PAPATYA EFSANESI

Uzun zaman önce, Meryem adında bir kız uzak bir kasabada yaşıyordu. Sabaha kadar güzel, rüzgarın soluğu kadar yumuşak ve huş ağacının kadar ince. Hafif ve cildi inci gibi bir ışıltı yayıyor gibiydi.Bu kız, yakındaki bir köydeki Papatya isimli adama delice aşıktı. Onun duyguları karşılıklıydı ve gençler neredeyse hiç ayrılmadılar. Her gün ormanlarda yürüdüler, meyveler, mantarlar ve çiçekler topladılar.
Bir zamanlar Papatya, bilinmeyen bir ülkedeki yaşlı bir adamın kendisine görülmemiş bir çiçek – etrafındaki parlak sarı bir çekirdeği ve etrafındaki beyaz uzamış yapraklarıyla ortaya koyduğu bir rüya gördü. Papatya uykudan uyandığında yatağında bu çiçeğin gerçekten uzandığını gördü. Onu o kadar sevdi ki, hemen sevdiği kişiye sundu. Hassasiyet çiçeklerden doğdu ve kız bu kadar olağandışı bir hediye ile sevindi ve buna sevgi dolu bir isim – Aşkım dedi. Daha önce hiç bu kadar basit ve aynı zamanda yumuşak bir çiçek görmemişti. Kız üzgündü çünkü tüm sevenler papatya güzelliğinin tadını çıkaramazlar ve Papatya’dan bu muhteşem çiçeklerin bir demetini toplamalarını istedi. Papatya sevgilisini reddetemedi ve ertesi gün yola çıktı. Uzun bir süre boyunca, Dünyanın üzerinde dolaştı ve nihayet, dünyanın sonunda rüyalar dünyasını buldu. Onun hükümdarı kızına bütünüyle bir papatya alanı vermeyi kabul etti, ancak eğer Toprak sonsuza dek kendi alanında kalırsa. Genç adam sevgilisi uğruna her şeye hazırdı ve sonsuza dek rüyalar ülkesinde kaldı. Kız, birkaç yıl boyunca Papatya’ın dönüşünü bekliyordu ama yine de kapısını çalmadı. Ve bir sabah, evinin yakınında bir papatya tarlası gördü, sevgilisinin hala hayatta olduğunu fark etti … Böylece insanlar papatyaya büründüler ve bu çiçeklere, sadeliği ve hassasiyetleri yüzünden aşık oldular ve sevenler, “Onları seviyor mu? sevmiyor mu?” diye tahmin etmeye başladılar.
Papatya her zaman tahmin etti. Dinlenmeyen, sağ elinde papatya çeken ve yaprakları sol eliyle kesen bir sorunun cevabını bulmak için, sonuncuyu seçene kadar “evet”, “hayır”, “gerçek”, “gerçek olmayacak” demek gerekliydi. En son yaprağı istediğimiz cevap olacak.
Bilinen sayım: “seviyor, sevmiyor, öpüyor, kalbe giriyor, cennete gönderiyor, içtenlikle seviyor, aldatıyor, bir buluşmayı bekliyor …” Tahmin et, sev ve sevil. Papatyaya inan, çünkü her zaman … sevdiğini onaylar!