görev, tek bir siyası kadronun tekelinde kalamayacağı gibi, ırkçılık ya da Turancılık görüşleriyle de ilgisi bulunmayan milli bir mesele idi; bugün de, yarın da öyle kalmalıdır.
Anadoludaki Türklerin, dışardaki Türk Dünyasından ve coğrafi bilimsel sorunları hakkında bu gün bile bilgileri çok eksiktir. Hiç şüphesiz ki dil, tarih ve din birliğinin sağlanması, toplumsal birliğin temelidir. Ama bu temeller atılırken, siyasi bağların hedefi olan iktisadi bağlar kurmak ihmal edilemez. yeraltı ve yer üstü doğal kaynakları tanımadıkça, iktisadı bağların kurulması uzun yıllar gecikecektir. Çünkü nelerin işletmeye açılacağı, Anadolu Türklüğü ile bu ülkelerin toplumları arasında nelerin ticaretinin yapılacağı meçhul kalacaktır
Kültür ve uygarlık tarihi olgularına, adına vatan veya yurt dediğimiz coğrafi birlikler göstermek zorundayız. Bunların ana yurtları tanınmadan oluşma ve yok olma sebepleri açıklanamaz. İleri sürülen tezler kanıtlanamaz. Tarihi görüş veya edebi ürünler öykü, menkıbe, efsane, masal yada destan mertebesinden ileri geçemez.
Türk Dünyasını her saha ve cephesiyle daha yakından tanımamız için, her zamankinden çok daha uygun bir ortam oluşmuştur. Artık Türk milletinin ana yurdu ile ilgilenen bilim adamlarına sahibiz. Meseleye bir siyasi kadronun taraftarı, Turancı veya faşist gözlüğüyle bakılmıyor. Zaten bunlar, geçmişte de temelsiz görüşlerdi. Irkcı mülahazalarla bir ilgisi olmadığı gibi, Türkiye Cumhuriyeti Devletinin, Türk Dünyası devletlerini idare etmek gibi bir talebi yada hevesi de yoktur. yapılması gereken önce halkların birlikteliği, sonrada liderlerin ortak bir platformda politik, ekonomik, kültürel birliği sağlam temellerde oluşturmasıdır.
